ΕΛΠΙΔΑ ΟΙ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ
Γράφει ο Γιώργος Παναγιωτίδης
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει περιέλθει σε τελματώδη κατάσταση και με τα υπάρχοντα δεδομένα δεν υπάρχει καμία ελπιδοφόρα ένδειξη πως μπορούν άμεσα ή ακόμη και μακροπρόθεσμα να επιβληθούν ουσιαστικές αλλαγές ώστε να βελτιωθεί το επίπεδό του.
Επεισόδια στα γήπεδα, παραγοντίσκοι που διαπληκτίζονται σtα διοικητικά συμβούλια της διοργανώτριας αρχής, θάνατος οπαδού σε αγώνα Γ΄ Εθνικής, δολοφονική επίθεση σε διαιτητή, κατηγορίες για στημένα παιχνίδια, διαιτητικά σφυρίγματα για γέλια και για κλάματα, είναι κάποια –όχι όλα- από τα πιο σημαντικά τραγελαφικά γεγονότα που ζήσαμε και ζούμε τη φετινή σεζόν, με τα περισσότερα ωστόσο να συμβαίνουν από χρόνια πριν.
Μέσα σε όλη αυτή την παρωδία λοιπόν κι ενώ δεν πρέπει να παραληφθεί επίσης πως οι ελληνικές ομάδες δεν καταφέρνουν τίποτα σπουδαίο ούτε στις ευρωπαϊκές τους πορείες –πλην ορισμένων εξαιρέσεων- η μοναδική «αχτίδα φωτός» φαντάζει ο χώρος των τμημάτων υποδομής.
Όμως σε ένα σαθρό περιβάλλον, όπως είναι διαμορφωμένο στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου, πως είναι δυνατόν να εκπαιδευτούν ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές και να αξιοποιηθούν κατάλληλα; Σε ποιες συνθήκες να δουλέψουν όταν όλοι οι προπονητές και οι υπεύθυνοι ακαδημιών «φωνάζουν» πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα λόγω της έλλειψης εγκαταστάσεων;
Το ταλέντο στις νεαρές ηλικίες υπάρχει άφθονο, προπονητές νέας γενιάς με διπλώματα της UEFA και όρεξη για καινοτόμες μεθόδους επίσης υπάρχουν. Τους παρέχονται όμως τα απαιτούμενα ώστε να παράγουν έργο;
Σίγουρα τα τελευταία χρόνια έχουν φανεί κάποια σημάδια βελτίωσης. Τρανό παράδειγμα οι ακαδημίες του ΠΑΟΚ που επιβραβεύτηκαν και από έρευνα που τους ανέδειξε στην 46η θέση πανευρωπαϊκά. Παρόλα αυτά πρέπει να γίνουν ακόμη αρκετά βήματα προόδου για να μπουν γερές βάσεις στον χώρο των υποδομών ποδοσφαίρου που είναι ο μοναδικός που είναι ικανός να δώσει ελπίδα και όραμα για αλλαγή σκηνικού στα δρώμενα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Το να διαφαίνονται σήμερα παίκτες με ταλέντο και να καταλήγουν είτε στην καθιέρωση στις ομάδες που τους ανέδειξαν αποκτώντας την κλασική ελληνική νοοτροπία και αναπαράγοντας τα αρνητικά στοιχεία που κυριαρχούν, είτε να επιλέγουν τον σαφώς δυσκολότερο αλλά και ποιοτικότερο δρόμο της καριέρας στο εξωτερικό, δεν ωφελεί σε κάτι το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Το να σπουδάζουν νεαρά άτομα προπονητική ή οτιδήποτε άλλο στον τομέα του ποδοσφαίρου έχοντας πρωτότυπες ιδέες σε ευρωπαϊκά πρότυπα τις οποίες όμως δεν μπορούν ποτέ να εφαρμόσουν διότι τι ομάδες διαχειρίζονται ιθύνοντες παλιάς κοπής με μυαλά προηγούμενων δεκαετιών που σήμερα δεν παρουσιάζουν θετικό πρόσημο, επίσης δεν αποτελεί όφελος για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όσο ψάχνουμε επομένως πρόσκαιρες λύσεις για την καταπολέμηση της βίας, με ρυθμιστές του παιχνιδιού ανθρώπους που οι ίδιοι προκαλούν τις περισσότερες φορές τη βία, δεν αντιμετωπίζεται ριζικά το πρόβλημα. Το πρόβλημα υφίσταται από τα θεμέλια και εκεί πρέπει να επικεντρωθεί η πολιτεία, η ΕΠΟ, οι ομάδες και όλοι οι φορείς ώστε να υπάρξει ελπίδα για ένα ευοίωνο μέλλον.
Τα παραδείγματα στο εξωτερικό είναι άπειρα για να μας διδάξουν το πώς λειτουργούν στους τομείς των υποδομών, φροντίζοντας πρώτα για την παιδεία που θα λάβουν οι επίδοξοι ποδοσφαιριστές. Όσο οι ακαδημίες παραμένουν ουσιαστικά παραμελημένες (σε σχέση με το βαθμό προσοχής που θα έπρεπε να τους δίνεται), δυστυχώς τα προβλήματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα ανακυκλώνονται.
acadimies.gr
Γυναίκες και αθλητισμός
Μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου
Οι γυναίκες πετυχαίνουν υψηλότερες βελτιώσεις της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου, όταν στο πρόγραμμα κυκλικής προπόνησης με αντίσταση συμπεριλαμβάνουν και σύντομες περιόδους αερόβιας προπόνησης. Η εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης τέτοιας μορφής σε αγύμναστες γυναίκες το οποίο περιλάμβανε 5 ομάδες ασκήσεων με αντίσταση μεταξύ των οποίων εκτελούνταν αερόβιες ασκήσεις τρίλεπτης διάρκειας, προκάλεσε αύξηση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου κατά 22% μετά από 12 εβδομάδες προπόνησης (Moscher 1994)
Σύσταση του σώματος
Μετά από την εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης με αντίσταση μικρής διάρκειας, το ποσοστό σωματικού λίπους μειώθηκε το ίδιο σε άντρες και γυναίκες( Staron 2000) .Επίσης οι Lemmer και οι συνεργάτες έδειξαν ότι η άλιπη μάζα αυξάνεται σημαντικά στους άντρες όσο και στις γυναίκες μετά από 24 εβδομάδες προπόνησης με αντίσταση με τα ίδια χαρακτηριστικά. Ωστόσο στη μελέτη αυτή ο λιπώδης ιστός μειώθηκε σημαντικά στους άντρες γεγονός που υποδηλώνει ότι οι γυναίκες δυσκολεύονται να χάσουν λίπος με την προπόνηση με αντίσταση.
Δύναμη
Η αντίληψη ότι οι γυναίκες δεν ωφελούνται το ίδιο με τους άντρες από την προπόνηση με αντίσταση είναι αρκετά διαδεδομένη. Ωστόσο, τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η προπόνηση με αντίσταση ωφελεί τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό αν όχι περισσότερο.
Μυική υπετροφία
Ορισμένες γυναίκες αποφεύγουν την προπόνηση με αντίσταση, γιατί πιστεύουν ότι θα αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό η μυική τους μάζα και θα χάσουν τη θηλυκότητα τους. Ωστόσο οι μύες των περισσότερων γυναικών, δεν έχουν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν σε μέγεθος πάρα πολύ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες γυναίκες παρουσιάζουν εκτεταμένη μυική υπετροφία μετά από την εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης με αντίσταση, γεγονός που προκαλεί αύξηση των διαφόρων περιφερειών του σώματος. Κάποιοι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η μεγάλη αύξηση της μυικής μαζας σε ορισμένες γυναίκες είναι:
- Υψηλότερα από το μέσο όρο επίπεδα τεστοστερόνης, αυξητικής ορμόνης ή άλλων ορμονών στο αίμα
- Υψηλότερη από το μέσο όρο ορμονική ανταπόκριση στην προπόνηση με αντίσταση
- Χαμηλότερη από το μέσο όρο αναλογία οιστρογόνων/τεστοστερόνης
- Γενετική προδιάθεση για ανάπτυξη μεγάλης μυικής μάζας
- Ικανότητα εκτέλεσης των ασκήσεων με υψηλότερη ένταση ή όγκο σε σύγκριση με άλλες γυναίκες
Σε σχέση με τη δύναμη, οι γυναίκες θεωρούνται ως αδύναμο φύλο. Σε διάφορες μελέτες έχει βρεθεί ότι οι γυναίκες είναι 40% έως 60% πιο αδύναμες από τους άνδρες στην δύναμη του άνω μέρους του σώματος, αλλά μόνο 25% έως 30% πιο αδύναμες στη δύναμη του κάτω μέρους του σώματος.
.jpg)
Διαφορές της απόλυτης μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων
Η απόλυτη μυική δύναμη είναι η μέγιστη δύναμη που μπορεί να παραχθεί σε μια άσκηση ή σε μία κίνηση. Οι γυναίκες έχουν χαμηλότερα επίπεδα μυικής δύναμης σε σχέση με τους άντρες. Η μέγιστη μυική δύναμη των γυναικών ανέρχεται σε ποσοστό 60% ως 63,5% της μέγιστης μυικής δύναμης των ανδρών. Το ποσοστό αυτό είναι περίπου 55% για τα άνω άκρα και 72% για τα κάτω. Η διαφορά στην ικανότητα παραγωγής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων οφείλεται κυρίως στη μικρότερη μυική μάζα των γυναικών.
Διαφορές της σχετικής μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων
Οι διαφορές της απόλυτης μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων οφείλονται κατά ένα μέρος σε διαφορές στο σωματικό βάρος και στην άλιπη σωματική μάζα. Ο όρος σχετική μυική δύναμη αναφέρεται στην απόλυτη μυική δύναμη η οποία εκφράζεται ανά κιλό σωματικού βάρους ή άλιπου βάρους. Η μυική δύναμη των κάτω άκρων στις γυναίκες είναι παρόμοια με εκείνη των αντρών όταν εκφράζεται ανά κιλό σωματικού βάρους, ενώ η δύναμη των άνω άκρων παραμένει σε χαμηλότερα επίπεδα.
Γενικά οι μελέτες δείχνουν ότι η απόλυτη δύναμη των γυναικών στα άνω άκρα είναι χαμηλότερη από την αντίστοιχη δύναμη των ανδρών, γεγονός που δεν μεταβάλλεται ακόμη και αν η δύναμη εκφραστεί ανά κιλό σωματικού βάρους ή άλιπης σωματικής μάζας. Αντίθετα η απόλυτη δύναμη των κάτω άκρων των γυναικών είναι μεν χαμηλότερη των ανδρών, όταν όμως γίνει αναγωγή ως προς την άλιπη σωματική μάζα, οι διαφορές σχεδόν μηδενίζονται. Αυτό υποδηλώνει ότι για να επιτευχθεί η βελτίωση της σωματικής απόδοσης των γυναικών πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ενδυνάμωση των άνω άκρων κατά την προπόνηση.
Διαφορές της μυικής ισχύος των δύο φύλων
Η ικανότητα παραγωγής μυικής ισχύος είναι ίσως η σημαντικότερη παράμετρος που καθορίζει την απόδοση σε ένα μεγάλο αριθμό αθλημάτων όπως η άρση βαρών και οι ρίψεις. Μελέτες σε υψηλού επιπέδου αθλητές της άρσης βαρών έδειξαν ότι η μυική ισχύς των γυναικών ανά κιλό σωματικού βάρους κατά την εκτίναξη μιας κίνησης ανέρχεται σε ποσοστό 65% της μυικής ισχύος των αντρών
(Garhammer 1989). Η απόδοση μιας μέσης γυναίκας στο κατακόρυφο άλμα κυμαίνεται από 54% ως 73% της απόδοσης ενός άντρα, ενώ το ποσοστό ανέρχεται σε 75% για το άλμα σε μήκος χωρίς φόρα. Έτσι όπως παρατηρήθηκε και με τη μέγιστη δύναμη , φαίνεται ότι οι διαφορές στην παραγωγή της μυικής ισχύος οφείλονται κυρίως στις διαφορές της μυικής μάζας μεταξύ των δύο φύλων.
Τραυματισμοί του γόνατος στις γυναίκες
Οι γυναίκες οι οποίες συμμετέχουν σε αθλήματα τα οποία περιέχουν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης ή σε αγωνίσματα που εμπεριέχουν αλματικές δραστηριότητες κινδυνεύουν 4 έως 6 φορές περισσότερο σε σύγκριση με τους άντρες να τραυματιστούν σοβαρά στην περιοχή του γόνατος( Hewett200). Το γεγονός αυτό έχει τέσσερις πιθανές αιτίες:
Μία από αυτές σχετίζεται με τη γωνία Q. Η γωνία αυτή σχηματίζεται μεταξύ της γραμμής που συνδέει το εμπρός ανώτερο τμήμα της λαγόνιας ακρολοφίας και το μέσο της επιγονατίδας και της γραμμής που συνδέει το μέσο της επιγονατίδας και το φύμα της κνήμης. Στις γυναίκες τα οστά της λεκάνης έχουν μεγαλύτερο άνοιγμα με συνέπεια η γωνία Q να είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους άντρες. Μια άλλη πιθανή αιτία υποστηρίζει ότι, σε σύγκριση με τους άντρες, οι γυναίκες έχουν μικρότερο εύρος μηριαίων εγκοπών σε σχέση με τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο, ωστόσο τα επιστημονικά δεδομένα δεν οδηγούν σε σαφή συμπεράσματα για κάτι τέτοιο(Hewett 2000).
΄Αλλη υπόθεση υποστηρίζει ότι οι τραυματισμοί οφείλονται σε νευρομυικές διαφορές. Πράγματι σε μία μελέτη βρέθηκε ότι οι γυναίκες βασίζονται περισσότερο στην ενεργοποίηση του τετρακέφαλου μηριαίου μυός σε ορισμένες κινήσεις σε σύγκριση με τους άντρες(Huston, Wojtyw 1996) , αν και αυτό δεν επαληθεύτηκε σε άλλες μελέτες.Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς από τους άντρες αθλητές σε τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου κυρίως τις ημέρες της ωορρηξίας όπου όλες οι αρθρώσεις του σώματος είναι πιο ασταθείς από την επίδραση των ορμονών.
Τέλος, ένας σημαντικός και συχνός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει στην ρήξη χιαστού και σχετίζεται άμεσα με την προπόνηση, είναι η κακή τεχνική της προσγείωσης και της απότομης αλλαγής κατεύθυνσης.
Η σωματική άσκηση που περιλαμβάνει πλειομετρικές ασκήσεις, ασκήσεις με βάρη, ασκήσεις σταθεροποίησης και νευρομυικής συναρμογής μειώνει αποτελεσματικά την εμφάνιση τραυματισμών στις γυναίκες.
Επιμέλεια
Οικονόμου Τριαντάφυλλος
Πτυχιούχος Τεφαα
Προπονητής Φυσικής Κατάστασης
Πηγή:http://runningincity.blogspot.gr/
Μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου
Οι γυναίκες πετυχαίνουν υψηλότερες βελτιώσεις της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου, όταν στο πρόγραμμα κυκλικής προπόνησης με αντίσταση συμπεριλαμβάνουν και σύντομες περιόδους αερόβιας προπόνησης. Η εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης τέτοιας μορφής σε αγύμναστες γυναίκες το οποίο περιλάμβανε 5 ομάδες ασκήσεων με αντίσταση μεταξύ των οποίων εκτελούνταν αερόβιες ασκήσεις τρίλεπτης διάρκειας, προκάλεσε αύξηση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου κατά 22% μετά από 12 εβδομάδες προπόνησης (Moscher 1994)
Σύσταση του σώματος
Μετά από την εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης με αντίσταση μικρής διάρκειας, το ποσοστό σωματικού λίπους μειώθηκε το ίδιο σε άντρες και γυναίκες( Staron 2000) .Επίσης οι Lemmer και οι συνεργάτες έδειξαν ότι η άλιπη μάζα αυξάνεται σημαντικά στους άντρες όσο και στις γυναίκες μετά από 24 εβδομάδες προπόνησης με αντίσταση με τα ίδια χαρακτηριστικά. Ωστόσο στη μελέτη αυτή ο λιπώδης ιστός μειώθηκε σημαντικά στους άντρες γεγονός που υποδηλώνει ότι οι γυναίκες δυσκολεύονται να χάσουν λίπος με την προπόνηση με αντίσταση.
Δύναμη
Η αντίληψη ότι οι γυναίκες δεν ωφελούνται το ίδιο με τους άντρες από την προπόνηση με αντίσταση είναι αρκετά διαδεδομένη. Ωστόσο, τα μέχρι τώρα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν ότι η προπόνηση με αντίσταση ωφελεί τις γυναίκες στον ίδιο βαθμό αν όχι περισσότερο.
Μυική υπετροφία
Ορισμένες γυναίκες αποφεύγουν την προπόνηση με αντίσταση, γιατί πιστεύουν ότι θα αυξηθεί σε μεγάλο βαθμό η μυική τους μάζα και θα χάσουν τη θηλυκότητα τους. Ωστόσο οι μύες των περισσότερων γυναικών, δεν έχουν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν σε μέγεθος πάρα πολύ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες γυναίκες παρουσιάζουν εκτεταμένη μυική υπετροφία μετά από την εφαρμογή ενός προγράμματος προπόνησης με αντίσταση, γεγονός που προκαλεί αύξηση των διαφόρων περιφερειών του σώματος. Κάποιοι παράγοντες στους οποίους οφείλεται η μεγάλη αύξηση της μυικής μαζας σε ορισμένες γυναίκες είναι:
- Υψηλότερα από το μέσο όρο επίπεδα τεστοστερόνης, αυξητικής ορμόνης ή άλλων ορμονών στο αίμα
- Υψηλότερη από το μέσο όρο ορμονική ανταπόκριση στην προπόνηση με αντίσταση
- Χαμηλότερη από το μέσο όρο αναλογία οιστρογόνων/τεστοστερόνης
- Γενετική προδιάθεση για ανάπτυξη μεγάλης μυικής μάζας
- Ικανότητα εκτέλεσης των ασκήσεων με υψηλότερη ένταση ή όγκο σε σύγκριση με άλλες γυναίκες
Σε σχέση με τη δύναμη, οι γυναίκες θεωρούνται ως αδύναμο φύλο. Σε διάφορες μελέτες έχει βρεθεί ότι οι γυναίκες είναι 40% έως 60% πιο αδύναμες από τους άνδρες στην δύναμη του άνω μέρους του σώματος, αλλά μόνο 25% έως 30% πιο αδύναμες στη δύναμη του κάτω μέρους του σώματος.
Διαφορές της απόλυτης μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων
Η απόλυτη μυική δύναμη είναι η μέγιστη δύναμη που μπορεί να παραχθεί σε μια άσκηση ή σε μία κίνηση. Οι γυναίκες έχουν χαμηλότερα επίπεδα μυικής δύναμης σε σχέση με τους άντρες. Η μέγιστη μυική δύναμη των γυναικών ανέρχεται σε ποσοστό 60% ως 63,5% της μέγιστης μυικής δύναμης των ανδρών. Το ποσοστό αυτό είναι περίπου 55% για τα άνω άκρα και 72% για τα κάτω. Η διαφορά στην ικανότητα παραγωγής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων οφείλεται κυρίως στη μικρότερη μυική μάζα των γυναικών.
Διαφορές της σχετικής μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων
Οι διαφορές της απόλυτης μυικής δύναμης μεταξύ των δύο φύλων οφείλονται κατά ένα μέρος σε διαφορές στο σωματικό βάρος και στην άλιπη σωματική μάζα. Ο όρος σχετική μυική δύναμη αναφέρεται στην απόλυτη μυική δύναμη η οποία εκφράζεται ανά κιλό σωματικού βάρους ή άλιπου βάρους. Η μυική δύναμη των κάτω άκρων στις γυναίκες είναι παρόμοια με εκείνη των αντρών όταν εκφράζεται ανά κιλό σωματικού βάρους, ενώ η δύναμη των άνω άκρων παραμένει σε χαμηλότερα επίπεδα.
Γενικά οι μελέτες δείχνουν ότι η απόλυτη δύναμη των γυναικών στα άνω άκρα είναι χαμηλότερη από την αντίστοιχη δύναμη των ανδρών, γεγονός που δεν μεταβάλλεται ακόμη και αν η δύναμη εκφραστεί ανά κιλό σωματικού βάρους ή άλιπης σωματικής μάζας. Αντίθετα η απόλυτη δύναμη των κάτω άκρων των γυναικών είναι μεν χαμηλότερη των ανδρών, όταν όμως γίνει αναγωγή ως προς την άλιπη σωματική μάζα, οι διαφορές σχεδόν μηδενίζονται. Αυτό υποδηλώνει ότι για να επιτευχθεί η βελτίωση της σωματικής απόδοσης των γυναικών πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ενδυνάμωση των άνω άκρων κατά την προπόνηση.
Διαφορές της μυικής ισχύος των δύο φύλων
Η ικανότητα παραγωγής μυικής ισχύος είναι ίσως η σημαντικότερη παράμετρος που καθορίζει την απόδοση σε ένα μεγάλο αριθμό αθλημάτων όπως η άρση βαρών και οι ρίψεις. Μελέτες σε υψηλού επιπέδου αθλητές της άρσης βαρών έδειξαν ότι η μυική ισχύς των γυναικών ανά κιλό σωματικού βάρους κατά την εκτίναξη μιας κίνησης ανέρχεται σε ποσοστό 65% της μυικής ισχύος των αντρών
(Garhammer 1989). Η απόδοση μιας μέσης γυναίκας στο κατακόρυφο άλμα κυμαίνεται από 54% ως 73% της απόδοσης ενός άντρα, ενώ το ποσοστό ανέρχεται σε 75% για το άλμα σε μήκος χωρίς φόρα. Έτσι όπως παρατηρήθηκε και με τη μέγιστη δύναμη , φαίνεται ότι οι διαφορές στην παραγωγή της μυικής ισχύος οφείλονται κυρίως στις διαφορές της μυικής μάζας μεταξύ των δύο φύλων.
Τραυματισμοί του γόνατος στις γυναίκες
Οι γυναίκες οι οποίες συμμετέχουν σε αθλήματα τα οποία περιέχουν απότομες αλλαγές κατεύθυνσης ή σε αγωνίσματα που εμπεριέχουν αλματικές δραστηριότητες κινδυνεύουν 4 έως 6 φορές περισσότερο σε σύγκριση με τους άντρες να τραυματιστούν σοβαρά στην περιοχή του γόνατος( Hewett200). Το γεγονός αυτό έχει τέσσερις πιθανές αιτίες:
Μία από αυτές σχετίζεται με τη γωνία Q. Η γωνία αυτή σχηματίζεται μεταξύ της γραμμής που συνδέει το εμπρός ανώτερο τμήμα της λαγόνιας ακρολοφίας και το μέσο της επιγονατίδας και της γραμμής που συνδέει το μέσο της επιγονατίδας και το φύμα της κνήμης. Στις γυναίκες τα οστά της λεκάνης έχουν μεγαλύτερο άνοιγμα με συνέπεια η γωνία Q να είναι μεγαλύτερη σε σχέση με τους άντρες. Μια άλλη πιθανή αιτία υποστηρίζει ότι, σε σύγκριση με τους άντρες, οι γυναίκες έχουν μικρότερο εύρος μηριαίων εγκοπών σε σχέση με τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο, ωστόσο τα επιστημονικά δεδομένα δεν οδηγούν σε σαφή συμπεράσματα για κάτι τέτοιο(Hewett 2000).
΄Αλλη υπόθεση υποστηρίζει ότι οι τραυματισμοί οφείλονται σε νευρομυικές διαφορές. Πράγματι σε μία μελέτη βρέθηκε ότι οι γυναίκες βασίζονται περισσότερο στην ενεργοποίηση του τετρακέφαλου μηριαίου μυός σε ορισμένες κινήσεις σε σύγκριση με τους άντρες(Huston, Wojtyw 1996) , αν και αυτό δεν επαληθεύτηκε σε άλλες μελέτες.Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς από τους άντρες αθλητές σε τραυματισμούς του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου κυρίως τις ημέρες της ωορρηξίας όπου όλες οι αρθρώσεις του σώματος είναι πιο ασταθείς από την επίδραση των ορμονών.
Τέλος, ένας σημαντικός και συχνός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει στην ρήξη χιαστού και σχετίζεται άμεσα με την προπόνηση, είναι η κακή τεχνική της προσγείωσης και της απότομης αλλαγής κατεύθυνσης.
Η σωματική άσκηση που περιλαμβάνει πλειομετρικές ασκήσεις, ασκήσεις με βάρη, ασκήσεις σταθεροποίησης και νευρομυικής συναρμογής μειώνει αποτελεσματικά την εμφάνιση τραυματισμών στις γυναίκες.
Επιμέλεια
Οικονόμου Τριαντάφυλλος
Πτυχιούχος Τεφαα
Προπονητής Φυσικής Κατάστασης
Πηγή:http://runningincity.blogspot.gr/
Ο ρόλος του γονέα στον παιδικό αθλητισμό
Η στάση των γονέων στον αθλητισμό, εξαρτάται από τον τρόπο που οι ίδιοι τον αντιμετωπίζουν και τις προσδοκίες που έχουν σχετικά με την εξέλιξη του παιδιού-αθλητή. Στην ηλικία των 7-10 τα παιδιά βρίσκονται στη φάση της εξειδικευμένης κίνησης και συνήθως είναι σε θέση να εκφράσουν επιθυμίες σχετικά με τη συμμετοχή τους σε κάποιο άθλημα.
Η επιλογή αυτή θα γίνει σύμφωνα με διάφορους παράγοντες κάποιοι από τους οποίους μπορεί να είναι η συμμετοχή του κολλητού φίλου στο συγκεκριμένο άθλημα, η προβολή του αθλήματος μετά από κάποια επιτυχία, η ύπαρξη κάποιου συλλόγου ή αθλητικού κέντρου κάπου κοντά στο σπίτι καθώς, επίσης, και η αρέσκεια και η συμμετοχή των γονιών στο παρελθόν στο συγκεκριμένο σπορ.
Όποιος και αν είναι ο λόγος είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα παιδιά μέσα από τη συμμετοχή τους στον αθλητισμό αποζητούν την αποδοχή και την επιβράβευση από τους γονείς, αλλά και οι γονείς αποζητούν πολλές φορές συγκεκριμένα οφέλη.
Αυτό που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο είναι ότι στις ηλικίες αυτές τα παιδιά πρέπει να βιώνουν αισθήματα ευφορίας και επάρκειας μέσα από τη συμμετοχή τους στις διάφορες αθλητικές δραστηριότητες. Στόχος πρέπει να είναι η διασκέδαση, η εκμάθηση του αθλήματος μέσα από διαδικασίες εκπαίδευσης τέτοιες όπου το παιδί να αντιλαμβάνεται την προσωπική του βελτίωση και εξέλιξη και να βιώνει αυτοπεποίθηση γι’ αυτήν την πρόοδο.
Τελικός σκοπός είναι:
- η ανάπτυξη,
- η μόρφωση και
- η ολοκλήρωση του παιδιού ως προσωπικότητα.
Μιλώντας για αθλητική ανάπτυξη και βελτίωση στοχεύουμε σε μια πολύπλευρη ανάπτυξη γιατί υποστηρίζουμε ότι το παιδί δεν είναι μόνο αθλητής. Είναι παιδί που κάνει αθλητισμό! Ο προπονητής θα πρέπει να συνεκτιμήσει τη γνωστική και συναισθηματική του κατάσταση, αναλογικά με την ηλικία του, να νιώσει τις ανάγκες του και να το βοηθήσει να αναπτύξει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα το κάνουν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα τόσο μέσα στους αθλητικούς χώρους όσο και σε άλλα πεδία που αφορούν τη ζωή του, όπως είναι το σχολείο, οι φίλοι κ.α.
Ο ρόλος των γονέων στον αθλητισμό μπορεί να είναι ανασταλτικός ή βοηθητικός - υποστηρικτικός ανάλογα με τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο όποιος τύπος γονέα και αν είμαστε: απαιτητικός/κριτικός, οπαδός, αδιάφορος, υπερπροστατευτικός, γονέας – προπονητής, υποστηρικτικός – το βέβαιο είναι ότι η συμπεριφορά μας συνδέεται με την εξέλιξη και την ανάπτυξη των παιδιών και η συνεισφορά μας έγκειται στην παροχή υλικής, συναισθηματικής και ψυχολογικής υποστήριξης προς τους νεαρούς αθλητές. Κατά συνέπεια η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπιση μας είναι και βοηθητική και απαραίτητη για τα παιδιά.
Οι πιο συχνές ερωτήσεις που κάνουν συνήθως οι γονείς τόσο στους προπονητές και τον αθλητικό ψυχολόγο, όσο και στις μεταξύ τους συζητήσεις είναι:
- Ποια είναι η ωφέλιμη ή μη επίδραση του αθλητισμού;
- Πρέπει το παιδί μου να λαμβάνει μέρος σε αγώνες;
- Ποια η σημασία της προσπάθειας και της δουλειάς;
- Ποιο το αντίκτυπο της νίκης και της ήττας;
- Πρέπει να βλέπει το παιδί μου κάποιον ειδικό και γιατί;
- Να παρακολουθώ τις προπονήσεις / αγώνες ή όχι;
- Ποιά πρέπει να είναι η σχέση μου με τον προπονητή;
Το παιδί αναμφίβολα μέσα από τη συμμετοχή του στον αθλητισμό έχει τόσο άμεσα (θετική εικόνα σώματος, βελτίωση φυσικής κατάστασης, αποφυγή παχυσαρκίας), όσο και έμμεσα οφέλη (κοινωνικοποίηση, αισθήματα επάρκειας - χαράς, αύξηση αυτοπεποίθησης).
Τα αποτελέσματα των ερευνών της αθλητικής ψυχολογίας υποστηρίζουν ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει βοηθητικό παράγοντα και όχι τροχοπέδη, και να επιτρέψει στο παιδί να μάθει πως να διοχετεύει το άγχος του με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τις διάφορες στρεσογόνες καταστάσεις της ζωής του επιτυχώς.
Οι αγώνες αποτελούν αναμφίβολα μια κατάσταση που το παιδί βιώνει διέγερση ή στρες με τη διαφορά ότι δεν νιώθει κάτι χειρότερο από το άγχος που νιώθει ένα παιδί όταν πρόκειται να γράψει κάποιο διαγώνισμα ή να συμμετέχει σε κάποια άλλη σχολική δραστηριότητα ή παρουσίαση.
Οι προσεκτικά επιλεγμένοι αγώνες με ρεαλιστικούς στόχους και προσδοκίες τόσο από τους γονείς όσο και από τον προπονητή βοηθούν το παιδί να μάθει ότι αθλητισμός σημαίνει ψυχαγωγία και διασκέδαση ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί και η νίκη και η ήττα αποτελούν στοιχεία της προσπάθειας και της προσωπικότητας του παιδιού και αν αντιμετωπιστούν ως τέτοια τότε συμβάλλουν στη σωστή ανάπτυξή και ολοκλήρωση του!
Ο αθλητικός ψυχολόγος βρίσκεται δίπλα από το παιδί, το γονέα και τον προπονητή για να «εκπαιδεύσει» και να βοηθήσει όλους τους εμπλεκόμενους να μάθουν μέσω διαφόρων τεχνικών τη σωστή διαχείριση των σκέψεων, γνωστικών διαστρεβλώσεων και καταστάσεων του αθλητισμού με απώτερο σκοπό σε ότι αφορά κυρίως τα παιδιά τόσο τη μεγιστοποίηση της απόδοσης τους όσο και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας τους.
Στόχος είναι το παιδί να βιώνει χαμηλά αισθήματα έντασης, θλίψης, κόπωσης, σύγχυσης, άγχους και υψηλά επίπεδα ενέργειας, αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Ένα σωστά εκπαιδευμένο παιδί, γίνεται ένας ώριμος έφηβος και ένας ολοκληρωμένος συναισθηματικά ενήλικας.
Η σχέση με των γονιών με τον προπονητή πρέπει να είναι μια σχέση συνεργασίας και όχι αμφισβήτησης. Έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να μοιραζόμαστε τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μας με τον προπονητή, να ενημερώνουμε και να ενημερωνόμαστε για την εξέλιξη και την πορεία του παιδιού μας χωρίς όμως διάθεση παρέμβασης και υπόδειξης από τη στιγμή μάλιστα που ο προπονητής είναι δική μας επιλογή και τον έχουμε εμπιστευτεί.
Είναι λάθος να δίνουμε προπονητικές οδηγίες και να διορθώνουμε τεχνικά το παιδί γιατί λαμβάνει μηνύματα που το μπερδεύουν. Είμαστε γονείς και όχι προπονητές - αυτόν το ρόλο ας τον επωμιστεί κάποιος άλλος.
Πατσού Φρόσω
M.Sc. Ψυχολόγος - Αθλητική Ψυχολόγος
E-mail: frossopatsou@yahoo.gr
Τηλ.: 6982.89.28.32
http://sportmanagementnews.blogspot.gr/
Η στάση των γονέων στον αθλητισμό, εξαρτάται από τον τρόπο που οι ίδιοι τον αντιμετωπίζουν και τις προσδοκίες που έχουν σχετικά με την εξέλιξη του παιδιού-αθλητή. Στην ηλικία των 7-10 τα παιδιά βρίσκονται στη φάση της εξειδικευμένης κίνησης και συνήθως είναι σε θέση να εκφράσουν επιθυμίες σχετικά με τη συμμετοχή τους σε κάποιο άθλημα.
Η επιλογή αυτή θα γίνει σύμφωνα με διάφορους παράγοντες κάποιοι από τους οποίους μπορεί να είναι η συμμετοχή του κολλητού φίλου στο συγκεκριμένο άθλημα, η προβολή του αθλήματος μετά από κάποια επιτυχία, η ύπαρξη κάποιου συλλόγου ή αθλητικού κέντρου κάπου κοντά στο σπίτι καθώς, επίσης, και η αρέσκεια και η συμμετοχή των γονιών στο παρελθόν στο συγκεκριμένο σπορ.
Όποιος και αν είναι ο λόγος είναι σχεδόν βέβαιο ότι τα παιδιά μέσα από τη συμμετοχή τους στον αθλητισμό αποζητούν την αποδοχή και την επιβράβευση από τους γονείς, αλλά και οι γονείς αποζητούν πολλές φορές συγκεκριμένα οφέλη.
Αυτό που πρέπει να γίνει ξεκάθαρο είναι ότι στις ηλικίες αυτές τα παιδιά πρέπει να βιώνουν αισθήματα ευφορίας και επάρκειας μέσα από τη συμμετοχή τους στις διάφορες αθλητικές δραστηριότητες. Στόχος πρέπει να είναι η διασκέδαση, η εκμάθηση του αθλήματος μέσα από διαδικασίες εκπαίδευσης τέτοιες όπου το παιδί να αντιλαμβάνεται την προσωπική του βελτίωση και εξέλιξη και να βιώνει αυτοπεποίθηση γι’ αυτήν την πρόοδο.
Τελικός σκοπός είναι:
- η ανάπτυξη,
- η μόρφωση και
- η ολοκλήρωση του παιδιού ως προσωπικότητα.
Μιλώντας για αθλητική ανάπτυξη και βελτίωση στοχεύουμε σε μια πολύπλευρη ανάπτυξη γιατί υποστηρίζουμε ότι το παιδί δεν είναι μόνο αθλητής. Είναι παιδί που κάνει αθλητισμό! Ο προπονητής θα πρέπει να συνεκτιμήσει τη γνωστική και συναισθηματική του κατάσταση, αναλογικά με την ηλικία του, να νιώσει τις ανάγκες του και να το βοηθήσει να αναπτύξει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα το κάνουν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα τόσο μέσα στους αθλητικούς χώρους όσο και σε άλλα πεδία που αφορούν τη ζωή του, όπως είναι το σχολείο, οι φίλοι κ.α.
Ο ρόλος των γονέων στον αθλητισμό μπορεί να είναι ανασταλτικός ή βοηθητικός - υποστηρικτικός ανάλογα με τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο όποιος τύπος γονέα και αν είμαστε: απαιτητικός/κριτικός, οπαδός, αδιάφορος, υπερπροστατευτικός, γονέας – προπονητής, υποστηρικτικός – το βέβαιο είναι ότι η συμπεριφορά μας συνδέεται με την εξέλιξη και την ανάπτυξη των παιδιών και η συνεισφορά μας έγκειται στην παροχή υλικής, συναισθηματικής και ψυχολογικής υποστήριξης προς τους νεαρούς αθλητές. Κατά συνέπεια η σωστή συμπεριφορά και αντιμετώπιση μας είναι και βοηθητική και απαραίτητη για τα παιδιά.
Οι πιο συχνές ερωτήσεις που κάνουν συνήθως οι γονείς τόσο στους προπονητές και τον αθλητικό ψυχολόγο, όσο και στις μεταξύ τους συζητήσεις είναι:
- Ποια είναι η ωφέλιμη ή μη επίδραση του αθλητισμού;
- Πρέπει το παιδί μου να λαμβάνει μέρος σε αγώνες;
- Ποια η σημασία της προσπάθειας και της δουλειάς;
- Ποιο το αντίκτυπο της νίκης και της ήττας;
- Πρέπει να βλέπει το παιδί μου κάποιον ειδικό και γιατί;
- Να παρακολουθώ τις προπονήσεις / αγώνες ή όχι;
- Ποιά πρέπει να είναι η σχέση μου με τον προπονητή;
Το παιδί αναμφίβολα μέσα από τη συμμετοχή του στον αθλητισμό έχει τόσο άμεσα (θετική εικόνα σώματος, βελτίωση φυσικής κατάστασης, αποφυγή παχυσαρκίας), όσο και έμμεσα οφέλη (κοινωνικοποίηση, αισθήματα επάρκειας - χαράς, αύξηση αυτοπεποίθησης).
Τα αποτελέσματα των ερευνών της αθλητικής ψυχολογίας υποστηρίζουν ότι ο αθλητισμός μπορεί να αποτελέσει βοηθητικό παράγοντα και όχι τροχοπέδη, και να επιτρέψει στο παιδί να μάθει πως να διοχετεύει το άγχος του με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να διαχειρίζεται τις διάφορες στρεσογόνες καταστάσεις της ζωής του επιτυχώς.
Οι αγώνες αποτελούν αναμφίβολα μια κατάσταση που το παιδί βιώνει διέγερση ή στρες με τη διαφορά ότι δεν νιώθει κάτι χειρότερο από το άγχος που νιώθει ένα παιδί όταν πρόκειται να γράψει κάποιο διαγώνισμα ή να συμμετέχει σε κάποια άλλη σχολική δραστηριότητα ή παρουσίαση.
Οι προσεκτικά επιλεγμένοι αγώνες με ρεαλιστικούς στόχους και προσδοκίες τόσο από τους γονείς όσο και από τον προπονητή βοηθούν το παιδί να μάθει ότι αθλητισμός σημαίνει ψυχαγωγία και διασκέδαση ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Γιατί και η νίκη και η ήττα αποτελούν στοιχεία της προσπάθειας και της προσωπικότητας του παιδιού και αν αντιμετωπιστούν ως τέτοια τότε συμβάλλουν στη σωστή ανάπτυξή και ολοκλήρωση του!
Ο αθλητικός ψυχολόγος βρίσκεται δίπλα από το παιδί, το γονέα και τον προπονητή για να «εκπαιδεύσει» και να βοηθήσει όλους τους εμπλεκόμενους να μάθουν μέσω διαφόρων τεχνικών τη σωστή διαχείριση των σκέψεων, γνωστικών διαστρεβλώσεων και καταστάσεων του αθλητισμού με απώτερο σκοπό σε ότι αφορά κυρίως τα παιδιά τόσο τη μεγιστοποίηση της απόδοσης τους όσο και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας τους.
Στόχος είναι το παιδί να βιώνει χαμηλά αισθήματα έντασης, θλίψης, κόπωσης, σύγχυσης, άγχους και υψηλά επίπεδα ενέργειας, αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης. Ένα σωστά εκπαιδευμένο παιδί, γίνεται ένας ώριμος έφηβος και ένας ολοκληρωμένος συναισθηματικά ενήλικας.
Η σχέση με των γονιών με τον προπονητή πρέπει να είναι μια σχέση συνεργασίας και όχι αμφισβήτησης. Έχουμε δικαίωμα και υποχρέωση να μοιραζόμαστε τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μας με τον προπονητή, να ενημερώνουμε και να ενημερωνόμαστε για την εξέλιξη και την πορεία του παιδιού μας χωρίς όμως διάθεση παρέμβασης και υπόδειξης από τη στιγμή μάλιστα που ο προπονητής είναι δική μας επιλογή και τον έχουμε εμπιστευτεί.
Είναι λάθος να δίνουμε προπονητικές οδηγίες και να διορθώνουμε τεχνικά το παιδί γιατί λαμβάνει μηνύματα που το μπερδεύουν. Είμαστε γονείς και όχι προπονητές - αυτόν το ρόλο ας τον επωμιστεί κάποιος άλλος.
Πατσού Φρόσω
M.Sc. Ψυχολόγος - Αθλητική Ψυχολόγος
E-mail: frossopatsou@yahoo.gr
Τηλ.: 6982.89.28.32
http://sportmanagementnews.blogspot.gr/
ΜΥΪΚΕΣ ΘΛΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ
Γράφει ο Κακαβάς Γιώργος PT DC MSc
Οι μυϊκές θλάσεις αφορούν το πιο συνηθισμένο τραυματισμό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Επιδημιολογικές μελέτες ανεβάζουν το ποσοστό των θλάσεων σε 44% όλων των τραυματισμών και την ποσοστό υποτροπής τους σε 33%.
Μια ομάδα που παίζει σε ελίτ επίπεδο θα αντιμετωπίσει γύρω στις 25 θλάσεις μέσο όρο την αγωνιστική σεζόν. Στην Πρεμιέρ Λιγκ είναι το σοβαρότερο πρόβλημα των ιατρικών επιτελείων των ομάδων.
Πρωταθλήτρια η Αρσεναλ με 25,5 τραυματισμούς την σεζόν, πάνω από 1200 μέρες προπονήσεων και αγώνων χαμένες και κόστος στο μπάτζετ της ομάδας 17 εκατομμύρια λίρες το χρόνο!!!!!!
Το 2013 έγινε μια προσπάθεια από την UEFA και την FIFA να γίνει μια καινούργια καταγραφή του τραυματισμού και να γίνει μια μορφή αξιολόγησης και αντιμετώπισης όπως και ενός πρωτοκόλλου.
Επιστήμονες από όλες τις μεγάλες ομάδες συμμετείχαν, όπως Μπαγερν, Μίλαν, Τσέλσι, Μπαρτσελόνα και άλλες, με στόχο να εξηγηθεί το φαινόμενο. Εκεί άλλαξαν όλα σχετικά με την πηγή του προβλήματος, την αποκατάσταση, πότε μπαίνει ο αθλητής ξανά στο γήπεδο με ασφάλεια, ποιες εξετάσεις είναι πιο αξιόπιστες και γενικά ότι αφορά αυτό το πολύ σοβαρό θέμα για την σύγχρονη Αθλητιατρική.
Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στο FIfA Isokinetic event στο Λονδίνο το 2013 από τον γιατρό της Μπαγερν Μονάχου Δρ Μυλλερ Βολφαρτ.
Την ίδια χρόνια το επιστημονικό επιτελείο του Fysiotek Spine and Sports Lab ανακοίνωσε τα αποτελέσματα μιας έρευνας σε έλληνες ποδοσφαιριστές με θλάσεις οπισθίου μηριαίου που χωρίστηκαν σε δυο ομάδες, με τη μια να κάνει το κλασσικό πρωτόκολλο αποκατάστασης και την άλλη ομάδα να κάνει το πρωτόκολλο Fysiotek Sports.
Στην έρευνα η πρώτη ομάδα είχε ποσοστό υποτροπής κοντά στην βιβλιογραφία δηλαδή 33 με 41% και το κοντρόλ γκρουπ μόνο 14%.
Φέτος το επιτελείο του Fysiotek Spine and Sports Lab θα ανακοινώσει ένα πρότυπο πρόγραμμα πρόληψης για τραυματισμό Πρόσθιου χιαστού συνδέσμου στις 10-13 Απριλίου στο Λονδίνο.
*football-academies.gr
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ - Απαντήσεις σε 100 ερωτήματα...
Ο λαμπρός επιστήμονας, Νίκος Κουτλιάνος μαζί με τον καθηγητή Φυσικής αγωγής Χρήστο Χρηστούδη πήραν την εξαίρετη πρωτοβουλία να γράψουν ένα βιβλίο που μπορεί να προσφέρει σημαντικές πληροφορίες σε ότι αφορά το ποδόσφαιρο και βέβαια αποτελεί εγγύηση η επιστημονική κατάρτιση και η τεχνογνωσία των συγγραφέων.
Mε το βιβλίο καλύπτεται ένα κενό που υπάρχει στην ελληνική βιβλιογραφία ως προς την ύπαρξη ενός βιβλίου-βοηθήματος για τον προπονητή ποδοσφαίρου που να απαντά τόσο σε πρακτικά θέματα, προπονητικής κυρίως φύσεως, όσο και επιστημονικά θέματα που αφορούν κυρίως στην αθλητιατρική.
Πολλοί νομίζουν ότι κατέχουν το δημοφιλές άθλημα του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι όσοι ασχολούνται με αυτό επαγγελματικά οφείλουν να είναι πραγματικά καλοί γνώστες του αντικειμένου τους και να μην το υπηρετούν με βάση εμπειρικά δεδομένα από την όποια ποδοσφαιρική τους σταδιοδρομία. Αντίθετα, ακριβώς λόγω και της δημοφιλίας του, οι προπονητές ποδοσφαίρου επιβάλλεται να το αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα, επαγγελματισμό και πλήρη συναίσθηση του σημαντικού τους ρόλου.
Στο βιβλίο ο προπονητής θα βρει απαντήσεις στα 100 πιο "καυτά" και πιο συνηθισμένα ερωτήματα που τον απασχολούν. Τα ζητήματα για τα οποία δίνονται απαντήσεις αφορούν:
Τη φυσική κατάσταση στο ποδόσφαιρο.
Την προαγωνιστική περίοδο προετοιμασίας.
Προπόνηση τακτικής.
Τις αναπτυξιακές ηλικίες - ακαδημίες.
Την τεχνολογία και το ποδόσφαιρο.
Την κρίση, αξιολόγηση και ηθική στο ποδόσφαιρο.
Την προπόνηση τερματοφύλακα.
Τον ιατρικό έλεγχο των ποδοσφαιριστών.
Τον εργομετρικό έλεγχο των ποδοσφαιριστών.
Τα εργογόνα βοηθήματα - ντόπινγκ.
Ειδικά θέματα επιστημονικής υποστήριξης.
Τους βετεράνους ποδοσφαιριστές.
«Η βία σκοτώνει το ποδόσφαιρο»
Το παρακάτω άρθρο του Γιώργου Μπίνου απο το http://aridaianews.blogspot.gr/ , μπορεί να αφορά συμβάντα στην ΕΠΣ Πέλλας , αλλά κατά την γνώμη μου αφορά όλα τα τοπικά πρωταθλήματα και με αφορμή οχι μόνο γεγονότα που συνέβηκαν στην Πέλλα αλλά και σε άλλες ΕΠΣ όπου παρατηρήθηκαν ανάλογα γεγονότα αναδημοσίευμαι το άρθρο άποψη του όπου αυτά που ισχύουν και οι συμβουλές για την Πέλλα ισχύουν και για την υπόλοιπη Ελλάδα
Δυστυχώς ολοένα και πιο συχνά βλέπουμε φαινόμενα βίας στα γήπεδα της Πέλλας, κάτι που είναι καταδικαστέο από του φίλους – θιασώτες του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου.
Μπορεί να υπάρχουν αμοιβές προς παίκτες και προπονητές στα όρια της σημερινής κατάστασης, όμως όπως και να έχει η κατάσταση είναι όλοι ερασιτέχνες και έτσι θα πρέπει να βλέπουμε τα τοπικά πρωταθλήματα και όχι σαν να παίζουμε για συμφέροντα εκατομμυρίων.
Λάθη γίνονταν παλιότερα, γίνονται και τώρα και θα συνεχίσουν να γίνονται, ωστόσο υπάρχουν άλλοι τρόποι για αντιμετωπίσουν αυτά τα κρούσματα και όχι με τη βία.
Γι’ αυτό θα πρέπει οι παράγοντες και οι φίλοι – υποστηρικτές των ομάδων να περάσουν στο μυαλό τους ότι ποτέ δεν υπάρχουν οφέλη από τέτοιου είδους ενέργειες, παρά μόνο ζημία γίνεται στα σωματεία.
Είναι κοινό μυστικό άλλωστε πως οι υπαίτιοι των επεισοδίων την επόμενη ημέρα έχουν μετανιώσει για τις πράξεις βίας όπου ήταν παρόντες.
Θα πρέπει λοιπόν όλοι να δείξουν κατανόηση και επιείκεια στα νέα παιδιά που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη διαιτησία και είναι λογικό τα όποια λάθη κάνουν να είναι ανθρώπινα.
Βασική προϋπόθεση βέβαια είναι να μην ασκείται η γνωστή πίεση από παίκτες εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και από τους πάγκους, αμφισβητώντας κάθε απόφασή τους.
Φυσικά θα πρέπει να υπάρχουν απαιτήσεις από τους πιο έμπειρους διαιτητές που δεν δικαιολογούνται λάθη που κρίνουν την έκβαση ενός αγώνα, ενώ, συν τοις άλλοις, θα πρέπει να βοηθούν τους νεώτερους συναδέλφους τους.
Οι περισσότερο παράγοντες μπορούν να καταλάβουν πότε γίνονται απλά λάθη και πότε εσκεμμένα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να διατηρούν την ψυχραιμία τους και, με κόσμια συμπεριφορά, να διεκδικούν το δίκιο τους, εκφράζοντας τα όποια παράπονά τους προς τους αρμόδιους.
Είναι γνωστό, ότι αρκετές ομάδες κρούσματα βίας τα πλήρωσαν ακριβά, φτάνοντας ουσιαστικά μέχρι τον αφανισμό τους, αφού οι τιμωρίες είναι δυσβάσταχτες.
Η βία σκοτώνει το ποδόσφαιρο, όλοι το γνωρίζουμε, αλλά δυστυχώς δεν κάνουμε τίποτα για να το προστατέψουμε από κάποιους τύπους που θέλουν να εφαρμόσουν τους δικούς τους νόμους.
Οι νίκες έχουν αξία όταν έρχονται δίκαια και καθαρά και όχι με κάλπικο τρόπο.
Μπορεί να υπάρχουν αμοιβές προς παίκτες και προπονητές στα όρια της σημερινής κατάστασης, όμως όπως και να έχει η κατάσταση είναι όλοι ερασιτέχνες και έτσι θα πρέπει να βλέπουμε τα τοπικά πρωταθλήματα και όχι σαν να παίζουμε για συμφέροντα εκατομμυρίων.
Λάθη γίνονταν παλιότερα, γίνονται και τώρα και θα συνεχίσουν να γίνονται, ωστόσο υπάρχουν άλλοι τρόποι για αντιμετωπίσουν αυτά τα κρούσματα και όχι με τη βία.
Γι’ αυτό θα πρέπει οι παράγοντες και οι φίλοι – υποστηρικτές των ομάδων να περάσουν στο μυαλό τους ότι ποτέ δεν υπάρχουν οφέλη από τέτοιου είδους ενέργειες, παρά μόνο ζημία γίνεται στα σωματεία.
Είναι κοινό μυστικό άλλωστε πως οι υπαίτιοι των επεισοδίων την επόμενη ημέρα έχουν μετανιώσει για τις πράξεις βίας όπου ήταν παρόντες.
Θα πρέπει λοιπόν όλοι να δείξουν κατανόηση και επιείκεια στα νέα παιδιά που αποφάσισαν να ασχοληθούν με τη διαιτησία και είναι λογικό τα όποια λάθη κάνουν να είναι ανθρώπινα.
Βασική προϋπόθεση βέβαια είναι να μην ασκείται η γνωστή πίεση από παίκτες εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και από τους πάγκους, αμφισβητώντας κάθε απόφασή τους.
Φυσικά θα πρέπει να υπάρχουν απαιτήσεις από τους πιο έμπειρους διαιτητές που δεν δικαιολογούνται λάθη που κρίνουν την έκβαση ενός αγώνα, ενώ, συν τοις άλλοις, θα πρέπει να βοηθούν τους νεώτερους συναδέλφους τους.
Οι περισσότερο παράγοντες μπορούν να καταλάβουν πότε γίνονται απλά λάθη και πότε εσκεμμένα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να διατηρούν την ψυχραιμία τους και, με κόσμια συμπεριφορά, να διεκδικούν το δίκιο τους, εκφράζοντας τα όποια παράπονά τους προς τους αρμόδιους.
Είναι γνωστό, ότι αρκετές ομάδες κρούσματα βίας τα πλήρωσαν ακριβά, φτάνοντας ουσιαστικά μέχρι τον αφανισμό τους, αφού οι τιμωρίες είναι δυσβάσταχτες.
Η βία σκοτώνει το ποδόσφαιρο, όλοι το γνωρίζουμε, αλλά δυστυχώς δεν κάνουμε τίποτα για να το προστατέψουμε από κάποιους τύπους που θέλουν να εφαρμόσουν τους δικούς τους νόμους.
Οι νίκες έχουν αξία όταν έρχονται δίκαια και καθαρά και όχι με κάλπικο τρόπο.
ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΣΕ ΡΟΛΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν αρκετοί Έλληνες μάνατζερ στο χώρο των ακαδημιών ποδοσφαίρου προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις και σίγουρα υποβαθμίζει το… επαγγελματικό τους «έργο», ιδίως όταν επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν νεαρά παιδιά με φιλοδοξίες.
Ο συγκεκριμένος ατζέντης μάλιστα, κοροϊδεύει ουσιαστικά πατεράδες και μητέρες και μαζί τους φυσικά ταλαντούχους ποδοσφαιριστές με όνειρα και στόχους, χρησιμοποιώντας την… φιλία του με προπονητή Εθνικής ομάδας.
Πίνοντας καφέ λοιπόν παρέα με προπονητή από τα τμήματα υποδομής της ομοσπονδίας, προσελκύει πελάτες. Αρκετοί παίκτες που εκπροσωπεί αγωνίζονται στις Εθνικές ομάδες μικρών ηλικιών, έχοντας ως μέσο τον ίδιο με σκοπό να «διαφημιστούν», πέφτοντας βέβαια στην παγίδα του... καφέ που πίνει εκείνος με τον κόουτς. Ο συγκεκριμένος βέβαια πίνοντας έναν καφέ (!) κλείνει μεταγραφές και εισπράτει χρήματα.
Η ουσία ωστόσο είναι πως λειτουργεί έτσι ένας φαύλος κύκλος με τους μάνατζερ να επωφελούνται οικονομικά εξαγοράζοντας τις ελπίδες γονιών και παιδιών.
acadimies.gr
Παιδιά:Μη φοβάστε να κάνετε λάθος! Προπονητές και γονείς: Αφήστε τα παιδιά να κάνουν λάθος…
Ας μιλήσουμε για πράξεις. Όχι για όλων των ειδών τις πράξεις, μόνο για τις λάθος. Για τα λάθη σου, μικρά ή μεγάλα.
Κάποια σου στοίχισαν σε συναίσθημα, σε αντοχές, στις σχέσεις σου με συγγενείς, φίλους ή εραστές. Μερικά σου κόστισαν παραπάνω από όσο υπολόγιζες. Άλλα τα πλήρωσες ακριβά ή ακόμη χειρότερα πληρώνεις μέχρι και τώρα.
Λάθη που αγάπησες, που μίσησες, που λάτρεψες, που θέλησες να ξεχάσεις, να διαγράψεις, να πετάξεις, που φύλαξες μέσα σου.
Τα λάθη δεν είναι τίποτα παραπάνω από εμπειρίες, που κάπου πήγαν στραβά.
Ακολούθησες το χρυσό κανόνα που σε προτρέπει να δοκιμάσεις ακόμη και με κίνδυνο να κάνεις λάθος -εξαιρούνται βεβαίως καταστάσεις που κάνουν κακό στον εαυτό μας και τους άλλους- και κάπου στα μισά σου βγήκαν αποτυχημένες, έπαιξες και έχασες, δοκίμασες αλλά έφαγες τα μούτρα σου.
Δεν ήταν τελικά η κατάλληλη στιγμή, το κατάλληλο άτομο, ο κατάλληλος τρόπος, γενικώς ήταν όλο το θέμα ακατάλληλο.
Αρχικά δεν θέλησες να το παραδεχτείς, ίσως προτίμησες να το κρύψεις, μπορεί να προσπάθησες να το δικαιολογήσεις αλλά τελικά το αποδέχτηκες. Ήταν λάθος. Ε και;
Αν μη τι άλλο, ακόμη και αν δεν πρόσφερε τίποτα φαινομενικά, σου έδωσε αυτό που μπορούσε: ένα μάθημα. Έμαθες κάτι που δεν θα χρειαστεί να επαναλάβεις.
Τώρα αν το ξανακάνεις, είναι γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων πως “το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού”, οπότε θα αρκεστείς απλώς να αποδεχτείς πως είσαι επιρρεπής στα λάθη (ναι, υπάρχει και αυτή η κατηγορία).
Έχοντας λοιπόν κάνει λάθη, ανέπτυξες ενδόμυχα το φόβο της αποτυχίας και αναβάλλεις να προσπαθείς και να ρισκάρεις, να ακούς το ένστικτό σου.
Ανοίγω παρένθεση για να σημειώσω πως παρόλο που το αγαπημένο ένστικτο ποτέ δεν κάνει λάθος, ας του αφήσουμε το περιθώριο να πέσει μια στο τόσο έξω. Είναι πολύ αγχωτικό να πρέπει να είσαι πάντα σωστός και ακριβής, δεν νομίζετε;
Συνεχίζω στο θέμα και το λέω ευθέως (και ευθαρσώς). Οι περισσότεροι αναβάλλουν ό,τι δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν. Μια συζήτηση, μια συνάντηση, μια εξομολόγηση. Αναβάλλουν να ζήσουν την εμπειρία εξ’ αιτίας του δισταγμού. Διστάζουν να δοκιμάσουν γιατί τρέμουν το λάθος.
Νομίζουν πως θα είναι δακτυλοδεικτούμενοι. Φαντάζονται πως θα τους κολλήσουν και ταμπέλα: “εκείνοι που δεν ήξεραν και έκαναν λάθος”.
Ερωτώ λοιπόν. Πως θα μάθεις αν δε κάνεις λάθος; Ποιος είπε πως μαθαίνουμε πάντα από το σωστό; Άλλωστε τόσες ανακαλύψεις γεννήθηκαν πάνω σε ένα λάθος και άλλες τόσες προχώρησαν ύστερα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες.
Στην τελική, ένα λάθος δεν είναι τις περισσότερες φορές τίποτα παραπάνω από αυτό ακριβώς: Ένα λάθος, μια εμπειρία, ένα βίωμα που άλλες φορές θα αποτελέσει ένα σπουδαίο μάθημα και άλλες ένα απλό μάθημα. Σε κάθε περίπτωση όμως μόνο η εμπειρία έχει την δυνατότητα να το κάνει αυτό.
Η θεωρία, τα λόγια, η οποιαδήποτε διανοητική προσπάθεια δεν είναι αληθινός τρόπος μάθησης.
Το χειρότερο είναι πως συνηθίσαμε να τρέμουμε το λάθος από τα πρώτα μας χρόνια. Ακόμη και τώρα στα σχολεία επιβραβεύεται το σωστό και όχι η προσπάθεια.
Νομίζω πως η προσπάθεια με όποια έκβαση, σωστή ή λάθος είναι πολύ πιο σημαντική από το αποτέλεσμα. Σημαίνει πως τόλμησες, ανέλαβες κάποιο ρίσκο έχοντας συναίσθηση της πιθανότητας να κάνει λάθος, δεν κρύφτηκες πίσω από ένα γενικό κανόνα, μια μάζα, ένα “έτσι έχουν τα πράγματα” . Τόλμησες. Αυτό από μόνο του δεν είναι τελικά σημαντικό;
Ο Τζον Λένον είπε κάποια στιγμή πως “Κάποιοι είναι πρόθυμοι να κάνουν οτιδήποτε, εκτός από το να ζουν εδώ και τώρα”. Προσωπική μου άποψη είναι πως το παρόν περιλαμβάνει τα πάντα: τα σωστά , τα λάθη, τα πάθη, τα όνειρά.
Βούτα σε όλα με πάθος, ακόμη και αν τύχει να κάνεις λάθος. Τουλάχιστον ξέρεις πως ζεις έντονα και αληθινά.
Κείμενο: Ιωάννα Γκανέτσα - Thessaloniki Arts and Culture, thessalonikiartsandculture.gr
Σημείωση football-academies.gr
Στην περίπτωση των ακαδημιών, θα πρέπει όλοι οι προπονητές, γονείς και παιδιά να διαβάσουν το παραπάνω άρθρο.
Προπονητές και γονείς: Αφήστε τα παιδιά να κάνουν λάθος…
Παιδιά: Μη φοβάστε να κάνετε λάθος!
Επιμέλεια Γιάννης Βαλμάς για το football-academies.gr
ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΔΙΝΕΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ
Η ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΦΑΙΡΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Το ποδόσφαιρο, ισχυροποιεί την αυτοπεποίθηση του παιδιού, το βοηθά να ξεπεράσει τις αναστολές του και ενδυναμώνει τα συναισθήματά του. Μέσα στην ομάδα μαθαίνει να παίζει το δικό του ρόλο, να έχει δικό του τομέα ευθύνης, να υπερασπίζεται μία θέση, να είναι χρήσιμο και λειτουργικό κομμάτι της «μηχανής».
Του δίνεται η ευκαιρία να ξεφύγει από τον καθημερινό εαυτό του και να κινηθεί ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα. Στην ποδοσφαιρική ομάδα ο νεαρός παίκτης υποδύεται το ρόλο που του ανέθεσαν με τόσο πάθος, ώστε ταυτίζεται με αυτόν τον χαρακτήρα απόλυτα. Είναι ο κέρβερος του τέρματος, ο κυματοθραύστης των επιθέσεων, ο στρατηγός του αγώνα, ο πολιορκητικός κριός των επιτιθέμενων. Ο ποδοσφαιριστής είναι αυτός που κατασκευάζει τη δράση μέσα στο γήπεδο, που προσφέρει το θέαμα, που πάνω του είναι στραμμένα όλα τα μάτια.Τo θεμελιώδες ερώτημα που προκύπτει είναι αυτό που προβληματίζουν κάθε οικογένεια που έχει παιδί ποδοσφαιριστή: Το ποδόσφαιρο κλέβει από το σχολείο ή το σχολείο από το ποδόσφαιρο;
Η απάντηση στον προβληματισμό που τίθεται αναγκαστικά, αν σχολείο και ποδόσφαιρο συμβιβάζονται είναι αναμφίβολα θετική: Χωρίς αμφιβολία, η συστηματική ενασχόληση του μαθητή της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με το ποδόσφαιρο είναι απολύτως συμβατή με την ιδιότητα του μαθητή και τις σχολικές του απαιτήσεις, ακόμα και όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί στη αντιφάσκουσα χώρα μας.
Το ποδόσφαιρο δίνει, δεν παίρνει. Το βλέπουμε στις σχολικές αίθουσες καθημερινά. Μαθητές που αθλούνται συστηματικά και οργανωμένα, μαθητές που είναι μέλη μιας ποδοσφαιρικής ακαδημίας ή παιδικής και νεανικής ομάδας ενός συλλόγου, είναι ξεχωριστοί μαθητές. Είναι εξωστρεφείς, συνεργάσιμοι, δραστήριοι και αποτελεσματικοί. Είναι πεισματάρηδες, φιλόπονοι και μεθοδικοί. Είναι προσωπικότητες ανεξάρτητες, είναι συγκεντρωμένοι στα καθήκοντά τους και σταθεροί. Δεν φοβούνται τον ανταγωνισμό, γιατί το αίσθημα της άμιλλας έχει γίνει, λόγω του αθλήματος, στοιχείο της προσωπικότητάς τους. Δεν είναι οι μαθητές «φυτά» που παίρνουν άριστα παπαγαλίζοντας. Ίσως να μην παίρνουν συχνά άριστα, είναι όμως πολύ καλοί και θετικοί, είναι αγωνιστές, έχουν ευχάριστο χαρακτήρα και δεν δημιουργούν προβλήματα. Είναι οι αγαπημένοι των εκπαιδευτικών και είναι αυτοί που έχουν τις περισσότερες προϋποθέσεις να κερδίσουν στη ζωή. Ξέρουν να κολυμπούν και δύσκολα θα ναυαγήσουν. Όσοι, ελάχιστοι, δεν έχουν καλές σχολικές επιδόσεις ας ψάξουν να βρουν την αιτία αλλού και ας αφήσουν ήσυχο το ποδόσφαιρο. Χωρίς αυτό θα ήταν ακόμη χειρότεροι και θα είχαν άλλες, κακές, συνήθειες.
H μεγάλη παιδαγωγός Maria Montessori διατύπωσε πιο εύστοχα από οποιονδήποτε άλλο τη σημασία του σεβασμού της παιδικής ηλικίας και την αναγκαιότητα του παιχνιδιού, που είναι αδιαπραγμάτευτη:
«[…] όλα τα κακά των ανθρώπων, οι ανισότητες, οι αδικίες οι εκβιασμοί, οι αταξίες, τα μίση, οι πόλεμοι εξαρτώνται στο βάθος από τη βία που ασκούμε στο παιδί, την αταξία, την όποια αυθαιρεσία που εισάγει στην ψυχή του ο εγωισμός του ενηλίκου και στην πορεία της μεταμόρφωσής του, από τα παραγωγικά σπέρματα που σκοτώνουμε σ’ αυτό, από την κατάπτωση στην οποία καταδικάζουμε τις φυσικές του ενέργειες […]».
Δεν χρειάζονται σχόλια. Το παιχνίδι είναι κατ’ εξοχήν παραγωγικό σπέρμα και φυσική ενέργεια.
Παππά Άννα
Δασκάλα-Συγγραφέας
Δασκάλα-Συγγραφέας
ΠΗΓΗ : http://www.kampaniasports.gr/
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ
«Φρόντισε ώστε οι δυνατότητες σου σαν τερματοφύλακας να είναι στο ύψιστο σημείο σε κάθε περίσταση». Αυτή είναι η συμβουλή του βετεράνου τερματοφύλακα της Tottenham, Brand Friedel.
Ποιά είναι η ρουτίνα σου πριν τον αγώνα;
Μέσα στα χρόνια η ρουτίνα μου πριν τον αγώνα έχει αλλάξει δραματικά. Συνήθιζα α κάνω διπλές προπονήσεις και να μελετάω λεπτομερώς το πλάνο του αγώνα πριν το παιχνίδι. Αναφορικά με την ψυχολογική προετοιμασία ακολουθώ ακόμα την ίδια ρουτίνα και φροντίζω να τρώω και να πίνω τα σωστά πράγματα. Με τον καιρό καθώς γίνομαι όλο και πιο έμπειρος η προσήλωση μου σε αυτή τη ρουτίνα όλο και μειώνεται. Τώρα στο ζέσταμα μου επικεντρώνομαι περισσότερο στη συμπεριφορά της μπάλας στον αέρα και στην αίσθηση του γηπέδου. Συγκεντρώνω την προσοχή μπυ στην προετοιμασία μου για το παιχνίδι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και την ημέρα του αγώνα εμπιστεύομαι τις ικανότητές μου γνωρίζοντας ότι όλα θα γίνουν σωστά. Μπορεί η προετοιμασία μου να έχει αλλάξει δραστικά αλλά το στοιχείο της ψυχολογίας για τον τερματοφύλακα είναι τεράστιο.
Σε βοηθάει η μουσική στη συγκέντρωση;
Όχι εγώ δεν ακούω ποτέ συγκεκριμένα τραγούδια πριν από τον αγώνα αλλά πολλοί παίκτες το κάνουν. Οι νεαροί παίκτες της Tottenham βάζουν μουσική στα αποδυτήρια και εγώ απλά ακούω. Όλοι οι αθλητές έχουν μια ρουτίνα την οποία ακολουθούν και τα τραγούδια είναι και αυτά ένα μέρος της ρουτίνας. Βλέπω ότι τους ενισχύει το ηθικό αλλά σε μένα δεν έχουν καμία επίδραση.
Φαντασιώνεσαι πριν από τον αγώνα ότι κάνεις μεγάλες αποκρούσεις;
Όσο μεγαλύτερος είναι ο αγώνας τόσο λιγότερες είναι οι φαντασιώσεις μου. Είναι χαρακτηριστικό. όταν ήμουν στην Αμερική και έπαιζα για το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, (UCLA), είχαμε μια δυνατή ομάδα και κερδίζαμε πολλά παιχνίδια.
«Στα μεγάλα παιχνίδια η προετοιμασία είναι εύκολη γιατί προετοιμάζεσαι από μόνος σου, αλλά τα παιχνίδια τα οποία τα θεωρείς εύκολα γίνονται δύσκολα γιατί δεν είσαι διανοητικά σωστά προετοιμασμένος".
Εάν μπορείς να συγκεντρωθείς σωστά σε ένα εύκολο παιχνίδι, τότε οι ικανότητές σου θα λειτουργήσουν από μόνες τους. Πριν από ένα μεγάλο παιχνίδι η αδρεναλίνη τρέχει τόσο πού που δεν έχω την ανάγκη να φαντασιώνομαι.
Πως ξεπερνάς ένα λάθος μέσα στο παιχνίδι;
Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν goalkeeper. Αμέσως μόλις κάνεις το λάθος θα πρέπει να το ξεχνάς και να συγκεντρώνεσαι στο παιχνίδι. Μετά από αυτόν τον αγώνα θα πρέπει να χωνέψεις όλα όσα γράφτηκαν στις εφημερίδες και να τα ξεπεράσεις. Αυτό βέβαια είναι δύσκολο όταν είσαι νέος αλλά γίνεται πιο εύκολα όσο μεγαλώνεις γιατί συνειδητοποιείς πλέον οτι όλοι κάνουν λάθη. Όταν περνάς μια περίοδο ντεφορμαρίσματος πρέπει να διατηρείς την πίστη στις ικανότητές σου και αυτό θα σε βοηθήσει να συνέλθεις. Η δύναμη του τερματοφύλακα είναι να μην κάνει πάλι το ίδιο λάθος και να καταρρέει μέσα στον αγώνα. Πάντοτε προσπαθώ να θυμάμαι ότι: «Δεν είσαι ούτε τόσο καλός ούτε τόσο κακός όσο νομίζεις και αυτό που έκανες δεν ήταν ούτε τόσο κακό ούτε τόσο καλό όσο νόμιζες ότι ήταν. Και αυτό είναι δεδομένο». Σαν τερματοφύλακας πρέπει να διατηρείς μια ισορροπία και να μην ασχολείσαι πολύ με τη γνώμη των άλλων. Να πιστεύεις ότι μπορείς να παίξεις σε αυτή τη θέση καλύτερα από ότι νομίζουν οι άλλοι.
Πως διατηρείς τη συγκέντρωση σου όταν η ομάδα σου ελέγχει πλήρως το παιχνίδι και εσύ δεν έχεις σχεδόν τίποτα να κάνεις;
Στην Αγγλία όπου συνήθως έχει αέρα και βροχή, πρέπει να κινείσαι συνεχώς. Δε μπορείς να μένεις ακίνητος. Επίσης πρέπει να μιλάς με τον αμυντικό σου. Αυτή η τακτική με έχει βοηθήσει να είμαι συντονισμένος στη διάρκεια του αγώνα όταν δεν έχω πολλή δουλειά. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου σε αγώνα στο γήπεδό σου για 20 και 30 λεπτά δεν κάνεις τίποτα. Ξαφνικά όμως γίνεται μια μεγάλη φάση και καλείσαι να κάνεις μια δύσκολη απόκρουση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να διατηρείς τη συγκέντρωσή σου.
Πως ψυχολογείς τον παίκτη που σουτάρει το πέναλτι;
Υπάρχουν πολλά πράγματα να λάβεις υπόψη σου. Π.χ.: είναι νεαρός; είναι μεγάλος; είναι έμπειρος; έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του; όλα αυτά τα μικρά πράγματα μπορούν να επηρεάσουν τον τρόπο με τον οποίο θα σου χτυπήσει το πέναλτι και τον τρόπο που εσύ θα αντιδράσεις. Εάν γνωρίζεις την πλευρά που θα πάρεις τότε μπορείς να το κάνεις επίτηδες να καταλάβει ότι το ξέρεις και αυτό θα τον αποσταθεροποιήσει. Μπορεί να προσποιηθείς τον αδιάφορο και να μεταφέρεις όλη την πίεση σ’ αυτόν. Η πίεση είναι πάντοτε σε αυτόν που χτυπάει το πέναλτι και είναι ότι πρέπει να σκοράρει. Είναι μια από τις λίγες περιπτώσεις που ο τερματοφύλακας δεν έχει την απόλυτη ευθύνη. Εάν αποκρούσεις γίνεσαι ήρωας αλλά και εάν ακόμα ο αντίπαλός σου σε νικήσει δε θα κατηγορηθείς για αυτό.
Προτιμάς να μαντέψεις από πριν που θα σουτάρει το πέναλτι ή περιμένεις το σουτ για να αντιδράσεις;
Δε μου αρέσει να μαντεύω. Προσπαθώ να διαβάσω τη γλώσσα του σώματός του και να υπολογίσω που θα τη στείλει. Η γωνία και η απόσταση της φοράς μπορεί να σου δώσει μερικές απαντήσεις. Πριν από τον αγώνα μελατάω τα πέναλτι τα οποία σουτάρει. Ο συνήθης εκτελεστής της αντίπαλης ομάδας έτσι που να μάθω τις συνήθειες του. Εάν ποτέ μάντευα θα επρόκειτο για μια μελετημένη μαντεψιά αλλά σε αυτό έχω κάνει λάθος πολλές φορές στο παρελθόν ενώ λίγες φορές επαληθευτικά.
Τι άλλο μπορεί να αποκαλύψει την πρόθεσή του παίκτη ο οποίος χτυπάει το πέναλτι για το που θα στείλει τη μπάλα;
Η κατανομή του βάρους του σώματός τους και σε ποιό σημείο πατάει το πόδι που τους στηρίζει. Εάν το βάρος του σώματος τους καλύπτει τη μπάλα και είναι δεξιοπόδαρος τότε η μπάλα θα πάει στη δεξιά πλευρά του τερματοφύλακα. Αυτό είναι το πιο συνηθισμένο που συμβαίνει με το δεξιοπόδαρο. Το «ψώνισμα» του αριστεροπόδαρου είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνο. Τις περισσότερες φορές ο αριστεροπόδαρος θα σουτάρει στην αριστερή σου πλευρά αλλά κάποιες φορές η καμπύλη και η γωνία που παίρνει το πόδι του όταν σουτάρει σου φαίνεται διαφορετική γιατί είσαι συνηθισμένος στους δεξιοπόδαρους. Δείχνουν ότι θα σου στείλουν τη μπάλα στα δεξιά σου αλλά είναι ικανοί να στρίβουν το πόδι γύρω από τη μπάλα περισσότερο από έναν δεξιοπόδαρο.
Έχεις κάποιο μυστικό στην διεκδίκηση της μπάλας στο ένας εναντίον ενός με έναν επιθετικό;
Αυτή είναι μια περίπτωση όπου ο επιθετικός έχει ένα καθαρό πλεονέκτημα απέναντι στο γκολκίπερ αλλά υπάρχουν ορισμένα μυστικά που σε βοηθούν να αυξήσεις τις πιθανότητες που έχεις απέναντί στον επιθετικό. Εάν η επαφή με του επιθετικού που κάνει απέναντι σου είναι λίγο πιο δυνατή και η μπάλα του ξεφύγει τότε είναι για’ σένα η ευκαιρία να κερδίσεις κάποιο πλεονέκτημα. Το πιο σημαντικό είναι να μικρύνεις τη φωνία του και να ορθώσεις το ανάστημά του για όσο περισσότερο χρόνο μπορείς ούτως ώστε να τον υποχρεώσεις να πάρει μια απόφαση. Πολλοί τερματοφύλακες πλουζάρουν κάπως γρήγορα και αυτό κάνει τη δουλειά του επιθετικού πολύ πιο εύκολη. Επίσης προσπάθησε να βγάλεις τον επιθετικό όσο πιο πλάγια είναι δυνατόν.
Τι μισείς πιο πολύ; Να σου περάσει τη μπάλα μέσα από τα πόδια ή επάνω από το σώμα;
Δεν ανησυχώ για το πρώτο. Πολλές φορές όταν η μπάλα περνάει μέσα από τα πόδια του τερματοφύλακα είναι από πολύ κοντά και δε μπορείς να κάνεις τίποτα. Πράγματι είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ένας επιθετικός ειδικά όταν η μπάλα έρχεται συρτά και κατά μήκος της μικρής περιοχής και ο τερματοφύλακας προσπαθεί να βγει και να έχει τα πόδια κλειστά. Είναι μια δύσκολη απόκρουση, Εάν ο σουτ γίνει έξω από τη μικρή περιοχή και η μπάλα περάσει μέσα από το πόδια σου ή σου γλιστρήσει μέσα από τα χέρια τότε έχεις ευθύνη. Και αυτό είναι ένα από τα χειρότερα γκολ που μπορείς να δεχτείς. Ευτυχώς στην καριέρα μου αυτό μου συνέβη ελάχιστες φορές.
Όταν είσαι μόνος απέναντι στον επιθετικό προσπαθείς ν ανιχνεύσεις τις προθέσεις του;
Μερικές φορές μπορείς να καταλάβεις εάν ο επιθετικός είναι ψύχραιμος ή όχι. Όταν έρχεται επάνω σου χωρίς να διστάζει πρόσεξε γιατί σίγουρα ξέρει τι θα κάνει. Εάν αντίθετα κοιτάζει ψηλά τότε σκέφτομαι: «Αυτόν τον έχω». Η ταχύτητα με την οποία ο επιθετικός έρχεται προς εσένα κάνει όλη τη διαφορά. Εάν κόψει ταχύτητα τότε είναι πολύ εύκολο για’ σένα. Εάν διατηρεί την ταχύτητα του και σε περάσει από πλάγια τότε είναι πολύ επικίνδυνο για τον γκολκίπερ. Εάν απλώσεις τα χέρια ή ανοίξεις διάπλατα τα πόδια σου υπάρχει περίπτωση να τον ανατρέψεις και τότε όχι μόνο θα κάνει πέναλτι αλλά θα αποβληθείς.
Επιμέλεια: Αλέξανδρος Σταύρου
Juventus Athens Soccer school Head Coach
Juventus Athens Soccer school Head Coach
Πηγή: gazzetta.gr
Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ ΑΘΛΗΤΕΣ
Η διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στην εφηβεία, ιδιαίτερα όταν συνυπάρχει και έντονη αθλητική δραστηριότητα.
Η πρόσληψη θρεπτικών συστατικών πριν την άσκηση προφυλάσσει από το αίσθημα της πείνας κατά την διάρκεια της προπόνησης και συμβάλλει στη διατήρηση των επιθυμητών επιπέδων γλυκόζης στους μύες.
Προκειμένου η προπόνηση να είναι αποτελεσματική, θα πρέπει το γεύμα που θα καταναλωθεί πριν την άσκηση να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Προκειμένου η προπόνηση να είναι αποτελεσματική, θα πρέπει το γεύμα που θα καταναλωθεί πριν την άσκηση να έχει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- Να επιτρέπει στο στομάχι να είναι σχετικά άδειο κατά την εκκίνηση οποιασδήποτε μορφής άσκησης (βάρη, αερόβιο).
- Να μην προκαλεί γαστρεντερική δυσφορία ή αισθήματα πείνας, ζαλάδας ή κόπωσης. Συνεπώς, καλό είναι να αποφεύγονται τροφές που δημιουργούν αέρια (π.χ. όσπρια), πικάντικα που προκαλούν καούρα και τρόφιμα που δημιουργούν όγκο (π.χ. προϊόντα πίτουρου).
- Να παρέχει επαρκή ποσότητα νερού.
Επιπλέον, για να νιώθουμε καλύτερα θα πρέπει 3-4 ώρες πριν την άσκηση να έχουμε καταναλώσει ένα γεύμα σε στέρεα μορφή. Έτσι, θα υπάρχει αρκετός χρόνος για να γίνει η πέψη. Συγκεκριμένα, συνίσταται το γεύμα πριν την άσκηση να περιέχει σημαντικό ποσό υδατανθράκων και να είναι χαμηλό σε λίπος. Το λίπος συντελεί σε μεγαλύτερο χρόνο πέψης της τροφής και δεν πρέπει να ξεπερνά το 25%επί του συνόλου της ενέργειας που προσλαμβάνεται. Κατά την διάρκεια της άσκησης, η λήψη των υδατανθρακούχων τροφών καθίσταται αναγκαία, ειδικά όταν ξεπερνά την μια ώρα.
Στην περίπτωση που κάποιος ασκείται με βάρη προκειμένου να επιτύχει ενδυνάμωση καιαύξηση της μυϊκής μάζας θα πρέπει να εξασφαλίζει την:
- Επαρκή κατανάλωση θερμίδων: Σε περίπτωση που η προσλαμβανόμενη ενέργεια είναι χαμηλότερη από την ενδεικνυόμενη, ο ρυθμός αύξησης μυϊκού ιστού μειώνεται.
- Κατανάλωση μικτού γεύματος πρωτεΐνης και υδατάνθρακα πριν, αλλά και μετά την προπόνηση. Ωστόσο, η κατανάλωση τροφίμων πλούσια σε πρωτεΐνη (κρέας, ψάρι, πουλερικά, άπαχα γαλακτοκομικά, ξηροί καρποί, σόγια) συνίσταται να είναι μεγαλύτερη πριν την άσκηση. Αντίθετα, η πρόσληψη τροφίμων πλούσιων σε υδατάνθρακες (ψωμί πολύσπορο, καστανό ρύζι, ζυμαρικά/δημητριακά ολικής αλέσεως, πατάτα, μέλι) πρέπει να είναι μεγαλύτερη μετά την άσκηση, προκειμένου να αναπληρωθούν οι αποθήκες μυϊκού γλυκογόνου, το οποίο κατά τη διάρκεια των ασκήσεων με βάρη μπορεί να μειωθεί μέχρι και 30%.
Στην αερόβια άσκηση έχει σημασία η ισόρροπη πρόσληψη υδατανθράκων και υγρών.
Συγκεκριμένα, συνίσταται η κατανάλωση 120-250ml υγρών 15 λεπτά πριν τα αερόβια προγράμματα, 150-350ml κάθε 15-20 λεπτά άσκησης, ενώ μετά την άσκηση απαιτούνται 450-675ml υγρών για κάθε 0.5kg απώλειας σωματικού βάρους. Όσον αφορά την καταναλωθείσα ποσότητα των υδατανθράκων αυτή προσδιορίζεται στα 200-300γρ, 3 ώρες πριν τα αερόβια προγράμματα και μισή ώρα μετά. Έτσι, επιτυγχάνεται η διατήρηση της γλυκόζης αίματος και αναπληρώνονται οι ηπατικές και μυϊκές αποθήκες γλυκογόνου εξασφαλίζοντας την παραγωγή ενέργειας και καθυστερώντας την κόπωση.
Συγκεκριμένα, συνίσταται η κατανάλωση 120-250ml υγρών 15 λεπτά πριν τα αερόβια προγράμματα, 150-350ml κάθε 15-20 λεπτά άσκησης, ενώ μετά την άσκηση απαιτούνται 450-675ml υγρών για κάθε 0.5kg απώλειας σωματικού βάρους. Όσον αφορά την καταναλωθείσα ποσότητα των υδατανθράκων αυτή προσδιορίζεται στα 200-300γρ, 3 ώρες πριν τα αερόβια προγράμματα και μισή ώρα μετά. Έτσι, επιτυγχάνεται η διατήρηση της γλυκόζης αίματος και αναπληρώνονται οι ηπατικές και μυϊκές αποθήκες γλυκογόνου εξασφαλίζοντας την παραγωγή ενέργειας και καθυστερώντας την κόπωση.
Τέλος, οι έφηβοι αθλητές θα ωφεληθούν από την εποπτεία ενός επαγγελματία διαιτολόγου με γνώσεις στην αθλητική διατροφή, ο οποίος θα μπορεί να τους συμβουλέψει για τις ατομικές ανάγκες ενέργειας και θρεπτικών συστατικών και θα τους βοηθήσει να αναπτύξουν συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, οι οποίες θα συμβάλλουν στην αύξηση της αθλητικής τους απόδοσης.
Δείτε και αποθηκεύστε το διαιτολόγιο ΕΔΩ.
 | |||||||
Γεωργία Καπώλη, MSc
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Επιστημονική Διευθύντρια ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Νεμέα Κορινθίας
Αντιπρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
kapoli@logodiatrofis.gr
Κλινική Διαιτολόγος – Διατροφολόγος
Επιστημονική Διευθύντρια ΑΠΙΣΧΝΑΝΣΙΣ – ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ, Νεμέα Κορινθίας
Αντιπρόεδρος Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας
kapoli@logodiatrofis.gr
ΓΥΡΙΣΜΑ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ
Η έγκαιρη επέμβαση παικτών αλλά και του ιατρικού τιμ έσωζαν την ζωή του Γιώργου Ζουρλαντώνη που είχε χάσει τις αισθήσεις του και του είχε γυρίσει η γλώσσα
Στιγμές αγωνίας έζησαν παίκτες και φίλαθλοι στην αναμέτρηση της ΑΕΚ με τον Αλμυρό. Ενώ λοιπόν το ματς βρισκόταν σε εξέλιξη ο Γιώργος Ζουρλαντώνης έπεσε στον αγωνιστικό χώρο αναίσθητος και όσοι έσπευσαν να δουν τι του συνέβη διαπίστωσαν πως του είχε γυρίσει η γλώσσα.
Αμέσως, ποδοσφαιριστές αλλά και μέλη του ιατρικού τιμ του παρείχαν τις πρώτες βοήθειες με αποτέλεσμα να αποφευχθούν τα χειρότερα, ενώ σε λίγα ύστερα από λίγα λεπτά κατέφτασε και ασθενοφόρο που μετέφερε τον παίκτη στο νοσοκομείο. Με αφορμή το περιστατικό αυτό δημοσιεύουμε τι πρέπει να κάνουμε σε αυτήν την περίπτωση.
Ο γνωστός Χειρούργος – Ορθοπαιδικός και Αθλητίατρος Γιώργος Τζοάνος αρθρογραφεί με αφορμή συμβάν σε ενα παλαιότερο αγώνα στο ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Αστέρας Μυρτιάς – Ζαρός, όπου “γύρισε” η γλώσσα του ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων, και κινδύνεψε σοβαρά!
Αστέρας Μυρτιάς – Ζαρός, όπου “γύρισε” η γλώσσα του ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων, και κινδύνεψε σοβαρά!
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
Για να ζήσουμε, χρειαζόμαστε μια κανονική παροχή οξυγόνου σε όλα τα μέρη του σώματός μας. Ιδιαίτερα ο εγκέφαλος θα υποστεί σοβαρή βλάβη εάν στερηθεί οξυγόνο για πάνω από μερικά λεπτά (πέντε ως επτά το μέγιστο) Για να διατηρήσουμε την παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο, τρία πράγματα είναι βασικά:
Α. ο ΑΕΡΑΓΩΓΟΣ-να είναι ανοικτός και καθαρός, μέσω του οποίου ο αέρας που περιέχει οξυγόνο μπορεί να περάσει στους πνεύμονες.
Β. η ΑΝΑΠΝΟΗ – η οποία δίνει αέρα μέσα στους πνεύμονες, από όπου το οξυγόνο μπορεί να περάσει μέσα στο αίμα.
Γ. η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ που απαιτεί μια αντλία, την καρδιά, που μαζί με το απαραίτητο αίμα στα αιμοφόρα αγγεία θα μεταφέρουν οξυγόνο από τους πνεύμονες στο σώμα.
Β. η ΑΝΑΠΝΟΗ – η οποία δίνει αέρα μέσα στους πνεύμονες, από όπου το οξυγόνο μπορεί να περάσει μέσα στο αίμα.
Γ. η ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ που απαιτεί μια αντλία, την καρδιά, που μαζί με το απαραίτητο αίμα στα αιμοφόρα αγγεία θα μεταφέρουν οξυγόνο από τους πνεύμονες στο σώμα.
Αναζωογόνηση, είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για την επείγουσα αντιμετώπιση που απαιτείται για να ξεπεραστεί η ανεπάρκεια ενός ή όλων αυτών των λειτουργιών.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
Πρόκειται για το γνωστό σε όλους «γύρισμα της γλώσσας», το οποίο μπορεί να συμβεί όταν κατά την προπόνηση ή τον αγώνα ο ποδοσφαιριστής δεχθεί χτύπημα στο κεφάλι.
Το φαινόμενο είναι συνηθισμένο σε αθλήματα στα οποία υπάρχει σωματική επαφή. Ως επακόλουθο των χτυπημάτων, μπορεί να προκύψει μία παθολογική κατάσταση, η οποία – αν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα κι σωστά – μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απώλεια της ζωής του αθλητή. : Η γλώσσα ΔΕΝ γυρίζει!. Όταν κάποιος χάνει τις αισθήσεις του, τότε, όπως και οι υπόλοιποι μύες του σώματός μας, η γλώσσα χαλαρώνει και λόγω βαρύτητας πέφτει προς τα πίσω και φράσσει τον αεραγωγό.
Μετά από ένα χτύπημα στο κεφάλι, προκαλείται ερεθισμός στον προμήκη μυελό-στον εγκέφαλο-, απ΄ όπου προκύπτουν αντανακλαστικά τα εξής συμπτώματα: Έντονη σύσφιξη των σιαγόνων, και συγχρόνως παράλυση των μυών της γλώσσας, η οποία πέφτει πίσω και φράσσει τις αναπνευστικές οδούς. Την ίδια ώρα, μπορεί να συμβεί και καρδιακή ανακοπή και αρρυθμία.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙΕκτείνοντας το κεφάλι προς τα πίσω και ανασηκώνοντας το πηγούνι προς τα πάνω, η γλώσσα απομακρύνεται από το πίσω μέρος του λαιμού διευκολύνοντας έτσι τη δίοδο του αέρα. (ΦΩΤΟ 1)
Εάν είναι δυνατόν, με το θύμα στη θέση που το βρήκατε, βάλτε το ένα χέρι στο μέτωπο και με προσοχή εκτείνετε το κεφάλι προς τα πίσω.
Κρατήστε τον αντίχειρα και το δείκτη του ίδιου χεριού ελεύθερα, για να κλείσετε τη μύτη εάν απαιτηθεί να του δώσετε αέρα με το στόμα σας (τεχνητή αναπνοή, «φιλί της ζωής»).
Συγχρόνως ανασηκώστε το πηγούνι χρησιμοποιώντας τα δύο δάκτυλα του άλλου χεριού κάτω ακριβώς από το σκληρό τμήμα του πηγουνιού. Αυτό θα απελευθερώσει τον αεραγωγό. Δεν χρειάζονται κουταλάκια, συσκευές ή άλλα αντικείμενα, γιατί είναι συνήθως επικίνδυνα. Ούτε χρειάζεται να προσπαθήσετε να του ανοίξετε το στόμα. Το αναίσθητο θύμα που αναπνέει πρέπει να τοποθετηθεί σε πλάγια θέση ασφαλείας (ΦΩΤΟ 2). Αυτό επιτρέπει στη γλώσσα να πέσει προς τα εμπρός διατηρώντας ανοιχτό τον αεραγωγό. Μειώνει επίσης τον κίνδυνο να περάσει στους πνεύμονες περιεχόμενο του στομάχου.
Κρατήστε τον αντίχειρα και το δείκτη του ίδιου χεριού ελεύθερα, για να κλείσετε τη μύτη εάν απαιτηθεί να του δώσετε αέρα με το στόμα σας (τεχνητή αναπνοή, «φιλί της ζωής»).
Συγχρόνως ανασηκώστε το πηγούνι χρησιμοποιώντας τα δύο δάκτυλα του άλλου χεριού κάτω ακριβώς από το σκληρό τμήμα του πηγουνιού. Αυτό θα απελευθερώσει τον αεραγωγό. Δεν χρειάζονται κουταλάκια, συσκευές ή άλλα αντικείμενα, γιατί είναι συνήθως επικίνδυνα. Ούτε χρειάζεται να προσπαθήσετε να του ανοίξετε το στόμα. Το αναίσθητο θύμα που αναπνέει πρέπει να τοποθετηθεί σε πλάγια θέση ασφαλείας (ΦΩΤΟ 2). Αυτό επιτρέπει στη γλώσσα να πέσει προς τα εμπρός διατηρώντας ανοιχτό τον αεραγωγό. Μειώνει επίσης τον κίνδυνο να περάσει στους πνεύμονες περιεχόμενο του στομάχου.
Τοποθέτηση στοματοφαρυγγικού σωλήνα θα πρέπει να γίνεται μόνο σε αναίσθητους ασθενείς γιατί μπορεί να προκαλέσει αντανακλαστικά εμετό και εισρόφηση.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤο ποδόσφαιρο είναι ο «βασιλιάς» των σπορ. Είναι χρέος όλων μας να προστατεύσουμε τους πρωταγωνιστές του αθλήματος, που δεν είναι άλλοι από τους ποδοσφαιριστές. Είναι επιτακτική η παρουσία ιατρού στον αγωνιστικό χώρο ακόμα και κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Συνήθως ο ιατρός της ομάδας είναι Ορθοπαιδικός, ο οποίος όμως θα πρέπει να έχει γνώσεις βασικής καρδιο-αναπνευστικής αναζωογόνησης. Ο διαιτητής θα πρέπει έγκαιρα να σταματάει το ΠΑΙΧΝΙΔΙ για να παρασχεθούν άμεσα οι πρώτες βοήθειες. Η παρουσία ασθενοφόρου η οποία εξασφαλίζει την γρήγορη μεταφορά του ποδοσφαιριστή στο νοσοκομείο, είναι αναγκαία. Η πρόληψη σώζει ζωές!
για να παρασχεθούν άμεσα οι πρώτες βοήθειες. Η παρουσία ασθενοφόρου η οποία εξασφαλίζει την γρήγορη μεταφορά του ποδοσφαιριστή στο νοσοκομείο, είναι αναγκαία. Η πρόληψη σώζει ζωές!
* Άρθρο στο grandsport.gr – Ο κύριος Γιώργος Τζοάνος, είναι Χειρουργός Ορθοπαιδικός-Αθλητίατρος.Tzoanos-Sports-Clinic
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΜΥΪΚΩΝ ΘΛΑΣΕΩΝ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ
Οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για τους ποδοσφαιριστές και τις ομάδες τους στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, με επιστημονικές επιδημιολογικές αναφορές να αντιπροσωπεύουν το 30% του συνόλου των τραυματισμών σε επαγγελματίες και το 20% σε ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Γιώργος Τζοάνος,
Xειρουργός Ορθοπαιδικός – Αθλητίατρος)
Σύμφωνα με την UEFA, ως μυϊκή θλάση ορίζεται η τραυματική διάταση ή ο τραυματισμός λόγω υπέρχρησης του μυός, όπου οδηγεί τον ποδοσφαιριστή να μην μπορεί να συμμετάσχει σε μελλοντική προπόνηση ή αγώνα. Ως υποτροπή της θλάσης, ορίζεται ο ίδιος τύπος, στην ίδια θέση μυϊκός τραυματισμός, ο οποίος συμβαίνει όχι περισσότερο από 2 μήνες μετά την επιστροφή του ποδοσφαιριστή σε προπόνηση ή αγωνιστική δράση.
Επιδημιολογική μελέτη του 2011, από τον επικεφαλής ιατρό της UEFA, Prof. Jan Ekstrand, ανέδειξε ότι στο 92% του συνόλου των μυϊκών τραυματισμών στο ποδόσφαιρο, αφορούν θλάσεις στα κάτω άκρα, και συγκεκριμένα στους οπίσθιους μηριαίους, τους προσαγωγούς, τον τετρακέφαλο και το γαστροκνήμιο σε σειρά συχνότητας. Συμβαίνουν 6 φορές πιο συχνά σε αγώνα σε σύγκριση με την προπόνηση, κυρίως στο τελευταίο 15λεπτο του ημίχρονου, λόγω της μυϊκής κόπωσης, και είναι λιγότερο συχνές σε συνθετικό χλοοτάπητα 3 γενιάς από ότι στο φυσικό χλοοτάπητα. Το 16% των θλάσεων ήταν υπότροπη, στην οποία υπολογίζεται ότι ο χρόνος αποχής από το ποδόσφαιρο αυξάνεται περίπου στο 30%. Με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας, μια ποδοσφαιρική ομάδα αποτελούμενη από 25 ποδοσφαιριστές υπολογίζεται ότι θα έχει περίπου 15 μυϊκές θλάσεις σε μία αγωνιστική περίοδο.
Ιατρικά, ως μυϊκή θλάση ορίζεται η ρήξη των μυϊκών ινών, της ανατομικής δηλαδή μονάδας από την οποία αποτελούνται οι μύες. Ο τραυματισμός του μυός μπορεί να επέλθει είτε άμεσα-με άμεση πλήξη, είτε έμμεσα (διατατικές θλάσεις) λόγω ανάπτυξης μεγάλων φορτίων στις μυϊκές ίνες οι οποίες διατείνονται υπερβολικά και τελικά σπάνε.
Οι περίπου 340 σκελετικοί μύες αποτελούν περίπου το 40% του βάρους του ανθρωπίνου σώματος. Ο μυς έχει τρία μέρη, το κεντρικό( γαστέρα) και τα ακραία μέρη τους τένοντες, όπου ενώνεται με το οστό. Κάθε ένας από αυτούς απαρτίζεται από μια μεγάλη ομάδα μυϊκών ινών και κάθε μυϊκή ίνα από εκατοντάδες έως χιλιάδες μυϊκά ινίδια. Υπάρχουν δυο κύριες κατηγορίες μυϊκών ινών. Οι τύπου Ι, οι οποίες παράγουν ενέργεια με αερόβιο μεταβολισμό και χρήση οξυγόνου και οι τύπου ΙΙ, όπου η ενέργεια παράγεται με αναερόβιο μηχανισμό και χωρίς τη χρήση οξυγόνου. Ανάλογα με το άθλημα και την προπόνηση αλλά και κυρίως γενετικής αιτιολογίας οι αθλητές βελτιώνουν τις μεταβολικές δυνατότητες των μυών. Για παράδειγμα, οι sprinters βελτιώνουν τις μεταβολικές δυνατότητας του τύπου ΙΙ, ενώ οι αθλητές αντοχής βελτιώνουν κυρίως του τύπου Ι.
Ταξινόμηση
Οι μυϊκές θλάσεις ταξινομούνται ανάλογα με τη βαρύτητα σε:
1 βαθμού, μικρής βαρύτητας δηλαδή, με απλή διάταση (τράβηγμα) του μυός χωρίς ρήξη των μυϊκών ινών
2 βαθμού, μέσης βαρύτητας δηλαδή, με ρήξη αρκετών μυϊκών ινών
3 Α βαθμού, μεγάλης βαρύτητας δηλαδή με πλήρη ρήξη του μυός
3 Β βαθμού, αποσπαστικό κάταγμα στην έκφυση ή κατάφυση του τένοντα
Προδιαθεσικοί παράγοντες
Για την εμφάνιση των μυϊκών θλάσεων έχουν ενοχοποιηθεί αρκετοί προδιαθεσικοί παράγοντες όπως:
· ιστορικό μυϊκής θλάσης
· Ανεπαρκής εκπαίδευση των μυών σε ελαστικότητα και αντοχή
· μυϊκή κόπωση
· έλλειψη μυϊκής ισορροπίας
· γενετική προδιάθεση
· ανεπαρκής προθέρμανση
· κλιματολογικές συνθήκες ( ψυχρό ή υγρό περιβάλλον)
· ηλικία > 30 χρονών
· δυσκαμψία
· ψυχολογικοί παράγοντες
· έκκεντρες ασκήσεις
· κακή τεχνική άσκησης
· ακατάλληλος εξοπλισμός (πχ υποδήματα)
· συστηματικές παθήσεις μυών
· τραυματισμοί γειτονικών αρθρώσεων
· τύπος ΙΙ μυϊκών ινών
· κακή διατροφή
· μύες που περνούν δυο αρθρώσεις (διάρθριοι μύες)
Κλινική εικόνα-διάγνωση
Παρουσιάζονται κυρίως με πόνο και οίδημα, ενώ μπορεί να παρουσιαστεί εκχύμωση και ψηλαφητό εντύπωμα. Ο καθορισμός της βαρύτητας της βλάβης γίνεται με την κλινική εξέταση και τις παρακλινικές εξετάσεις. Η απλή ακτινογραφία βοηθά στον αποκλεισμό αποσπαστικού κατάγματος, της αποκόλλησης δηλαδή του μυός μαζί με οστικό τεμάχιο από το οστό. Η μαγνητική τομογραφία αναδεικνύει με κάθε λεπτομέρεια την παθολογία, ενώ και το υπερηχογράφημα σε έμπειρα χέρια είναι εξίσου αποτελεσματικό στον καθορισμό της έκτασης και της βαρύτητας της θλάσης.
Θεραπεία
Η θεραπεία αποσκοπεί στη γρηγορότερη και ασφαλέστερη επιστροφή των ποδοσφαιριστών στις προπονήσεις και στον αγώνα αλλά πολύ σημαντικό είναι επίσης να τους προφυλάξει από την υποτροπή. Ο στόχος της θεραπείας είναι να αποκατασταθεί στο μέγιστο η φυσιολογική λειτουργία του μυός, η απόκτηση της ελαστικότητας, της δύναμης, και της αντοχής της τραυματισμένης μυοτενόντιας μονάδας. Η θεραπεία συνίσταται σε άμεση αντιμετώπιση του πόνου και του οιδήματος με τις αρχές του RICE (Διακοπή της άθλησης, παγοθεραπεία, επίδεση, ανάρροπη θέση του σκέλους). Τελευταία, για την ταχύτερη επούλωση της ρήξης των μυϊκών ινών εφαρμόζεται, ιδιαίτερα σε αθλητές, η έγχυση με αυτόλογους αυξητικούς παράγοντές από ενεργοποιημένα αιμοπετάλια (Platelet Rich Plasma-P.R.P). Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να έχει ένδειξη σε περιπτώσεις εκτεταμένων ρήξεων των μυϊκών ινών ( 3 Α βαθμού), όπως επίσης και σε αποκολλήσεις των μυών από το σημείο πρόσφυσης ( 3 Β βαθμού).
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΘΛΑΣΕΩΝ (Σύμφωνα με τον Pappas & Metzmaker, New York, USA)
ΦΑΣΗ Ι : Διακοπή αθλητικής δραστηριότητας, παγοθεραπεία, επίδεση, ανάρροπη θέση, αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή, παθητική κινητοποίηση
ΦΑΣΗ ΙΙ: Παγοθεραπεία, παθητικές διατάσεις, αντιφλεγμονώδη, ρεύματα, ισομετρικές ασκήσεις
ΦΑΣΗ ΙΙΙ: Παγοθεραπεία, ενεργητικές διατάσεις, αντιφλεγμονώδη, ρεύματα, ισοτονικές και ισοκινητικές ασκήσεις
ΦΑΣΗ ΙV: Παγοθεραπεία, διατάσεις, ισοκινητικές ασκήσεις, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, τρέξιμο, συγκεκριμένες ασκήσεις ποδοσφαίρου
ΦΑΣΗ V: Επιστροφή στο άθλημα, ασκήσεις πρόληψης βασισμένες στο πρόγραμμα 11+ της FIFA
H επιστροφή σε αθλητικές δραστηριότητες στις θλάσεις πρώτου βαθμού υπολογίζεται περίπου στις 3-7 ημέρες, στις θλάσεις δευτέρου βαθμού στις 3 εβδομάδες, και στις θλάσεις τρίτου βαθμού στις 6-8 εβδομάδες. Για την επιστροφή σε αθλητικές δραστηριότητες θα πρέπει να διενεργούνται ισοκινητικά και λειτουργικά τεστ. Η ισοκινητική δύναμη θα πρέπει να είναι πάνω από το 80%-90% του αντίστοιχου σκέλους. Η ελαστικότητα θα πρέπει να εκτιμάται, με τη σύγχρονη μέθοδο της υπερηχoγραφικής ελαστογραφίας, ως μέθοδος απεικόνισης του μυοσκελετικού, γιατί και αυτή αποτελεί παράγοντα υποτροπής. Αν ο ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να πραγματοποιήσει SPRINT, και τρέξιμο σε σχήμα οκτωειδές (figure of 8), ή βρεθεί ότι έχει μυϊκή ανισορροπία ή δεν έχει επιστρέψει στην φυσιολογική ελαστικότητα ο μυς θα πρέπει να παραμείνει εκτός αθλητικής δραστηριότητας.
, και τρέξιμο σε σχήμα οκτωειδές (figure of 8), ή βρεθεί ότι έχει μυϊκή ανισορροπία ή δεν έχει επιστρέψει στην φυσιολογική ελαστικότητα ο μυς θα πρέπει να παραμείνει εκτός αθλητικής δραστηριότητας.
Υποτροπή
Όταν τραυματιστεί ο μυς ξεκίνα άμεσα μια διαδικασία αυτοίασης. Αρχικά έχουμε την φάση του αιματώματος, την συγκέντρωση φλεγμονωδών στοιχείων και στο τέλος την δημιουργία μιας δεύτερης ποιότητας ουλώδη συνδετικού ιστού.. Αυτός ο ουλώδης ιστός, στερείται της ελαστικότητας και της αντοχής που έχει ο φυσιολογικός μυς. Μπορεί όμως να εκπαιδευτεί και να βελτιωθεί βάσει των δυο “S”, Stretching (διάταση) και Strengthening (ενδυνάμωση). Εάν δεν αποκτηθεί το 100% της ελαστικότητας και της αντοχής και πάνω από το 80%- 90% της μυϊκής δύναμης σε σύγκριση με το υγιές , τότε υπάρχει πιθανότητα υποτροπής. Επιτυχημένη είναι η θεραπεία στην μυϊκή θλάση όχι απλά όταν ο ποδοσφαιριστής επιστρέφει χρονικά το συντομότερο στους αγωνιστικούς χώρους αλλά όταν δεν έχει υποτροπή.
Συμπέρασμα
Οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν το 1/3 του συνόλου των τραυματισμών μιας ποδοσφαιρικής ομάδας σε μια αγωνιστική περίοδο. Είναι σημαντικό πρόβλημα για τους ποδοσφαιριστές, τους προπονητές, τους ιατρούς των ομάδων και των συλλόγων τους. Οι ποδοσφαιριστές αναμφίβολα είναι οι πρωταγωνιστές του αθλήματος. Πίσω όμως από αυτούς κρύβονται οι “αφανείς ήρωες” σε μία επαγγελματική ποδοσφαιρική ομάδα: οι προπονητές, οι βοηθοί προπονητών, οι ιατροί των ομάδων, οι φυσιοθεραπευτές, οι εργοφυσιολόγοι, οι γυμναστές, οι μασέρ, οι διαιτολόγοι-διατροφολόγοι, οι ψυχολόγοι. Είναι χρέος όλων να προστατέψουν τους ποδοσφαιριστές και το δημοφιλέστερο αυτό άθλημα, το “Βασιλιά των sπορ”, που λέγεται ποδόσφαιρο.
Η εξέλιξη της ιατρικής, και οι επιστημονικές έρευνες βασισμένες των αποδείξεων, θα πρέπει να συμβάλλουν στην καλύτερη διάγνωση, θεραπεία, πρόγνωση αλλά και πρόληψη των μυϊκών τραυματισμών στο ποδόσφαιρο. Είναι σημαντικό, εμείς οι ιατροί των ομάδων, να μεταλαμπαδέψουμε τη γνώση και την ιατρική βασισμένη των αποδείξεων, που προέρχεται κυρίως από επιστημονικές μελέτες , για τις μυϊκές θλάσεις, από την UEFA και την
FIFA.
Εξαίρεση στον κανόνα των τραυματισμών στο ποδόσφαιρο: Σύμφωνα με τον επικεφαλή ιατρό της UEFA, Prof Jan Ekstrand, ο οποίος διενεργεί επιδημιολογικές μελέτες στο ποδόσφαιρο, όπως ανακοίνωσε στο διεθνές αθλητιατρικό συνέδριο που πραγματοποίησε το 2012 η ποδοσφαιρική ομάδα Chelsea FC στο Stamford Bridge Stadium του Λονδίνου, υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος δεν είχε έως το τέλος της καριέρας του (37 ετών), τραυματισμό. O Τσέχος ποδοσφαιριστής Pavel Nedved.
ΠΗΓΗ :http://www.giorgosaggelou.gr/
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ : ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΑΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΗ
Το άρθρο που ακολουθεί είναι απλά μια μετάφραση άρθρου σε αγγλικό site. Η ανάρτησή του, περισσότερο αποτελεί μια προσπάθεια προβληματισμού και διαλόγου, αφού αρκετά σημεία του χρήζουν τουλάχιστον συζήτησης...
Οι προπονητές ποδοσφαίρου ερασιτεχνικών σωματείων, κάθε χρόνο, έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα: Πως θα φέρουν την ομάδα τους στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για τους αγώνες πρωταθλήματος, στο περιορισμένο διάστημα της προετοιμασίας. . Αυτή η περίοδος που διαρκεί από 3 έως 4 (σημ.: 6) εβδομάδες, με καθημερινό σχεδόν πρόγραμμα που περιλαμβάνει φυσική κατάσταση, τεχνική και τακτική, μπορεί να είναι αποθαρρυντική καθώς πρέπει τόσα πολλά να αποκτηθούν, σε τόσο μικρό διάστημα. Η προετοιμασία είναι επίσης η περισσότερη σημαντική και κρίσιμη περίοδος ολόκληρης της σαιζόν. Είναι η περίοδος στην οποία οι προπονητές με καθημερινή δουλειά θα χτίσουν την ομάδα τους, χωρίς την παρέμβαση επίσημων αγώνων. Αυτό απαιτεί τον κατάλληλο προγραμματισμό και μια σταδιακή διαδικασία. Παρακάτω αναλύονται δέκα τομείς, που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι προπονητές, έτσι ώστε η κατάρτιση του προγράμματος αλλά και ολόκληρη η προετοιμασία, να είναι όσο το δυνατόν αποδοτική και αποτελεσματικότερη.
1. Κάντε πάντα μια δυναμική προθέρμανση πριν την προπόνηση.
Ο βέλτιστος τρόπος για να προετοιμαστούν οι ποδοσφαιριστές σας για μια προπόνηση, είναι να κάνουν μια δυναμική προθέρμανση, που να ενσωματώνει κινήσεις και τρεξίματα, που θα πλησιάζουν το περιεχόμενο της προπόνησης. Η παραδοσιακή προθέρμανση με ελαφρύ τρέξιμο και έπειτα 5-10 λεπτά του στατικού τεντώματος είναι πραγματικά καταστρεπτική στη δύναμη, την ταχύτητα, και τη δυνατότητα τραυματισμών των αθλητών. Αρχίστε με 10 λεπτά αερόβιο τρέξιμο, για να αυξήσετε τη θερμοκρασία του σώματος και την κυκλοφορία του αίματος των ποδοσφαιριστών. Ακολουθήστε με διάφορα σετ δυναμικών διατάσεων (διατάσεις με κίνηση, σκίπινγκ, φτερνισμοί, άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης, στρίψιμο, εκκινήσεις, σταματήματα, κ.λ.π.) που βαθμιαία και σταδιακά θα αυξήσετε την ένταση, για να πλησιάσετε την προοριζόμενη δραστηριότητα της προπόνησης.
2. Δώστε σημασία στην κατάλληλη ενυδάτωση.
Οι κατάλληλες συνήθειες κατανάλωσης υγρών, πριν από, κατά τη διάρκεια, και αμέσως μετά από την προπόνηση θα μπορούσαν να έχουν την καλύτερη-μεγαλύτερη επίδραση στους αθλητές. Σιγουρευτείτε ότι οι αθλητές σας αρχίζουν με μια «πλήρη δεξαμενή». Επιτρέψτε τα επαρκή διαστήματα κάθε 15-20 λεπτά για το ‘’ξαναγέμισμα’’ κατά τη διάρκεια της άσκησης. Αυτό θα τους επιτρέψει να ανταπεξέλθουν μέχρι το τέλος της προπόνησης. Ενθαρρύνετε τους να προσλάβουν ικανοποιητικές ποσότητες ποτών υδατανθράκων αμέσως μετά από την προπόνηση, προκειμένου να αντικατασταθεί ότι ακριβώς κάηκε, να βοηθηθεί η επαναφορά των μυών και προετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα προπόνησης. Αυτές είναι συνήθειες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της σαιζόν, καθώς αυτή θα γίνεται μακρύτερη και σκληρότερη.
3. Χρησιμοποιείστε αργό, συνεχόμενο τρέξιμο ως μέσο για να εκπαιδευθεί η αεροβική αντοχή?
Σαν γενική προθέρμανση, για τα πρώτα 5-10 λεπτά της προπόνησης, το αργό συνεχές τρέξιμο είναι καλό. Σαν μέθοδος προπόνησης για τους ποδοσφαιριστές για να αυξήσει την αεροβική ικανότητά τους, είναι λάθος. Η απόλυτη καλύτερη μέθοδος για την αεροβική ικανότητα ενός ποδοσφαιριστή είναι η διαλειμματική προπόνηση και η εναλλαγή έντονου και γρήγορου τρεξίματος, με αργό τρέξιμο ή περπάτημα. Αυτό μιμείται το ΠΑΙΧΝΊΔΙ για το οποίο εκπαιδεύονται!!! Ακόμα καλύτερα, χρησιμοποιείστε μικρά αγωνιστικά παιχνίδια (π.χ. 4 εναντίον 4, 4 φορές επί 4΄με 3΄διάλειμμα), προσομοιάζοντας την προπόνηση με τον αγώνα! Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να προπονούνται με μπάλα. Θυμηθείτε, εάν οι παίκτες προπονούνται σε αργούς ρυθμούς, θα είναι αργοί και στο παιχνίδι - και αυτό δεν βοηθά στην κατάκτηση της νίκης.
για το οποίο εκπαιδεύονται!!! Ακόμα καλύτερα, χρησιμοποιείστε μικρά αγωνιστικά παιχνίδια (π.χ. 4 εναντίον 4, 4 φορές επί 4΄με 3΄διάλειμμα), προσομοιάζοντας την προπόνηση με τον αγώνα! Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να προπονούνται με μπάλα. Θυμηθείτε, εάν οι παίκτες προπονούνται σε αργούς ρυθμούς, θα είναι αργοί και στο παιχνίδι - και αυτό δεν βοηθά στην κατάκτηση της νίκης.
4. Ενσωματώστε σπριντ και ταχύτητες μέσα σε όσο το δυνατόν περισσότερες ασκήσεις.
Εκπαιδεύστε την ομάδα σας να είναι γρήγορη με την πραγματοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων ασκήσεων με τρέξιμο υψηλής ταχύτητας και γρήγορου ρυθμού. Κάντε κάθε άσκηση ανταγωνιστική με τη χρησιμοποίηση συναγωνισμού και κανόνων. Χρησιμοποιείστε μπάλα σε όλα αυτά τα παιχνίδια. Κάνετε τις αποστάσεις ταχύτητας συγκεκριμένες από 10-30 μ. Αφήστε μεγάλο χρονικό περιθώριο αποκατάστασης όταν η ταχύτητα είναι ο αρχικός στόχος. Όταν εστιάζετε στην αντοχή της ταχύτητας, δηλ., τη δυνατότητα να εκτελεσθούν οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες σε ένα ήδη κουρασμένο αθλητή, μειώστε το χρόνο αποκατάστασης μεταξύ των επαναλήψεων και αυξήστε τον αριθμό τους. Μην ξεχάστε να χρησιμοποιήσετε σαν βοηθήματα εμπόδια, κώνους, σκάλες κ.α. και τις αλλαγές κατεύθυνσης.
5. ‘’Ξυπνήστε’’ το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ανοίξτε όλες τις προπονήσεις, μετά από ένα δυναμικό ζέσταμα φυσικά, με ένα σετ ειδικών ασκήσεων για ΄΄ξύπνημα΄΄ του νευρικού συστήματος, σχεδιασμένο για να ετοιμάσει τους ποδοσφαιριστές σας, για μια προπόνηση υψηλής έντασης. Οι ασκήσεις ευκινησίας σε σκάλες και τα μικρά (κοντά) εμπόδια, θα βοηθήσουν τους παίκτες σας να μάθουν πώς να κινηθούν γρηγορότερα και να βελτιώσουν το συντονισμό τους. Δέκα έως 15 λεπτά ανά προπόνηση, είναι αρκετά για να επιτύχουν, υψηλότερη ένταση και ταχύτητα αργότερα. Είναι επίσης διασκέδαση και οι ποδοσφαιριστές αγαπούν την πρόκληση.
6. Χρησιμοποιείστε σειρές για να επιτύχετε τη σωστή αναλογία εργασίας-ξεκούρασης
Ασκήσεις με μεγάλο αριθμό παικτών και ουρές, μπορεί να μην ενδείκνυται σε ορισμένες καταστάσεις προπόνησης (μικρά παιδιά, τεχνική κατάρτιση, κ.λπ.) αλλά για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης, είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθούν οι κατάλληλες αναλογίες εργασίας--ξεκούρασης. Είναι επιτακτικό όμως, για το συγκεκριμένο είδος προπόνησης, οι παίκτες να παίρνουν το ικανοποιητικό υπόλοιπο μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Η ταχύτητα, η ευκινησία, και η εργασία συντονισμού, στις οποίες ο εγκέφαλος μαθαίνει πώς να ελέγξει τους μυς κατά τρόπο αποδοτικό, απαιτούν οι παίκτες να μην είναι υπερβολικά κουρασμένοι. Οργανώστε αυτές τις ασκήσεις, έτσι ώστε ο κάθε παίκτης να έχει από αρκετά δευτερόλεπτα , μέχρι αρκετά λεπτά μεταξύ των ασκήσεων. Για τις ασκήσεις αντοχής, όπως η αντοχή ταχύτητας, η προπόνηση στο κατώφλι του γαλακτικού οξέως και η αεροβική αντοχή, οι υποομάδες (σειρές) πρέπει να μειωθούν ή να αφαιρεθούν, έτσι ώστε οι παίκτες να μην έχουν μεγάλο κενό ξεκούρασης.
7. Προσθέστε αποθεραπεία στην προπόνησή σας.
Ένα κατάλληλο πρόγραμμα αποθεραπείας, στο τέλος της προπόνησης επαναφέρει με έναν ελεγχόμενο τρόπο τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την καταπόνηση των μυών, μειώνει την πιθανότητα για τραυματισμό και αρχίζει τη διαδικασία για την επόμενη περίοδο άσκησης. Η κατάλληλη αποθεραπεία, περιλαμβάνει ελαφρύ τρέξιμο και στατικές διατάσεις. Είναι επίσης ένας καλός χρόνος να ξαναγεμίσουν τα μειωμένα αποθέματα ‘’καυσίμων’’ με κάποιο αθλητικό ποτό υδατανθράκων.
8. Ενθαρρύνετε την υγιή, θρεπτική διατροφή.
Οι ποδοσφαιριστές συχνά δεν έχουν απλά μια φτωχή διατροφή αλλά δεν γνωρίζουν, πόσο κρίσιμη είναι μια καλή διατροφή σε έναν αθλητή. Η κατανάλωση μιας κατάλληλης διατροφής κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, μπορεί να είναι η αιτία μεταξύ μιας θέσης βασικού και του καθίσματος στον πάγκο, ή ενός τροπαίου πρωταθλήματος και δεύτερης θέσης ή χαμηλότερης. Μπορεί επίσης να είναι ο παράγοντας καθοριστικός στα κρίσιμα παιχνίδια. Μια φτωχή διατροφή μπορεί να ανατρέψει όλη τη σκληρή δουλειά που γίνεται στην προπόνηση με την παρεμπόδιση του σώματος για την ανάκτηση, την προσαρμογή και τη βελτίωση. Οι προπονητές πρέπει να καθοδηγήσουν τους παίκτες τους, στο τι είναι καλό να φάνε και τι να αποφύγουν. Πρέπει επίσης να δώσουν οδηγίες σε σχέση με τον κατάλληλο χρόνο πριν από τα παιχνίδια και την προπόνηση. Τέλος, πρέπει να προσδιορίσουν τα τρόφιμα που πρέπει να αποφευχθούν οπωσδήποτε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, όπως καραμέλες-γλυκίσματα, τα πλούσια σε λίπη τρόφιμα, τα τσιγαρισμένα τρόφιμα, το οινόπνευμα, και τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα ζάχαρης. Εάν οι παίκτες ακολουθούν αυτές τις οδηγίες για την κατάλληλη διατροφή καθ' όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας οι ανταμοιβές μπορούν να είναι μεγάλες!!
9. Εξετάστε προσεκτικά τη σειρά των ασκήσεων της προπόνησης.
Οι ασκήσεις που δεν είναι στη σωστή σειρά, μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα σε σχέση με το ζητούμενο, να παρεμποδίσουν την εκμάθηση και την απόκτηση δεξιοτήτων και να αυξήσουν την πιθανότητα για τον τραυματισμό. Οι ασκήσεις πρέπει πάντα να τοποθετηθούν κατά σειρά μειωμένης νευρικής απαίτησης. Πάντα αρχίστε με μια κατάλληλη δυναμική προθέρμανση προχωρήστε έπειτα στις ασκήσεις ευκινησίας και/ή συντονισμού. Αυτές οι ασκήσεις είναι σύντομες και έντονες, με απαίτηση μιας υψηλής νευρικής διέγερσης και επομένως πρέπει να γίνουν με ικανοποιητικό διάλλειμα μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Επίσης, η πρόοδος σε οποιαδήποτε ταχύτητα ή σπριντ, πετυχαίνεται αποκλείοντας την αντοχή ταχύτητας. Αυτό θα περιελάμβανε επίσης τη δύναμη ή τις πλειομετρικές ασκήσεις. Μετά από αυτό το στάδιο, κινηθείτε προς το τεχνικό/τακτικό μέρος της προπόνησης. Αυτό κατανείμει σωστά τον όγκο του διανεμημένου χρόνου προπόνησης. Σε αυτό το σημείο οι αθλητές είναι λίγο κουρασμένοι από τις ασκήσεις και από μια γενική συγκέντρωση της κούρασης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τοποθετηθούν οι δραστηριότητες αντοχής. Αυτό περιλαμβάνει τις αεροβικές ασκήσεις αντοχής και αντοχής ταχύτητας. Τέλος, τελειώστε πάντα με αποθεραπεία
10. Σχεδιάστε ένα πρόγραμμα για 6-8 εβδομάδες, για να χτίσετε την απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές σας.
Οι προπονητές πρέπει να είναι ρεαλιστές για να σχεδιάζουν το κατάλληλο πρόγραμμα προετοιμασίας. Εκτός της περίπτωσης που οι αθλητές μπαίνουν στην προετοιμασία, με ένα υψηλό επίπεδο ικανότητας, είναι μη ρεαλιστικό να προγραμματίσετε λιγότερο από 6-8 εβδομάδες προπόνησης, προκειμένου να αποκτήσουν οι παίκτες την κατάλληλη φυσική κατάσταση για να παίξουν ποδόσφαιρο. Αυτό συμβαίνει βαθμιαία και με έναν ελεγχόμενο και προοδευτικό τρόπο. Περισσότερη ζημιά γίνεται συχνά από την κακή ρύθμιση της έντασης στην αρχή της προετοιμασίας. Συχνά, οι τραυματισμοί που συμβαίνουν αυτή την πρώτη «εβδομάδα κόλασης» της προετοιμασίας, διαρκούν όλη τη σαιζόν. Αυτό θα μπορούσε να σημάνει τη διαφορά μεταξύ μιας επιτυχούς προετοιμασίας και μιας μέτριας. Οι προπονητές πρέπει να προγραμματίσουν δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα αεροβική προπόνηση, κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι έως οκτώ εβδομάδων, προκειμένου να χτιστεί η απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές τους έτσι ώστε να μπορούν να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά τους αντιπάλους τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είναι μη ρεαλιστικό και ανόητο να προγραμματιστούν για κάτι λιγότερο από αυτό.
ΠΗΓΗ :abola.gr
Μετάφραση από την ιστοσελίδα: Soccer Coaching, Training & Conditioning.
http://vpsoccercoach.blogspot.gr/
ΕΠΣ ΗΠΕΙΡΟΥ : ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΟΥ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΓΩΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ
H ποδοσφαιρική ένωση Ηπείρου καινοτομεί. Και αλλάζει τον τρόπο λειτουργίας των υποδομών ποδοσφαίρου, με τρόπο άμεσο και ρεαλιστικό: αλλάζοντας τους κανόνες των αγώνων στις μικρές ηλικίες. Όχι απλά με το να προτείνει. Αλλά εφαρμόζοντας πλάνο που εναρμονίζεται με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Σε συνδυασμό με το στρατηγικό πλάνο ανάπτυξης των εθνικών ομάδων της ελληνικής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου.
Αποκλειστικό
Σε ένα άθλημα όπου καθημερινά εξελίσσεται και οι απαιτήσεις σε τεχνικό-τακτικό επίπεδο αυξάνονται.
Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, η πολυπλοκότητα των επιλογών και ενεργειών, τόσο σε ατομικό όσο σε ομαδικό και τακτικό επίπεδο, καθιστούν »επιστήμη» πλέον την εφαρμογή τους.
Το ΠΑΙΧΝΙΔΙ έχει γίνει ταχύτερο, οι ελεύθεροι χώροι περιορίζονται, οι παίκτες έχουν λιγότερο χρόνο ώστε να εκτιμήσουν την κατάσταση πριν λειτουργήσουν, οι ομάδες θα πρέπει να αναπτύξουν περισσότερο τις τεχνικές και τακτικές τους δυνατότητες.
Βασικά χαρακτηριστικά της τάσης αυτής:
Η άριστη τεχνική υπό πίεση (επιδεξιότητα και άριστη τεχνική κάτω από την υψηλή πίεση που συναντάται πλέον στο ανώτερο επίπεδο αγώνων).
Το συνδυαστικό παιχνίδι (ασφάλεια της κατοχής της μπάλας, σε όλες τις αγωνιστικές καταστάσεις, Γρήγορο κι ευέλικτο παιχνίδι, απελευθέρωση από τις καταστάσεις έντονου pressing).
Συντονισμός με και χωρίς την μπάλα (συντονισμός τρεξίματος στον χώρο, στον κατάλληλο χρόνο, με ξαφνικές αλλαγές στην ταχύτητα και την κατεύθυνση).
Πιεστική άμυνα (ενεργητική άμυνα, με προσανατολισμό στην μπάλα, με έντονο και γρήγορο pressing, με τη συμμετοχή πολλών παικτών).
Ευελιξία στην τακτική συμπεριφορά.
(πλούσιο ρεπερτόριο τεχνικών τακτικών στοιχείων ώστε να υπάρχει σωστή αντίδραση σε όλες τις αγωνιστικές φάσεις του παιχνιδιού).
Παίκτες κλειδιά (πολυσύνθετοι stars, εισαγωγή των παικτών αυτών στο πλάνο τη ομάδας χωρίς να περιορίζεται η ποιότητα τους).
Ελκυστικότητα παιχνιδιού (επιθετικό ΠΑΙΧΝΙΔΙ, με ξαφνικούς συνδυασμούς σε καλά οργανωμένες άμυνες, πρόκληση του αντιπάλου σε μονομαχίες).
, με ξαφνικούς συνδυασμούς σε καλά οργανωμένες άμυνες, πρόκληση του αντιπάλου σε μονομαχίες).
Πρόσφατα πληροφορηθήκαμε, πως στην χώρα που διοργανώνει το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου, υπήρξε έντονος προβληματισμός για την αποτυχία των εθνικών ομάδων-τελευταία επιτυχία σε διοργάνωση από το μακρινό 1968…
Οι Άγγλοι αναρωτήθηκαν, ερεύνησαν. Κατέληξαν σε συμπέρασμα (που αφορούσε την ίδια την παιδεία, την κοινωνική συμπεριφορά, τον τρόπο αντίληψης και της επίδρασης στο άθλημα. Και προχώρησαν στην πράξη.
Οι Κ11 και κάτω μαθαίνουν σε ένα ελαφρώς αλλαγμένο κανονισμό.
Η πρώτη αλλαγή έχει να κάνει με το ξεκίνημα του παιχνιδιού.
Ο τερματοφύλακας είναι υποχρεωμένος να παίξει τη μπάλα χαμηλά στον μπακ του κι όχι μακρινό βολέ.
Για να αποτρέψει ο κανονισμός τον «έξυπνο» αντίπαλο προπονητή που θα στήσει 3 επιθετικούς για να πιέσει την πρώτη μπάλα, υποχρεώνει την ομάδα που αμύνεται να περιμένει στο κέντρο (engagement line) μέχρι να υποδεχτεί τη μπάλα ο μπακ, αλλιώς είναι έμμεσο φάουλ.
Αυτό δίνει τη δυνατότητα στον μπακ να ξεκινήσει την ανάπτυξη πιο ορθολογικά αντί να ψάξει τη μακρινή μπαλιά που συνεισφέρει στην βελτίωση της αυτοπεποίθησής του.
Όχι τυχαία προφανώς, στον τόπο που η Ακαδημία ο Α.Ο Γιάννινα με το τμήμα παμπαίδων (και προπονητή τον Κωνσταντίνο Μηχαηλίδη) έγινε παγκόσμια γνωστή για το γκολ που ψηφίστηκε στα δέκα καλύτερα ομαδικά όλων των εποχών.
η ανάλυση της καινοτόμου πραγματικά ιδέας στο *sports-academies.gr
Υπάρχει αξιολόγηση στο ποδόσφαιρο;
Γράφει ο Δημήτρης Ελευθεριάδης/ ΠΗΓΗ :pieriasport
Στον τόπο όπου οι έννοιες της αξιοκρατίας, της ίσης κατανομής ευκαιριών, της αναγνώρισης των πραγματικά άξιων, σε όλα τα πεδία, αποτελούν πολλές φορές ανέκδοτο και προκαλούν αμήχανα χαμόγελα σε όσους τις ακούν..... Και το χλευασμό αυτών που τολμούν να τις προφέρουν.
Η ακόμα-κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο ως τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς-κι όταν κάποιος όντως ξεχωρίζει από το σωρό να επιχειρείται η ανώμαλη πτώση του.
Η απαξίωση του.
Το ποδόσφαιρο μας δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τον γενικό κανόνα. Έκφραση κι αυτό, εικόνα που προέρχεται από το ίδιο σύνολο των μελών που αποτελούν την κοινωνία μας, πάσχει από τις ίδιες ασθένειες.
ΤΙ Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Πριν προχωρήσουμε στον ορισμό και τις διαστάσεις αυτού που λέμε αξιολόγηση στο ποδόσφαιρο ας ξεκινήσουμε με μια σύντομη προσωπική ιστορία , όχι ξένη σαν εμπειρία σε όσους ασχολούνται με το χώρο επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με την πλήρη έννοια της λέξης. Από το όποιο πόστο.
Στο μακρινό 1986,σε ξερό γήπεδο της Αθήνας..... πριν τον αγώνα ο προπονητής εξηγεί την τακτική που θα ακολουθήσει η ομάδα μας και-πολύ σωστά-επιμένει στη στενή επιτήρηση αντίπαλου ποδοσφαιριστή, ταλέντου της εποχής που θα άφηνε εποχή όπως έλεγαν τότε στα ποδοσφαιρικά στέκια: δεν συνάντησα ποτέ αργότερα αυτό τον παίκτη ,ούτε άκουσα για αυτόν κάτι που να μαρτυρά αξιόλογη πορεία στο ποδόσφαιρο.
Σε αντίθεση με συμπαίκτη του, απαρατήρητο, που ούτε το όνομα του δεν γνωρίζαμε. Τρία χρόνια αργότερα αγωνιζόταν ως επαγγελματίας σε ομάδα της πρώτης εθνικής κατηγορίας, έφτασε σε ομάδα του εξωτερικού σε προηγμένο πρωτάθλημα , στην εθνική ομάδα.....
Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τι ΔΕΝ είναι αξιολόγηση.
-Οι κρίσεις των γονέων για τα παιδιά τους.
-η φράση "αυτός είναι παικταράς"....μετά την επίτευξη ενός εντυπωσιακού (έστω) γκολ.
-οπωσδήποτε η φράση "έλα μωρέ τώρα με τον άμπαλο" (πόσο συχνή) μετά από μία αποτυχημένη ενέργεια.
Κάθε αξιολόγηση, μέτρηση της τεχνικής, σε παιδιά ειδικότερα, που προέρχεται από τεστ-εξειδικευμένα τάχα-που η δοκιμασία απαιτεί να κρατήσουν την μπάλα στον αέρα, είτε με το πόδι είτε με το κεφάλι γύρω στις.....850-1000 φορές (προσφέρεται για ζογκλέρ).
Τεστ που ζητούν στόχευση σε συγκεκριμένο σημείο κάποιας κατασκευής από ξύλο ή χαρτόνι (προσφέρεται για τοξοβόλους).
Αμφιλεγόμενα τεστ που αφορούν την φυσική κατάσταση, σε ταχύτητα, αντοχή, δύναμη (προσφέρεται για αθλητές στίβου, πάλης, κλπ.)
Όταν ο νεαρός ποδοσφαιριστής θα κληθεί να προπονηθεί και κυρίως να αγωνιστεί σε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΈΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
Όταν από επίσημες μετρήσεις έχει διαπιστωθεί πως σε ποσοστό άνω του 95% σε έναν αγώνα η πάσα πραγματοποιείται σε κίνηση.
Όχι μόνο από τον παίκτη που την επιχειρεί: αλλά και από αυτόν που δέχεται.
Όταν η ταχύτητα ενός ποδοσφαιριστή δεν μετριέται από τον χρόνο που θα διασχίσει στο γήπεδο (αλήθεια γνωρίζουμε το μέσο όρο των μέτρων που διανύει ο παίκτης στο γήπεδο, ανάλογα και με τη θέση του;
και γιατί επιμένουν κάποιοι να προπονούν ποδοσφαιριστές σε" δρόμους " 400 μέτρων;) αλλά από την ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης σε ελάχιστους χώρους και χρόνους υπό πίεση αντίπαλου ή και αντιπάλων.
Όταν είναι εξαιρετικά κρίσιμη η κίνηση ΧΩΡΊΣ την μπάλα.
Τέλος στην τελική αξιολόγηση περιλαμβάνονται στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα, την ευφυΐα, τα ψυχικά χαρίσματα, την οικογενειακή κατάσταση, την παιδεία, το μορφωτικό επίπεδο. Χωρίς αυτά, έχουμε ''τεράστια ταλέντα'' που χάνονται στο δρόμο ακριβώς λόγο της έλλειψης τους.
Με πολλά πρόσφατα παραδείγματα και στη χώρα μας. Που μόνο ειδικός-ψυχολόγος μπορεί με συνέπεια να ερμηνεύσει, ακόμα και να βελτιώσει σε περιπτώσεις.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
"Αξιολόγηση λοιπόν είναι αυτή που τα στοιχεία και οι μετρήσεις-σε βάθος χρόνου- ενός ποδοσφαιριστή προέρχονται και εκφράζονται σε ρεαλιστικές-και μόνο συνθήκες. Που τις προσφέρουν οι αγώνες".
Η φράση από μόνη της "γεννά" ερωτηματικά και υποκατηγορίες ανάλυσης. Στην ουσία πρόκειται για την επικεφαλίδα και όχι για την πλήρη αποτύπωση. Αποτελεί όμως ασφαλή και σίγουρο δρόμο προς τη σωστή κατεύθυνση.
Περιέχει τις φράσεις κλειδιά:
-Της μέτρησης (αριθμός πετυχημένων, αποτυχημένων ενεργειών, σε χώρους και χρόνους, αναλογικά με τη θέση του κάθε παίκτη και τις απαιτήσεις της).
- Των στοιχείων-πλήθος αυτών ενός αγώνα ( π.χ μονομαχίες-οι 1V1 σχέσεις, βάση κάθε τακτικής και σχηματισμού στο ποδόσφαιρο.
Μια τέτοιου τύπου εξειδικευμένη αξιολόγηση προσφέρει την αξιόπιστη και χωρίς αμφισβήτηση έκθεσης (ως προς την προέλευση και την πρόθεση) αυτού που τη διενεργεί.
Το έμπειρο μάτι αυτού που έχει επιφορτιστεί με τη συγκεκριμένη εργασία θα έπρεπε να αποκλειστεί;
Όχι φυσικά. Άλλωστε τα αποτελέσματα μιλούν και δίνουν τις απαντήσεις. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που χάθηκαν ποδοσφαιριστές για ομάδες ενώ μεγαλούργησαν σε άλλες ακριβώς από τέτοιου είδους ''αξιολογήσεις''.
Με κλειστά μάτια όπως υπερηφανεύονται στο χώρο...
Το "γυμνό" μάτι όμως οπωσδήποτε ναι.
Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές-Γυμναστές-Μάνατζερ-Προπονητές που προπονούν στην τεχνική, την τακτική. Καθοδηγούν. Ανιχνευτές ταλέντων. Μετρ της διαχείρισης ενός αγώνα.
Υπάρχει αυτός που διαθέτει όλες αυτές τις ικανότητες συγκεντρωμένες;
Ίσως δεν υπήρξε ποτέ. Και αν υπήρξε, διέθετε και αυτός το πολυπληθές του επιτελείο.
Αφήστε που είναι Σκοτσέζος και έχει πάρει ήδη σύνταξη.....
Τέλος την απάντηση στο ερώτημα ίσως δίνει ο μεγάλος Δάσκαλος (Ν.Καζαντζάκης), οχι του ποδοσφαίρου. Αλλά οπωσδήποτε της ζωής....
"Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μπορεί να συλλάβει. Ποτέ την ουσία.
Κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης.
Κι ακόμα στενότερα: όχι καν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς.
Κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο. Είναι και αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
Και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι.
Παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες''....
ΔημήτρηςΕλευθεριάδης
(Head of FSA-statistical analysis). Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA. Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992
acadimies.gr
Γράφει ο Δημήτρης Ελευθεριάδης/ ΠΗΓΗ :pieriasport
Στον τόπο όπου οι έννοιες της αξιοκρατίας, της ίσης κατανομής ευκαιριών, της αναγνώρισης των πραγματικά άξιων, σε όλα τα πεδία, αποτελούν πολλές φορές ανέκδοτο και προκαλούν αμήχανα χαμόγελα σε όσους τις ακούν..... Και το χλευασμό αυτών που τολμούν να τις προφέρουν.
Η ακόμα-κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο ως τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς-κι όταν κάποιος όντως ξεχωρίζει από το σωρό να επιχειρείται η ανώμαλη πτώση του.
Η απαξίωση του.
Το ποδόσφαιρο μας δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τον γενικό κανόνα. Έκφραση κι αυτό, εικόνα που προέρχεται από το ίδιο σύνολο των μελών που αποτελούν την κοινωνία μας, πάσχει από τις ίδιες ασθένειες.
ΤΙ Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Πριν προχωρήσουμε στον ορισμό και τις διαστάσεις αυτού που λέμε αξιολόγηση στο ποδόσφαιρο ας ξεκινήσουμε με μια σύντομη προσωπική ιστορία , όχι ξένη σαν εμπειρία σε όσους ασχολούνται με το χώρο επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με την πλήρη έννοια της λέξης. Από το όποιο πόστο.
Στο μακρινό 1986,σε ξερό γήπεδο της Αθήνας..... πριν τον αγώνα ο προπονητής εξηγεί την τακτική που θα ακολουθήσει η ομάδα μας και-πολύ σωστά-επιμένει στη στενή επιτήρηση αντίπαλου ποδοσφαιριστή, ταλέντου της εποχής που θα άφηνε εποχή όπως έλεγαν τότε στα ποδοσφαιρικά στέκια: δεν συνάντησα ποτέ αργότερα αυτό τον παίκτη ,ούτε άκουσα για αυτόν κάτι που να μαρτυρά αξιόλογη πορεία στο ποδόσφαιρο.
Σε αντίθεση με συμπαίκτη του, απαρατήρητο, που ούτε το όνομα του δεν γνωρίζαμε. Τρία χρόνια αργότερα αγωνιζόταν ως επαγγελματίας σε ομάδα της πρώτης εθνικής κατηγορίας, έφτασε σε ομάδα του εξωτερικού σε προηγμένο πρωτάθλημα , στην εθνική ομάδα.....
Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τι ΔΕΝ είναι αξιολόγηση.
-Οι κρίσεις των γονέων για τα παιδιά τους.
-η φράση "αυτός είναι παικταράς"....μετά την επίτευξη ενός εντυπωσιακού (έστω) γκολ.
-οπωσδήποτε η φράση "έλα μωρέ τώρα με τον άμπαλο" (πόσο συχνή) μετά από μία αποτυχημένη ενέργεια.
Κάθε αξιολόγηση, μέτρηση της τεχνικής, σε παιδιά ειδικότερα, που προέρχεται από τεστ-εξειδικευμένα τάχα-που η δοκιμασία απαιτεί να κρατήσουν την μπάλα στον αέρα, είτε με το πόδι είτε με το κεφάλι γύρω στις.....850-1000 φορές (προσφέρεται για ζογκλέρ).
Τεστ που ζητούν στόχευση σε συγκεκριμένο σημείο κάποιας κατασκευής από ξύλο ή χαρτόνι (προσφέρεται για τοξοβόλους).
Αμφιλεγόμενα τεστ που αφορούν την φυσική κατάσταση, σε ταχύτητα, αντοχή, δύναμη (προσφέρεται για αθλητές στίβου, πάλης, κλπ.)
Όταν ο νεαρός ποδοσφαιριστής θα κληθεί να προπονηθεί και κυρίως να αγωνιστεί σε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΈΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
Όταν από επίσημες μετρήσεις έχει διαπιστωθεί πως σε ποσοστό άνω του 95% σε έναν αγώνα η πάσα πραγματοποιείται σε κίνηση.
Όχι μόνο από τον παίκτη που την επιχειρεί: αλλά και από αυτόν που δέχεται.
Όταν η ταχύτητα ενός ποδοσφαιριστή δεν μετριέται από τον χρόνο που θα διασχίσει στο γήπεδο (αλήθεια γνωρίζουμε το μέσο όρο των μέτρων που διανύει ο παίκτης στο γήπεδο, ανάλογα και με τη θέση του;
και γιατί επιμένουν κάποιοι να προπονούν ποδοσφαιριστές σε" δρόμους " 400 μέτρων;) αλλά από την ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης σε ελάχιστους χώρους και χρόνους υπό πίεση αντίπαλου ή και αντιπάλων.
Όταν είναι εξαιρετικά κρίσιμη η κίνηση ΧΩΡΊΣ την μπάλα.
Τέλος στην τελική αξιολόγηση περιλαμβάνονται στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα, την ευφυΐα, τα ψυχικά χαρίσματα, την οικογενειακή κατάσταση, την παιδεία, το μορφωτικό επίπεδο. Χωρίς αυτά, έχουμε ''τεράστια ταλέντα'' που χάνονται στο δρόμο ακριβώς λόγο της έλλειψης τους.
Με πολλά πρόσφατα παραδείγματα και στη χώρα μας. Που μόνο ειδικός-ψυχολόγος μπορεί με συνέπεια να ερμηνεύσει, ακόμα και να βελτιώσει σε περιπτώσεις.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
"Αξιολόγηση λοιπόν είναι αυτή που τα στοιχεία και οι μετρήσεις-σε βάθος χρόνου- ενός ποδοσφαιριστή προέρχονται και εκφράζονται σε ρεαλιστικές-και μόνο συνθήκες. Που τις προσφέρουν οι αγώνες".
Η φράση από μόνη της "γεννά" ερωτηματικά και υποκατηγορίες ανάλυσης. Στην ουσία πρόκειται για την επικεφαλίδα και όχι για την πλήρη αποτύπωση. Αποτελεί όμως ασφαλή και σίγουρο δρόμο προς τη σωστή κατεύθυνση.
Περιέχει τις φράσεις κλειδιά:
-Της μέτρησης (αριθμός πετυχημένων, αποτυχημένων ενεργειών, σε χώρους και χρόνους, αναλογικά με τη θέση του κάθε παίκτη και τις απαιτήσεις της).
- Των στοιχείων-πλήθος αυτών ενός αγώνα ( π.χ μονομαχίες-οι 1V1 σχέσεις, βάση κάθε τακτικής και σχηματισμού στο ποδόσφαιρο.
Μια τέτοιου τύπου εξειδικευμένη αξιολόγηση προσφέρει την αξιόπιστη και χωρίς αμφισβήτηση έκθεσης (ως προς την προέλευση και την πρόθεση) αυτού που τη διενεργεί.
Το έμπειρο μάτι αυτού που έχει επιφορτιστεί με τη συγκεκριμένη εργασία θα έπρεπε να αποκλειστεί;
Όχι φυσικά. Άλλωστε τα αποτελέσματα μιλούν και δίνουν τις απαντήσεις. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που χάθηκαν ποδοσφαιριστές για ομάδες ενώ μεγαλούργησαν σε άλλες ακριβώς από τέτοιου είδους ''αξιολογήσεις''.
Με κλειστά μάτια όπως υπερηφανεύονται στο χώρο...
Το "γυμνό" μάτι όμως οπωσδήποτε ναι.
Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές-Γυμναστές-Μάνατζερ-Προπονητές που προπονούν στην τεχνική, την τακτική. Καθοδηγούν. Ανιχνευτές ταλέντων. Μετρ της διαχείρισης ενός αγώνα.
Υπάρχει αυτός που διαθέτει όλες αυτές τις ικανότητες συγκεντρωμένες;
Ίσως δεν υπήρξε ποτέ. Και αν υπήρξε, διέθετε και αυτός το πολυπληθές του επιτελείο.
Αφήστε που είναι Σκοτσέζος και έχει πάρει ήδη σύνταξη.....
Τέλος την απάντηση στο ερώτημα ίσως δίνει ο μεγάλος Δάσκαλος (Ν.Καζαντζάκης), οχι του ποδοσφαίρου. Αλλά οπωσδήποτε της ζωής....
"Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μπορεί να συλλάβει. Ποτέ την ουσία.
Κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης.
Κι ακόμα στενότερα: όχι καν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς.
Κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο. Είναι και αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
Και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι.
Παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες''....
ΔημήτρηςΕλευθεριάδης
(Head of FSA-statistical analysis). Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA. Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992
acadimies.gr
Στον τόπο όπου οι έννοιες της αξιοκρατίας, της ίσης κατανομής ευκαιριών, της αναγνώρισης των πραγματικά άξιων, σε όλα τα πεδία, αποτελούν πολλές φορές ανέκδοτο και προκαλούν αμήχανα χαμόγελα σε όσους τις ακούν..... Και το χλευασμό αυτών που τολμούν να τις προφέρουν.
Η ακόμα-κι αυτό είναι το πιο επικίνδυνο ως τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς-κι όταν κάποιος όντως ξεχωρίζει από το σωρό να επιχειρείται η ανώμαλη πτώση του.
Η απαξίωση του.
Το ποδόσφαιρο μας δεν θα μπορούσε να μείνει έξω από τον γενικό κανόνα. Έκφραση κι αυτό, εικόνα που προέρχεται από το ίδιο σύνολο των μελών που αποτελούν την κοινωνία μας, πάσχει από τις ίδιες ασθένειες.
ΤΙ Δ Ε Ν ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Πριν προχωρήσουμε στον ορισμό και τις διαστάσεις αυτού που λέμε αξιολόγηση στο ποδόσφαιρο ας ξεκινήσουμε με μια σύντομη προσωπική ιστορία , όχι ξένη σαν εμπειρία σε όσους ασχολούνται με το χώρο επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με την πλήρη έννοια της λέξης. Από το όποιο πόστο.
Στο μακρινό 1986,σε ξερό γήπεδο της Αθήνας..... πριν τον αγώνα ο προπονητής εξηγεί την τακτική που θα ακολουθήσει η ομάδα μας και-πολύ σωστά-επιμένει στη στενή επιτήρηση αντίπαλου ποδοσφαιριστή, ταλέντου της εποχής που θα άφηνε εποχή όπως έλεγαν τότε στα ποδοσφαιρικά στέκια: δεν συνάντησα ποτέ αργότερα αυτό τον παίκτη ,ούτε άκουσα για αυτόν κάτι που να μαρτυρά αξιόλογη πορεία στο ποδόσφαιρο.
Σε αντίθεση με συμπαίκτη του, απαρατήρητο, που ούτε το όνομα του δεν γνωρίζαμε. Τρία χρόνια αργότερα αγωνιζόταν ως επαγγελματίας σε ομάδα της πρώτης εθνικής κατηγορίας, έφτασε σε ομάδα του εξωτερικού σε προηγμένο πρωτάθλημα , στην εθνική ομάδα.....
Μπορούμε επίσης να αναφέρουμε τι ΔΕΝ είναι αξιολόγηση.
-Οι κρίσεις των γονέων για τα παιδιά τους.
-η φράση "αυτός είναι παικταράς"....μετά την επίτευξη ενός εντυπωσιακού (έστω) γκολ.
-οπωσδήποτε η φράση "έλα μωρέ τώρα με τον άμπαλο" (πόσο συχνή) μετά από μία αποτυχημένη ενέργεια.
Κάθε αξιολόγηση, μέτρηση της τεχνικής, σε παιδιά ειδικότερα, που προέρχεται από τεστ-εξειδικευμένα τάχα-που η δοκιμασία απαιτεί να κρατήσουν την μπάλα στον αέρα, είτε με το πόδι είτε με το κεφάλι γύρω στις.....850-1000 φορές (προσφέρεται για ζογκλέρ).
Τεστ που ζητούν στόχευση σε συγκεκριμένο σημείο κάποιας κατασκευής από ξύλο ή χαρτόνι (προσφέρεται για τοξοβόλους).
Αμφιλεγόμενα τεστ που αφορούν την φυσική κατάσταση, σε ταχύτητα, αντοχή, δύναμη (προσφέρεται για αθλητές στίβου, πάλης, κλπ.)
Όταν ο νεαρός ποδοσφαιριστής θα κληθεί να προπονηθεί και κυρίως να αγωνιστεί σε ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΈΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.
Όταν από επίσημες μετρήσεις έχει διαπιστωθεί πως σε ποσοστό άνω του 95% σε έναν αγώνα η πάσα πραγματοποιείται σε κίνηση.
Όχι μόνο από τον παίκτη που την επιχειρεί: αλλά και από αυτόν που δέχεται.
Όταν η ταχύτητα ενός ποδοσφαιριστή δεν μετριέται από τον χρόνο που θα διασχίσει στο γήπεδο (αλήθεια γνωρίζουμε το μέσο όρο των μέτρων που διανύει ο παίκτης στο γήπεδο, ανάλογα και με τη θέση του;
και γιατί επιμένουν κάποιοι να προπονούν ποδοσφαιριστές σε" δρόμους " 400 μέτρων;) αλλά από την ταχύτητα σκέψης και εκτέλεσης σε ελάχιστους χώρους και χρόνους υπό πίεση αντίπαλου ή και αντιπάλων.
Όταν είναι εξαιρετικά κρίσιμη η κίνηση ΧΩΡΊΣ την μπάλα.
Τέλος στην τελική αξιολόγηση περιλαμβάνονται στοιχεία που αφορούν την προσωπικότητα, την ευφυΐα, τα ψυχικά χαρίσματα, την οικογενειακή κατάσταση, την παιδεία, το μορφωτικό επίπεδο. Χωρίς αυτά, έχουμε ''τεράστια ταλέντα'' που χάνονται στο δρόμο ακριβώς λόγο της έλλειψης τους.
Με πολλά πρόσφατα παραδείγματα και στη χώρα μας. Που μόνο ειδικός-ψυχολόγος μπορεί με συνέπεια να ερμηνεύσει, ακόμα και να βελτιώσει σε περιπτώσεις.
ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
"Αξιολόγηση λοιπόν είναι αυτή που τα στοιχεία και οι μετρήσεις-σε βάθος χρόνου- ενός ποδοσφαιριστή προέρχονται και εκφράζονται σε ρεαλιστικές-και μόνο συνθήκες. Που τις προσφέρουν οι αγώνες".
Η φράση από μόνη της "γεννά" ερωτηματικά και υποκατηγορίες ανάλυσης. Στην ουσία πρόκειται για την επικεφαλίδα και όχι για την πλήρη αποτύπωση. Αποτελεί όμως ασφαλή και σίγουρο δρόμο προς τη σωστή κατεύθυνση.
Περιέχει τις φράσεις κλειδιά:
-Της μέτρησης (αριθμός πετυχημένων, αποτυχημένων ενεργειών, σε χώρους και χρόνους, αναλογικά με τη θέση του κάθε παίκτη και τις απαιτήσεις της).
- Των στοιχείων-πλήθος αυτών ενός αγώνα ( π.χ μονομαχίες-οι 1V1 σχέσεις, βάση κάθε τακτικής και σχηματισμού στο ποδόσφαιρο.
Μια τέτοιου τύπου εξειδικευμένη αξιολόγηση προσφέρει την αξιόπιστη και χωρίς αμφισβήτηση έκθεσης (ως προς την προέλευση και την πρόθεση) αυτού που τη διενεργεί.
Το έμπειρο μάτι αυτού που έχει επιφορτιστεί με τη συγκεκριμένη εργασία θα έπρεπε να αποκλειστεί;
Όχι φυσικά. Άλλωστε τα αποτελέσματα μιλούν και δίνουν τις απαντήσεις. Και είναι πολλές οι περιπτώσεις που χάθηκαν ποδοσφαιριστές για ομάδες ενώ μεγαλούργησαν σε άλλες ακριβώς από τέτοιου είδους ''αξιολογήσεις''.
Με κλειστά μάτια όπως υπερηφανεύονται στο χώρο...
Το "γυμνό" μάτι όμως οπωσδήποτε ναι.
Μην ξεχνάμε πως υπάρχουν εξαιρετικοί προπονητές-Γυμναστές-Μάνατζερ-Προπονητές που προπονούν στην τεχνική, την τακτική. Καθοδηγούν. Ανιχνευτές ταλέντων. Μετρ της διαχείρισης ενός αγώνα.
Υπάρχει αυτός που διαθέτει όλες αυτές τις ικανότητες συγκεντρωμένες;
Ίσως δεν υπήρξε ποτέ. Και αν υπήρξε, διέθετε και αυτός το πολυπληθές του επιτελείο.
Αφήστε που είναι Σκοτσέζος και έχει πάρει ήδη σύνταξη.....
Τέλος την απάντηση στο ερώτημα ίσως δίνει ο μεγάλος Δάσκαλος (Ν.Καζαντζάκης), οχι του ποδοσφαίρου. Αλλά οπωσδήποτε της ζωής....
"Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μπορεί να συλλάβει. Ποτέ την ουσία.
Κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης.
Κι ακόμα στενότερα: όχι καν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς.
Κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο. Είναι και αυτοί γεννήματα του ανθρώπου.
Και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι.
Παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες''....
ΔημήτρηςΕλευθεριάδης
(Head of FSA-statistical analysis). Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA. Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992
acadimies.gr
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ : ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΕΙ ΩΦΕΛΙΜΟ
Tο άγχος στον αθλητισμό προέρχεται συνήθως από τις αρνητικές σκέψεις των αθλητών, τη μειωμένη αυτοπεποίθηση και την εστίαση στο αποτέλεσμα. Πολλές φορές οι αθλητές είχαν βιώσει κάποια αποτυχία στο παρελθόν, την οποία συνδέουν με το άγχος. Άλλες φορές αισθάνονται ότι δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα ή τους φοβίζει το επίπεδο των αντιπάλων.
*Λίνα Ψούνη, Ψυχολόγος, Msc
Η αθλητική ψυχολογία υποστηρίζει ότι το άγχος σε ένα αγώνα μπορεί να αποδειχτεί ωφέλιμο
Από την αντίθετη πλευρά του άγχους, η απάθεια και η πλήρης χαλάρωση έχουν επίσης αρνητικά αποτελέσματα στην απόδοση του αθλητή. Η αθλητική ψυχολογία υποστηρίζει ότι το άγχος σε ένα αγώνα μπορεί να αποδειχτεί ωφέλιμο. Ένας καλός αθλητής την ένταση που νοιώθει από το άγχος μπορεί να τη μετατρέψει σε ενέργεια για τον αγώνα. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες μέτρια επίπεδα άγχους και διέγερσης ενισχύουν την αθλητική απόδοση. Βέβαια τα ωφέλιμα επίπεδα άγχους διαφέρουν από αθλητή σε αθλητή και από αγώνισμα σε αγώνισμα. Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι για όλους ευνοϊκό το μέσο επίπεδο άγχους.
Έλεγχος άγχους και συμπτώματα
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουν οι αθλητές για να ελέγξουν το άγχος τους είναι να αναγνωρίσουν τα συμπτώματα. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι σωματικά όπως ταχυκαρδία, τρέμουλο, αύξηση ρυθμού αναπνοής, στομαχικές διαταραχές και εφίδρωση. Μπορεί να είναι ψυχολογικά, όπως ανησυχία, ανικανότητα συγκέντρωσης, σύγχυση και αρνητικές σκέψεις. Τέλος μπορεί να παρατηρηθούν αλλαγές στη συμπεριφορά όπως γρήγορη ή αργή ομιλία, δάγκωμα των νυχιών, γρήγορες κινήσεις των ποδιών και σύσπαση μυών. Κάποιοι αθλητές μπορεί να έχουν διαφορετικά συμπτώματα από αυτά που αναφέρονται παραπάνω. Η παρατήρηση από τους ίδιους αλλά και από τους προπονητές, γονείς και συναθλητές θα βοηθήσει στην αναγνώριση των συμπτωμάτων του άγχους.
Αντιμετώπιση άγχους
Ο αθλητής πριν τον αγώνα κατανοεί τα συμπτώματα που προκαλούνται από το άγχος του και τα δέχεται ως φυσιολογική προετοιμασία του σώματος για τον αγώνα. Τις μέρες πριν τον αγώνα, μπορεί να εξασκηθεί νοερά προετοιμάζοντας το μυαλό του για το τι θα αντιμετωπίσει διάρκεια της ημέρας του αγώνα. Μπορεί να φανταστεί όλη τη διαδικασία από το πρωινό ξύπνημα, την είσοδο στο κολυμβητήριο, το ζέσταμα κτλ Επίσης η νοερή εξάσκηση πρέπει να πραγματοποιείται και ξεχωριστά για το κάθε αγώνισμα.
Τεχνικές αποφυγής άγχους
Λίγο πριν το αγώνισμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν τεχνικές χαλάρωσης με βαθιές αναπνοές. Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στις σκέψεις που κάνει ο αθλητής πριν το αγώνισμα του. Για παράδειγμα α) δεν πρέπει να σκέπτεται το αποτέλεσμα ή τους αντιπάλους αλλά να εστιαστεί στην δικιά του απόδοση, β) δεν πρέπει να σκέπτεται και να αναλύει τα λάθη κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, γ)πρέπει να εστιάζει την προσοχή στην τακτική που θα ακολουθήσει, δ)μπορεί να «μιλάει» στον εαυτό του χρησιμοποιώντας τις σωστές λέξεις, ε) μπορεί να φανταστεί παλαιότερες επιτυχίες για να τονώσει την αυτοπεποίθηση του.
Ενίσχυση ψυχολογίας αθλητή
Τέλος μετά τον αγώνα μπορεί να γίνει ο απολογισμός των σκέψεων, πράξεων και συμπεριφορών που βοήθησαν την απόδοση και αυτών που είχαν αρνητικό αποτέλεσμα. Για την ενίσχυση της ψυχολογίας του αθλητή η εστίαση πρέπει να γίνεται περισσότερο στα θετικά στοιχεία των σκέψεων και της συμπεριφοράς. Τα αρνητικά στοιχεία μετά από παρατήρηση πρέπει σταδιακά να αντικατασταθούν και να εξαλειφθούν. Ακόμα όλες οι παραπάνω εφαρμογές μπορούν να δοκιμάζονται και να εφαρμόζονται στη προπόνηση έτσι ώστε να αναπτύσσονται καλύτερα και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.
*Πηγή: http://psychinfo.gr/?cat=5
Τι να κάνω όταν δε με χρησιμοποιεί ο προπονητής μου;
Έντεκα οι παίκτες που έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στο ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Άλλοι επτά στον πάγκο. Αριθμός παικτών και εκτός αποστολής πολλές φορές.
Γράφει ο Δημήτρης Ελευθεριάδης*
«Eυλογημένος» πονοκέφαλος για κάθε προπονητή (αν και υπάρχουν συνάδελφοι που υποφέρουν από τη διαδικασία, δεν είναι εύκολο να επιλέξεις ποιός θα μείνει εκτός). Τι συμβαίνει όμως με τους ποδοσφαιριστές που δεν επιλέγονται να παίξουν;
Ανεξάρτητα από το επίπεδο, την ηλικία, η αλήθεια είναι, πως στο μεγάλο, σχεδόν απόλυτο ποσοστό. Δεν υπάρχει ποδοσφαιριστής που να μην θέλει να αγωνίζεται.
Συνήθεις αντιδράσεις
Απογοήτευση. Θυμός. Οργή. Αισθήματα αδικίας, απομόνωσης. Εσωστρέφεια και κακή διάθεση. Αποχή από τις δραστηριότητες.
Συχνό φαινόμενο τα δυσάρεστα συναισθήματα, που είναι τασυστατικά της τέλειας συνταγής για το χειρότερο αποτέλεσμα.
Αυτό της πραγματικής αποτυχίας, που εκφράζεται με την απώλεια της πραγματικότητας ως προς τις ατομικές ικανότητες, την έλλειψη χαράς από τη συμμετοχή σε ένα σύνολο ανθρώπων.
Συχνό φαινόμενο τα δυσάρεστα συναισθήματα, που είναι τασυστατικά της τέλειας συνταγής για το χειρότερο αποτέλεσμα.
Αυτό της πραγματικής αποτυχίας, που εκφράζεται με την απώλεια της πραγματικότητας ως προς τις ατομικές ικανότητες, την έλλειψη χαράς από τη συμμετοχή σε ένα σύνολο ανθρώπων.
Την πτώση για το αίσθημα της προόδου μέσα από την συνεχή προσπάθεια.
Δυστυχώς, ενισχύει και ο περίγυρος, το περιβάλλον, οικογενειακό. Φίλοι, μάνατζερ. Που με τη σειρά τους, όχι απλά ενισχύουν πολλές φορές τέτοια συναισθήματα και τις ανάλογες συμπεριφορές, αλλά δημιουργούν κι επιπλέον ψυχικά βάρη στου παίκτες. Με βάση τα δικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις.
Ίσως κάποιες (βασικές) αλήθειες θα βοηθούσαν-όχι απλά στην αντιμετώπιση. Αλλά ουσιαστικά στο να μην γεννιούνται καν τέτοια σκεπτικά που δηλητηριάζουν οργανισμούς και ψυχές:
– Δεν υπάρχει προπονητής σε όλο τον κόσμο, σε κάθε επίπεδο,που να μην θέλει η ομάδα του να πετύχει. Κι αυτό θα συμβεί μόνο με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του, τους πιο φορμαρισμένους.
– Ουσιαστικά οι ίδιοι οι παίκτες διαμορφώνουν την εντεκάδα με το σύνολο των ενεργειών τους.
-Η προπόνηση είναι αυτή που καθορίζει τις επιλογές. Ο προπονητής αναζητά, εφαρμόζει τις λύσεις. Οι παίκτες που είναι ικανοί να μετουσιώσουν το πλάνο είναι αυτοί που έχουν τον πρώτο λόγο.
-Η απόδοση στον αγωνιστικό χώρο είναι ο καθρέφτης και η απόδειξη.
-Ακόμα βαθύτερα και η (επιφανειακή) απόδοση δεν αρκεί: είναι οι συμπεριφορές, οι νοοτροπίες που πολλές φορές αποτελούν παράγοντα που οδηγούν προπονητές να μην προτιμούν έναν παίκτη που με τον τρόπο ύπαρξης του, παρά τα προσόντα, αποτελεί παράγοντα που αποδυναμώνει και αποσταθεροποιεί το σύνολο, την ομαδική εργασία.
– Είναι τακτικοί καθαρά λόγοι πολλές φορές, ο χαρακτήρας και η εικόνα του αντιπάλου που επιτάσσουν άλλες επιλογές.
Και τέλος: ο Νόμος όχι μόνο του ποδοσφαίρου, αλλά της ίδιας της Ζωής σε αντίστοιχα ζητήματα.
Και τέλος: ο Νόμος όχι μόνο του ποδοσφαίρου, αλλά της ίδιας της Ζωής σε αντίστοιχα ζητήματα.
«Η συμμετοχή, η ύπαρξη και μόνο σε μία ομάδα, με ότι αυτό σημαίνει (χρώματα, σήμα, ιστορία, σύνολο ανθρώπων με κοινό σκοπό), αποτελεί τιμή και ύψιστη επιτυχία.
Όπως και ο καθημερινός, ιερός αγώνας της προπόνησης με στόχο την ατομική εκπαίδευση, τη βελτίωση σε όλα τα επίπεδα. Τεχνικά, τακτικά, φυσικής κατάστασης, ψυχολογικής ανόδου, παιδείας. Δικαίωμα (και όχι υποχρέωση όπως λανθασμένα μάθαμε να πιστεύουμε…) που κανείς δεν μπορεί να στερήσει.
Ας υποθέσουμε όμως πως υπάρχουν κακοί προπονητές, που δεν έχουν τη γνώση, την ικανότητα να διακρίνουν το «γνήσιο» ταλέντο, τον νέο Κρόϊφ που έχει ποδοσφαιρικά μετεμψυχωθεί στο σώμα του παιδιού μας. Μα ακόμα κι αν συμβεί αυτό, είναι στο χέρι του παίκτη να αναλάβει την ευθύνη του και να λειτουργήσει με τρόπο που θα τον δικαιώσει.
Σε όλη τη σεζόν, δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει, έστω μια ευκαιρία, σε ΠΑΙΧΝΙΔΙ. Επίσημο, φιλικό, εσωτερικό διπλό.
. Επίσημο, φιλικό, εσωτερικό διπλό.
Σίγουρα έχει τον τρόπο με την απόδοση του να εκθέσει τον προπονητή του που έχει κάνει λάθος.
Μα κι αν ακόμα ούτε με αυτό τον τρόπο πειστεί και θεωρηθεί ότι αδικείται, μια άλλη ομάδα, ένας άλλος προπονητής θα εκτιμήσουν την αξία του.Έχει συμβεί και θα ξανασυμβεί, σε ομάδες, σχέσεις, εργασίες: αυτό που για κάποιον είναι κάρβουνο, για κάποιον άλλον να είναι διαμάντι.
Είναι επίσης μια σπάνια ευκαιρία για τον ποδοσφαιριστή που θα βρεθεί για ένα διάστημα μακριά από τους αγώνες.
-Να μελετήσει το παιχνίδι και να διδαχθεί από τον πάγκο. Σπουδαία θέματα του ποδοσφαίρου που δεν μπορεί, λόγω θέσης κι ως πρωταγωνιστής.
-Να δουλέψει σκληρά για την πρόοδο του χωρίς το άγχος του αποτελέσματος.
-Να ανακαλύψει δυνάμεις και δυνατότητες που ούτε καν φανταζόταν ότι διέθετε εσωτερικά.
-Να «πατήσει φρένο» στον περίγυρο, να εκπαιδευθεί στη σπουδαία τέχνη της σιωπής. Η παρατήρηση των όσων συμβαίνουν και δεν μπορούσε πριν να αντιληφθεί, θα του προσφέρει τεράστια γνώση.
Τι να αποφύγει ο παίκτης
Το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί; Οι κατηγορίες προς τον προπονητή. Και κυρίως προς τους συμπαίκτες. Η σύγκριση με τον συμπαίκτη που αγωνίζεται στην ίδια θέση.
Η επίκληση φανταστικών εχθρών, σκοτεινών δυνάμεων που ανακόπτουν την πορεία του. Τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχει. Ο μεγάλος αντίπαλος, ο αποκλειστικά υπεύθυνος βρίσκεται πολύ κοντά, πιο κοντά από τον καθένα. Είναι ο εσωτερικός, ο μεγαλύτερος «ανταγωνιστής» του: είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Πιο σωστά: η κακή του πλευρά.
Η επίκληση φανταστικών εχθρών, σκοτεινών δυνάμεων που ανακόπτουν την πορεία του. Τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχει. Ο μεγάλος αντίπαλος, ο αποκλειστικά υπεύθυνος βρίσκεται πολύ κοντά, πιο κοντά από τον καθένα. Είναι ο εσωτερικός, ο μεγαλύτερος «ανταγωνιστής» του: είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Πιο σωστά: η κακή του πλευρά.
Κακά τα ψέματα. Ο θυμωμένος, ο παραπονούμενος. Ο θλιμμένος. Ο μίζερος. Είναι αρνητικά πρότυπα που δεν καλλιεργούν την ανθρώπινη επαφή. Η έκφραση των συναισθημάτων, η αναγνώριση τους σαφώς και βοηθά. Μάλλον είναι απαραίτητη. Είναι ο τρόπος όμως που θα κάνει τη διαφορά.
Σαφώς και ο ποδοσφαιριστής που αισθάνεται οτι αδικείται, έχει το δικαίωμα να συζητήσει με τον προπονητή του.
Εκθέτοντας την απορία του, τους προβληματισμούς του, tα επιχειρήματα του. Ποδοσφαιριστής που θα ρωτήσει τον προπονητή του με ειλικρίνεια και θα κάνει χρήση της μαγικής φράσης:
«Κόουτς, τι είναι αυτό που δεν κάνω σωστά, τι είναι αυτό που θα πρέπει να βελτιώσω ώστε να είμαι ικανός να βοηθήσω εσένα και την ομάδα μου; Σε ποιούς τομείς χρειάζομαι έξτρα προπόνηση; θα μπορούσες να με βοηθήσεις;
Σίγουρα, ακόμη κι αν δεν θα είναι το νούμερο δέκα της ομάδας, ο αναντικατάστατος, λόγω ικανοτήτων. Για τον προπονητή του πάντως θα είναι από τους αγαπημένους παίκτες, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ενώ η ατομική βελτίωση, πριν καν εργαστεί στα μειονεκτήματα του, έχει συντελεστεί ήδη στο μισό. Μόνο με την αναγνώριση των αδυναμιών του.
Σίγουρα, ακόμη κι αν δεν θα είναι το νούμερο δέκα της ομάδας, ο αναντικατάστατος, λόγω ικανοτήτων. Για τον προπονητή του πάντως θα είναι από τους αγαπημένους παίκτες, με ότι αυτό συνεπάγεται. Ενώ η ατομική βελτίωση, πριν καν εργαστεί στα μειονεκτήματα του, έχει συντελεστεί ήδη στο μισό. Μόνο με την αναγνώριση των αδυναμιών του.
Γονείς-περιβάλλον
Πολύ σημαντική η στάση τους. Η συνεισφορά στην πάλη του αγώνα του αγαπημένου τους προσώπου. Τι θα πρέπει να κάνουν ώστε να βοηθήσουν στη συγκεκριμένη περίπτωση; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Που να αφορά τη σχέση με την ομάδα, με τον προπονητή. Σε καμία περίπτωση:
φωνές από την εξέδρα υπέρ του παιδιού τους ή κατά του παίκτη που παίζει στη θέση του παιδιού τους (!).
Επίσης «απαγορεύονται»:
- Σχόλια επικριτικά κατά του «άσχετου» προπονητή.
- Η επίθεση στον προπονητή. Η όποια συζήτηση για το θέμα με τον προπονητή (η εξήγηση δόθηκε προηγούμενα, ο παίκτης είναι αυτός που θα λύσει το ΔΙΚΟ του θέμα, με τον αληθινά αρμόδιο.
- Η «μουρμούρα», η ενόχληση και πίεση στη διοίκηση, η διοχέτευση της δυσαρέσκειας από μέσα ενημέρωσης.
- Η αναζήτηση συμμάχων, εικονικών, ανύπαρκτων δυνάμεων που απειλούν την την καριέρα του ποδοσφαιριστή (προϊόντος τους σε αρκετές περιπτώσεις)….)
- Και τέλος, η αποδοχή και η ενθάρρυνση του παίκτη ως προς το αίσθημα της αδικίας, του θυμού, πολλές φορές ως φορέα της δικής τους απογοήτευσης, ως προς τα δικά τους όνειρα.
Και την πραγματικά νεοελληνική – της δίχως ίχνος ευφυίας νοοτροπία τού «το παιδί μου, το δικό μου παιδί είναι το καλύτερο… γιατί είναι το δικό μου! Όπως το αυτοκίνητο μου,το σπίτι μου,το φουσκωτό μου.
Ο κάθε ποδοσφαιριστής είναι ο καλύτερος του εαυτού του. Όταν συμβεί αυτό,τότε είναι και των συμπαικτών του, της ομάδας του, του προπονητή του.
Μια συζήτηση, όπου απλά ο γονέας θα ακούσει με προσοχή, θα ενθαρρύνει την προσπάθεια, τον σεβασμό στον στόχο της ομάδας, στον αδιαπραγμάτευτα σημαντικό και άξιο σεβασμού ρόλο του προπονητή είναι υπέρ πολύτιμη αρωγή. Τέλος, όταν συζητάμε για ακαδημίες
Οπωσδήποτε θα ήταν σωστό να χρησιμοποιούνται όλα τα παιδιά.Το αν είναι σωστό να έχουν όλα ίσο χρόνο συμμετοχής στα παιχνίδια και αν αυτό συμβάλει στη χαρά, ταυτόχρονα με την εκπαίδευση… αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του, δύσκολο να αναλυθεί σε δύο προτάσεις (παρεξηγημένη και αυτή η διάσταση πάντως περί δικαιοσύνης και ικανοποίησης των παιδιών, όπως τόσα άλλα στον τόπο μας). Η πρόληψη και σε αυτό το σημαντικό θέμα είναι η ασφαλέστερη μέθοδος…
Επιλέγοντας ακαδημίες με προϊστορία και όνομα ως προς τις προϋποθέσεις και τους στόχους. Συλλόγους που διαθέτουν διπλωματούχους προπονητές (και όχι μόνο ποδοσφαιρικά), με γενικότερη παιδεία που διαθέτουν την ικανότητα διαχείρισης ομάδων, ανθρώπων.
*ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ
(Head of FSA-statistical analysis). Στατιστικολόγος / Αναλυτής ποδοσφαίρου / Προπονητής UEFA. Απόφοιτος από το ‘Εργαστήρι Δημοσιογραφίας Από το 1992, ‘Galanis Sports Data’: εξειδικευμένες στατιστικές μετρήσεις – αναλύσεις, για κορυφαίες ομάδες σε Ελλάδα και Ευρώπη, στο Champions League & UEFA CUP, καθώς και για την Ελληνική εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, με αξιολόγηση όλων των ματς και προώθηση των αποτελεσμάτων στο προπονητικό team
ΠΗΓΗ:epsm24.gr
ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΠΤΙΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Η στοχοπροσήλωση είναι ένας από τους απλούς τρόπους για να αυτοδιαχειρίζεται ένας αθλητής το μεγαλύτερο εμπόδιο, π.χ. το άγχος και την νευρικότητα που νοιώθει πριν από κάθε αγώνα.Οι στόχοι καθοδηγούν έναν αθλητή και είναι απαραίτητοι ιδιαίτερα όταν ο αθλητής είναι νεαρής ηλικίας όπου σίγουρα χρειάζεται ένα πιο ξεκάθαρο πλάνο, για να μπορέσει να αποδώσει.
Οι προσπάθειες και οι θυσίες που κάνουν οι αθλητές προκειμένου να μπορέσουν να επιτύχουν το μάξιμουμ της απόδοσης τους αποκτούν νόημα και δεν κλονίζονται εύκολα. Προτείνω κάποιες βασικές και χρήσιμες συμβουλές για εύκολη στοχοπροσήλωση
• Εκφράζουμε τους στόχους μας με θετικές δηλώσεις π.χ. “πρέπει να αποδώσω την τεχνική που έμαθα από τον προπονητή μου σωστά”. Οι συμβουλές του προπονητή στις τεχνικές βοηθούν τα παιδιά στο πως να φτάσουν στον στόχο τους. Σημαντικό για τους νέους αθλητές να αποφεύγουν αρνητικές δηλώσεις του τύπου “δεν πρέπει να κάνω αυτό το ΛΑΘΟΣ”.
Οι προπονητές δεδομένου ότι και οι ίδιοι ως πρώην αθλητές έχουν περάσει τις ίδιες δυσκολίες με τα παιδιά που ξεκινούν τώρα τον αθλητισμό ξέρουν και καθοδηγούν εύστοχα τα παιδιά, για αυτό είναι ωφέλιμο για εκείνα να προσηλώνονται στις συμβουλές τους.
Μπορεί η πίεση μερικές φορές να είναι μεγάλη, αλλά οι προπονητές διακρίνουν τις δυνατότητες των νεαρών αθλητών και ενίοτε εν δυνάμει πρωταθλητών για αυτό και τους ενισχύουν και τους καθοδηγούν ώστε να το καλλιεργήσουν και να δείξουν έμπρακτα τις ικανότητες τους.
• Θέτουμε ξεκάθαρους στόχους, πχ με χρονοδιάγραμμα ημερομηνίες, χρονική διάρκεια, αξιολογώντας παράλληλα και την προσπάθεια που βάζουμε. Με αυτό τον τρόπο αναγνωρίζει κάποιος πότε έχει επιτύχει τον στόχο του.
• Διαιρούμε έναν μεγάλο μακροπρόθεσμο στόχο σε μικρότερους για να μπορούμε να τους επιτύχουμε με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς να απογοητευτούμε. Παράδειγμα, για να μπορεί ένα παιδί να σκοράρει σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου θα πρέπει να αποδίδει όσο το δυνατόν καλύτερα σε κάθε προπόνηση αυτό σημαίνει, καθημερινές ασκήσεις, πρόγραμμα ξεκούρασης, ειδικό διαιτολόγιο προκειμένου το σώμα του να έχει περισσότερες αντοχές.
Εάν ο στόχος είναι μακροπρόθεσμος και μεγάλος και δεν τον σπάσουμε σε μικρότερους δεν είναι ξεκάθαρη η πρόοδος που κάνουμε και συνάμα δεν παίρνουμε μικρές επιβραβεύσεις που τροφοδοτούν την επιμονή στην προσπάθεια και μπορεί κάποιος να οδηγηθεί σε ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ.
• Όταν οι στόχοι που θέτουμε είναι πολλαπλοί βάζουμε προτεραιότητες. Με την ιεράρχηση των στόχων επιτυγχάνουμε μεγαλύτερη συγκέντρωση στους πιο σημαντικούς αποφεύγοντας το άγχος.
Προβλήματα στο σχολείο π.χ. ένα παιδί το οποίο μπαίνει στην διαδικασία του πρωταθλητισμού με στόχο τον πρωταθλητισμό, δέχεται κανόνες και από το σπίτι αλλά και μέσα από την άθληση κάτι το οποίο μπορεί να συντελέσει στην πίεση που μπορεί να δεχτεί από τους συνομηλίκους του κυρίως στην περίοδο της εφηβείας.
Για αυτό το λόγο και τα ίδια τα παιδιά αλλά και οι γονείς πρέπει να έχουν ειλικρινή σχέση με τον προπονητή του παιδιού. Οι γονείς να γνωστοποιούν οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει την απόδοση του παιδιού προκειμένου και ο προπονητής να μπορεί να βοηθήσει πιο αποτελεσματικά.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπ’ όψιν τους εξωγενείς παράγοντες ο αθλητής βοηθιέται περισσότερο εάν μπει στην διαδικασία να διαχωρίζει τους στόχους που σχετίζονται με την απόδοση του από τους στόχους που σχετίζονται με το αποτέλεσμα. Πιο συγκεκριμένα οι στόχοι που σχετίζονται με το αποτέλεσμα αφορούν αποκλειστικά την ΝΊΚΗ, ή την αποτυχία σε αντίθεση με τους στόχους που σχετίζονται με την προσπάθεια. Οι στόχοι που σχετίζονται με την διαδικασία αφορούν τις στρατηγικές που χρησιμοποιεί ο κάθε αθλητής στο παιχνίδι προκειμένου να επιτύχει.
• Εξίσου σημαντικό είναι οι στόχοι του αθλητή να έχουν ρεαλιστική βάση. Όσο πιο ρεαλιστικός είναι ο στόχος τόσο πιο εύκολα κάποιος αναγνωρίζει, αξιολογεί και διαχειρίζεται τα εμπόδια που μπορεί να προκύψουν, και πολύ περισσότερο αναπτύσσει ικανότητες διαχείρισης των εμποδίων και είναι πιο ξεκάθαρο γνωστικά τι να κάνει για να το ξεπεράσει.
ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ. ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΒΟΗΘΑ ΤΟ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΘΛΗΤΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ. ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΙ ΝΕΑΡΟΙ ΑΘΛΗΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ.
Βιβλιογραφία˸ Cox, R. H. (2002). Sport Psychology: Concepts and Applications (5th ed.).
Boston: McGraw Hill.
ΠΗΓΗ : pieriassport/ Ελσα Μπάρδα
* Η είναι Κλινικός Ψυχολόγος (MSc)-Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς (MSc ABA).
ΝΕΡΟ : Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΔΑΝΙΚΟ ΒΑΡΟΣ
Μια μικρή αλλαγή στη συχνότητα κατανάλωσης νερού μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο στη διατήρηση του ιδανικού βάρους, αλλά κα στη θετική ψυχολογία, στην ευεξία, και στη διατήρηση της καλής υγείας
Το 75% του μισού πληθυσμού του κόσμου είναι χρόνια αφυδατωμένοι
Γνωρίζετε ότι στο 37% των ανθρώπων ο μηχανισμός της δίψας είναι τόσο αδύναμος που συχνά περνιέται για πείνα;
Κι όμως, αρκετά συχνά οι άνθρωποι τσιμπολογούν επειδή το εγκεφαλικό μήνυμα της δίψας μπερδεύεται με αυτό της πείνας και έτσι καταλήγουν να τρώνε άσκοπα. Μια μικρή αλλαγή στη συχνότητα κατανάλωσης νερού μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο στη διατήρηση του ιδανικού βάρους, αλλά κα στη θετική ψυχολογία, στην ευεξία, και στη διατήρηση της καλής υγείας.
«Όλοι γνωρίζουμε ότι το νερό είναι σημαντικό, όμως πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί πρακτικά την έκταση της σπουδαιότητάς του ώστε να το βάλουν συστηματικά στη ζωή τους, παραμερίζοντας τις όποιες δικαιολογίες προβάλλουν όταν κάποιος τους το επισημαίνει», τονίζει η εξειδικευμένη στην αντιμετώπιση των Διατροφικών Διαταραχών και της Παχυσαρκίας, ψυχολόγος κ. Άννα Χατζηδημητρίου.
Τα στατιστικά στοιχεία όμως είναι πολύ πειστικά:
Το 75% του μισού πληθυσμού του κόσμου είναι χρόνια αφυδατωμένοι.
Ένα ποτήρι νερό θα εξαλείψει την μεταμεσονύχτια λιγούρα για σχεδόν το 100% των ατόμων που κάνουν δίαιτα και μελετήθηκαν σε έρευνα του πανεπιστημίου της Washington. Ακόμα και η ήπια αφυδάτωση θα μειώσει τον μεταβολισμό του ατόμου κατά 3%.
Η έλλειψη νερού είναι η νούμερο ένα αιτία που πυροδοτεί την αίσθηση της κόπωσης. Προκαταρκτικές έρευνες έδειξαν ότι 8 με 10 ποτήρια νερό ημερησίως είναι ικανά να μειώσουν αισθητά τον πόνο των αρθρώσεων στο 80% αυτών που υποφέρουν.
Ένα ελάχιστο, 2% μείωσης του νερού στο ανθρώπινο σώμα, είναι ικανό να προκαλέσει μείωση στην μνήμη, προβλήματα με απλές μαθηματικές πράξεις και δυσκολία συγκέντρωσης στην οθόνη του υπολογιστή ή σε μια εκτυπωμένη σελίδα.
Πίνοντας 5 ποτήρια νερό την ημέρα μειώνεται η πιθανότητα καρκίνου του ορθού κατά 45%, επίσης μειώνεται η πιθανότητα για καρκίνο του μαστού κατά 75% καθώς επίσης και της ανάπτυξης καρκίνου της ουροδόχου κύστης κατά 50%.
Βέβαια, πάνω από το 40% των πράξεων μας στη συμπεριφορα της διατροφής μας είναι συνήθειες που δύσκολα σπάνε, έχουν μνήμη και αντιστάσεις στην αλλαγή. «Για ν' αλλάξουμε μια συμπεριφορά, μια συνήθεια έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο να γνωρίζουμε μια πληροφορία αλλά και να μπορούμε να κατανοήσουμε το ρόλο της σε βάθος. Να μπορέσουμε να δούμε τα οφέλη που προσφέρει στον εαυτό μας και στην καθημερινότητα μας», προσθέτει η κ. Άννα Χατζηδημητρίου.
Όμως, υπάρχουν τεχνικές και δεξιότητες, που μπορεί να διδαχθεί κανείς σε προγράμματα ψυχο-εκπαίδευσης, για ν' αλλάξει μερικές μικρές καθημερινές συνήθειες με πιο υγιεινές, ώστε να χαρίσει στον εαυτό του τα μεγάλα οφέλη για την υγεία και τη διάθεση που μπορούν αυτές να προσφέρουν.
Διατροφικά συμπεριφοτικά tips, αύξηση της άσκησης, διακοπή τσιμπολογήματος, αποδέσμευση απο την εξάρτηση με τα γλυκά, διακοπή καπνίσματος είναι κάποιες απο τις καθημερινές αυτοματοποιημένες συμπεριφορές που η ψυχολογία μπορεί να βοηθήσει να τροποποιηθούν.
Πηγή:fitnesspulse.gr
Δείτε πως προσεγγίζουν το ποδόσφαιρο οι ακαδημίες της Ολλανδίας
Ο τρόπος προσέγγισης των Ολλανδικών ομάδων στο ποδόσφαιρο και η έμφαση που δίνουν στις ακαδημίες είναι ένα από τα κομμάτια που δείχνουν την διαφορετική τους φιλοσοφία και κουλτούρα γενικότερα στον αθλητισμό.
Σας παρουσιάζουμε σήμερα ένα απλό φιλικό παιχνίδι μεταξύ δύο ομάδων Κ19 εναντίον μιας ομάδας Κ17. To σκορ του αγώνα 2-4 μικρής σημασίας γιατί όλος ο αγώνας ήταν μια γιορτή. Δεκάδες μπαλόνια γέμισαν τον ουρανό κατά την είσοδο των ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Οι αθλητές βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενοι από μικρά παιδιά της ακαδημίας Steenbergen ενώ ταυτόχρονα μία μπάντα συνόδευε ηχητικά την είσοδό τους. Επίσης πάρα πολύς κόσμος παρακολούθησε τον αγώνα που πραγματικά θα ζήλευαν πολλές επαγγελματικές ομάδες. Πόσο δύσκολο θα ήταν να γίνει κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα ? Πόσο κόστος μπορεί να χουν κάποια μπαλόνια ? Πόσο δύσκολα θα ήταν μια δημοτική μπάντα να παίξει μουσική για τους νεαρούς αθλητές μιας ακαδημίας ? Γιατί κανείς δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να κάνει μια διαφορετική προσέγγιση ώστε το ποδόσφαιρο να γίνει μια γιορτή ? Έτη φωτός πίσω είμαστε, κρίμα .....
Ο τρόπος προσέγγισης των Ολλανδικών ομάδων στο ποδόσφαιρο και η έμφαση που δίνουν στις ακαδημίες είναι ένα από τα κομμάτια που δείχνουν την διαφορετική τους φιλοσοφία και κουλτούρα γενικότερα στον αθλητισμό.
ΠΗΓΗ :http://www.kampaniasports.gr/
Δέκα <<Εντολές>> Για τους γονείς των αθλητών
1 Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι κερδίσουν ή χάσουν ή φοβηθούν ή γίνουν ήρωες εσείς θα τους αγαπάτε, και θα εκτιμάτε τις προσπάθειες τους και δεν είστε απογοητευμένος από αυτά. Αυτό θα τους επιτρέψει να κάνουν το καλύτερό , χωρίς το φόβο της αποτυχίας. Να είστε το πρόσωπο στη ζωή τους που μπορούν να κοιτάζουν για διαρκή θετική επιβολή.
2. Δοκιμάστε να είστε απόλυτα ειλικρινής σχετικά με την αθλητική ικανότητα του παιδιού σας, την ανταγωνιστική στάση τους, το φίλαθλο πνεύμα, και το πραγματικό επίπεδο δεξιοτήτων.
3.Να είστε ι χρήσιμοι , όχι προπονητές στην θέση του προπονητή , να τους <<οδηγείτε>> στα πούλμαν στο δρόμο ,πισίνα, ή πεδίο, ή στο δρόμο της επιστροφής, είτε στο πρωινό, και ούτω καθεξής. Είναι δύσκολο μεν , αλλά πολύ της πιο σκληρό για το παιδί να πλημμυρίζει με τις συμβουλές, τις συνομιλίες , και συχνά οδηγίες.
4. Διδάξετε τους να απολαύσουν τη συγκίνηση του ανταγωνισμού, να είναι εκεί έξω να προσπαθούν, να εργάζονται για να βελτιώσουν τις δεξιότητες και τις στάσεις τους.Βοηθήστε τους να αναπτύξουν την αίσθηση για τον ανταγωνισμό, να προσπαθούν σκληρά, να διασκεδάζουν .
5. Προσπαθήστε να μην ξαναζωντανέψει η αθλητική ζωή σας μέσα από τα παιδιά σας με έναν τρόπο που δημιουργεί πίεση, σας επηρέασε , πάρα πολύ, ή έχετε χάσει, όπως και έχετε κερδίσει Μην τους πιέζετε λόγω της χαμένη περηφάνια σας.
6. Μην ανταγωνίζεστε με τον προπονητή. Αν ο προπονητής γίνεται μια μορφή εξουσίας, που θα διαρκέσει από γοητεία στην απογοήτευση, κλπ, με αθλητή σας.
7. Μην συγκρίνετε την ικανότητα, το θάρρος, ή συμπεριφορές των παιδιών σας με τα άλλα μέλη της ομάδας, μπροστά τους .
8.Γνωρίστε τον προπονητή, ώστε να μπορείτε να είστε σίγουροι ότι η φιλοσοφία, τις στάσεις, την ηθική, και η γνώση είναι τέτοια που θα είστε στην ευχάριστη θέση να έχει το παιδί σας κάτω από τις οδηγίες του.
9. Να θυμάστε πάντα ότι τα παιδιά έχουν την τάση να υπερβάλλουν, τόσο όταν επαινείτε και όταν τα επικρίνεται. Μετριάστε την αντίδραση σας και να ερευνήσει πριν υπερβάλλετε.
10. Μερικοί από εμάς μπορούν να σκαρφαλώσουν βουνά και φοβούνται να <<πολεμήσουν>>. Καθένας έχει τους φόβους του . Εξηγήστε ότι το να έχεις κουράγιο δεν σημαίνει οτι απουσιάζει ο φόβος αλλά κάνω κάτι παρ όλο το φόβο ή την δυσανασχέτηση. Η <<δουλειά> του γονέα ενος αθλητή -παιδί είναι σίγουρα δύσκολη και χρειάζεται πολλή προσπάθεια .Μια προσπάθεια που αξίζει όταν ακούτε να λέει , Οι γονείς μου στα αλήθεια με βοήθησαν , είμαι τυχερός σε αυτό.
ΠΗΓΗ :http://lnjsa.com.au/
1 Βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας γνωρίζουν ότι κερδίσουν ή χάσουν ή φοβηθούν ή γίνουν ήρωες εσείς θα τους αγαπάτε, και θα εκτιμάτε τις προσπάθειες τους και δεν είστε απογοητευμένος από αυτά. Αυτό θα τους επιτρέψει να κάνουν το καλύτερό , χωρίς το φόβο της αποτυχίας. Να είστε το πρόσωπο στη ζωή τους που μπορούν να κοιτάζουν για διαρκή θετική επιβολή.
2. Δοκιμάστε να είστε απόλυτα ειλικρινής σχετικά με την αθλητική ικανότητα του παιδιού σας, την ανταγωνιστική στάση τους, το φίλαθλο πνεύμα, και το πραγματικό επίπεδο δεξιοτήτων.
3.Να είστε ι χρήσιμοι , όχι προπονητές στην θέση του προπονητή , να τους <<οδηγείτε>> στα πούλμαν στο δρόμο ,πισίνα, ή πεδίο, ή στο δρόμο της επιστροφής, είτε στο πρωινό, και ούτω καθεξής. Είναι δύσκολο μεν , αλλά πολύ της πιο σκληρό για το παιδί να πλημμυρίζει με τις συμβουλές, τις συνομιλίες , και συχνά οδηγίες.
4. Διδάξετε τους να απολαύσουν τη συγκίνηση του ανταγωνισμού, να είναι εκεί έξω να προσπαθούν, να εργάζονται για να βελτιώσουν τις δεξιότητες και τις στάσεις τους.Βοηθήστε τους να αναπτύξουν την αίσθηση για τον ανταγωνισμό, να προσπαθούν σκληρά, να διασκεδάζουν .
5. Προσπαθήστε να μην ξαναζωντανέψει η αθλητική ζωή σας μέσα από τα παιδιά σας με έναν τρόπο που δημιουργεί πίεση, σας επηρέασε , πάρα πολύ, ή έχετε χάσει, όπως και έχετε κερδίσει Μην τους πιέζετε λόγω της χαμένη περηφάνια σας.
6. Μην ανταγωνίζεστε με τον προπονητή. Αν ο προπονητής γίνεται μια μορφή εξουσίας, που θα διαρκέσει από γοητεία στην απογοήτευση, κλπ, με αθλητή σας.
7. Μην συγκρίνετε την ικανότητα, το θάρρος, ή συμπεριφορές των παιδιών σας με τα άλλα μέλη της ομάδας, μπροστά τους .
8.Γνωρίστε τον προπονητή, ώστε να μπορείτε να είστε σίγουροι ότι η φιλοσοφία, τις στάσεις, την ηθική, και η γνώση είναι τέτοια που θα είστε στην ευχάριστη θέση να έχει το παιδί σας κάτω από τις οδηγίες του.
9. Να θυμάστε πάντα ότι τα παιδιά έχουν την τάση να υπερβάλλουν, τόσο όταν επαινείτε και όταν τα επικρίνεται. Μετριάστε την αντίδραση σας και να ερευνήσει πριν υπερβάλλετε.
10. Μερικοί από εμάς μπορούν να σκαρφαλώσουν βουνά και φοβούνται να <<πολεμήσουν>>. Καθένας έχει τους φόβους του . Εξηγήστε ότι το να έχεις κουράγιο δεν σημαίνει οτι απουσιάζει ο φόβος αλλά κάνω κάτι παρ όλο το φόβο ή την δυσανασχέτηση. Η <<δουλειά> του γονέα ενος αθλητή -παιδί είναι σίγουρα δύσκολη και χρειάζεται πολλή προσπάθεια .Μια προσπάθεια που αξίζει όταν ακούτε να λέει , Οι γονείς μου στα αλήθεια με βοήθησαν , είμαι τυχερός σε αυτό.
ΠΗΓΗ :http://lnjsa.com.au/
ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΕ ΣΩΣΤΟ ΧΡΟΝΟ
Τρώγοντας τα σωστά τρόφιμα στο σωστό χρόνο μπορεί να σας βοηθήσει πολύ σημαντικά. Τρώγοντας "σωστά " σήμερα θα βελτιώσει επίσης τη μακροπρόθεσμη υγεία στο μέλλον σας.
Πώς θα επιτευχθεί αυτό : Πάντα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τρία είδη των υγιεινών τροφών σε κάθε γεύμα και τουλάχιστον δύο είδη των υγιεινών τροφίμων για κάθε σνακ. Στόχος για τουλάχιστον το 90% των θερμίδων από την ποιότητα των τροφίμων και, αν είναι επιθυμητό, το υπόλοιπο 10% από τα γλυκά και κεράσματα.
Νερό ή αθλητικά ποτά;
Το νερό είναι ένα επαρκές υποκατάστατο υγρών κατά τη διάρκεια αθλητικών συνεδρίων που διαρκούν λιγότερο από 60 λεπτά, ειδικά αν έχουν ένα σνακ πριν την άσκηση. Τα αθλητικά ποτά είναι χρήσιμα κατά τη διάρκεια της προπονήσεις και στα παιχνίδια που διαρκούν περισσότερο από 60 έως 90 λεπτά ή για πολλές ημέρες προετοιμασία όποτε θα αντικαταστήσουν τόσο το νερό και μερικούς υδατάνθρακες.
Διατροφή πριν απο την προπόνηση και παιχνίδια
• Εάν έχετε πάντα αποχή από το φαγητό μια ώρα ή δύο, πριν να παίξετε μόνο και μόνο επειδή νομίζετε ότι θα πρέπει να ασκηθείτε με άδειο στομάχι, ξανασκεφτείτε το . Τα ελαφριά σνακ συμβάλλουν ουσιαστικά στην μεγαλύτερη δύναμη και την αντοχή.
Προσπαθήστε να καταναλώνετε 100 έως 300 θερμίδες μέσα από ένα ελαφρύ σνακ (π.χ. κράκερ, μπανάνα, τοστ). Μπορεί να εκπλαγείτε ευχάριστα από τη οφέλη, θα έχετε περισσότερη ενέργεια, καλύτερη συγκέντρωση και εστίαση, μεγαλύτερη αντοχή και καλύτερη ικανότητα να ακολουθήσετε τον αντίπαλο ως στο τέλος του παιχνιδιού.
Το γενικό "κανόνα" πριν από μια σκληρή πρακτική ή το παιχνίδι είναι να επιτρέπει:
• 3-4 ώρες για ένα μεγάλο γεύμα για να χωνέψει
• 2-3 ώρες για ένα μικρότερο γεύμα
• 1-2 ώρες για μια μικτή ή υγρό γεύμα
• λιγότερο από μία ώρα για ένα μικρό σνακ, ειναι ανεκτό
Υδατάνθρακες τροφοδοτούν τους μύες:
• Το σνακ που τρώτε ακόμη και εντός της ώρας πριν παίξετε μπορεί να αφομοιώνονται σε γλυκόζη και καίγονται για την ενέργεια. Αν έχετε πρόβλημα με τα στερεά τρόφιμα (π.χ., μπανάνα, bagel) πριν παίξετε, ίσως να θέλετε να πειραματιστείτε με υγρά, όπως ένα smoothie φρούτων, γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά. Σε γενικές γραμμές, οι υδατάνθρακες σνακ είναι πιο εύκολα στην πέψη από ό, τι τα λιπαρά τρόφιμα. Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά γεύματα τείνουν να χωνευτούν πιο εύκολα.
• Ενεργειακές έτοιμες τροφές : Εμπορική μπάρες ενέργειας δεν περιέχουν μαγικά συστατικά που θα ενισχύσουν την απόδοση περισσότερο από ό, τι, για παράδειγμα, μια μπάρα δημητριακών ή ενα , bagel, ή cookies σύκο και νερό .
• Τροφοδοτώντας με ενεργειακές μπάρες και αθλητικά προ-προπόνησης ποτά είναι ένας δαπανηρός τρόπος για να ενεργοποιήσει την προπόνηση σας. Θα μπορούσατε λιγότερο ακριβά να καταναλωθουν 300 θερμίδες μπανάνα + γιαούρτι + νερό ή κουλούρια + σταφίδες + νερό
• Ενεργειακά ποτά παρέχουν υγρά για την ενυδάτωση πλήρως το σώμα σας. Με το πόσιμο αραιωμένο χυμό ή αθλητικών ποτών πριν από την άσκηση σας, μπορείτε να βελτιστοποιήσετε την πρόσληψη υγρών, καθώς και την ενίσχυση των υδατανθράκων σας και την πρόσληψη ενέργειας. Οι καλύτερες επιλογές ρευστό προ-άσκηση περιλαμβάνουν νερό, αθλητικά ποτά, αραιωμένο χυμούς, ζεστή σοκολάτα.
Ενδεικτικά
Οι γυναίκες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μπορούν να κάψουν 1.000 θερμίδες σε ένα παιχνίδι, και οι άνδρες, 1.500.
Για τους παλαιότερους παίκτες:
• 5 - 6,5 μιλίων που διανύθηκαν ανά παιχνίδι (2.5 για τερματοφύλακες)
• 1.000 αλλαγών δραστηριότητας ανά παιχνίδι, που σημαίνει μια αλλαγή της ταχύτητα ή η κατεύθυνση κάθε 6 δευτερόλεπτα
• Τα παιχνίδια είναι συνήθως παίζεται στο 75% των φυσικών ορίων ενός ατόμου
• Παύσεις συμβαίνουν για περίπου 3 δευτερόλεπτα ανά 2 λεπτά
Αποφύγετε Ανεπαρκής σύνδρομο ύπνου: Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος παραλείπει συστηματικά να πάρει αρκετό ύπνο τη νύχτα. Το αποτέλεσμα είναι η στέρηση ύπνου. Είναι προαιρετική, αλλά ακούσια. Η κανονική ποσότητα του ύπνου που χρειαζόμαστε ποικίλλει 6-9 ώρες (κατά μέσο όρο ~ 7,5 ώρες). Ένα είναι συνήθως αγνοούν ότι χρειάζονται περισσότερο ύπνο από ό, τι παίρνουν. Αυτό προκαλεί μη συγκέντρωση και προσοχή , χαμηλό επίπεδο ενέργειας, μειωμένη εγρήγορση, διάσπαση της προσοχής, ευερεθιστότητα και κόπωση. Μη καλή ποιότητα ύπνου συνδέεται με μειωμένη ποιότητα ζωής (Sleep 2009? 32: 1049-1057) ...... "Εκείνα τα άτομα που δήλωσαν ότι έχουν δυσκολία στην έναρξη και διατήρηση του ύπνου ... και εκείνοι που ανέφεραν ότι ήταν υπερβολικά υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας είχαν χαμηλότερη ποιότητα ζωής από τα άτομα που δεν αναφέρουν έχουν αυτά τα συμπτώματα. "
Με τον Carl Weber MD
** Ref: (Η Κλινική Ιατρική Consult, www.clinicalmedconsult.com) (. Οδηγός Τροφίμων για το ποδόσφαιρο από την Gloria Averbuch & Nancy Clark © 2010 by Meyer & Meyer Sport (UK) Ltd)
ΠΗΓΗ :
http://www.sequimjuniorsoccer.com/
Πώς θα επιτευχθεί αυτό : Πάντα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τρία είδη των υγιεινών τροφών σε κάθε γεύμα και τουλάχιστον δύο είδη των υγιεινών τροφίμων για κάθε σνακ. Στόχος για τουλάχιστον το 90% των θερμίδων από την ποιότητα των τροφίμων και, αν είναι επιθυμητό, το υπόλοιπο 10% από τα γλυκά και κεράσματα.
Νερό ή αθλητικά ποτά;
Το νερό είναι ένα επαρκές υποκατάστατο υγρών κατά τη διάρκεια αθλητικών συνεδρίων που διαρκούν λιγότερο από 60 λεπτά, ειδικά αν έχουν ένα σνακ πριν την άσκηση. Τα αθλητικά ποτά είναι χρήσιμα κατά τη διάρκεια της προπονήσεις και στα παιχνίδια που διαρκούν περισσότερο από 60 έως 90 λεπτά ή για πολλές ημέρες προετοιμασία όποτε θα αντικαταστήσουν τόσο το νερό και μερικούς υδατάνθρακες.
Διατροφή πριν απο την προπόνηση και παιχνίδια
Προσπαθήστε να καταναλώνετε 100 έως 300 θερμίδες μέσα από ένα ελαφρύ σνακ (π.χ. κράκερ, μπανάνα, τοστ). Μπορεί να εκπλαγείτε ευχάριστα από τη οφέλη, θα έχετε περισσότερη ενέργεια, καλύτερη συγκέντρωση και εστίαση, μεγαλύτερη αντοχή και καλύτερη ικανότητα να ακολουθήσετε τον αντίπαλο ως στο τέλος του παιχνιδιού.
Το γενικό "κανόνα" πριν από μια σκληρή πρακτική ή το παιχνίδι είναι να επιτρέπει:
• 3-4 ώρες για ένα μεγάλο γεύμα για να χωνέψει
• 2-3 ώρες για ένα μικρότερο γεύμα
• 1-2 ώρες για μια μικτή ή υγρό γεύμα
• λιγότερο από μία ώρα για ένα μικρό σνακ, ειναι ανεκτό
Υδατάνθρακες τροφοδοτούν τους μύες:
• Το σνακ που τρώτε ακόμη και εντός της ώρας πριν παίξετε μπορεί να αφομοιώνονται σε γλυκόζη και καίγονται για την ενέργεια. Αν έχετε πρόβλημα με τα στερεά τρόφιμα (π.χ., μπανάνα, bagel) πριν παίξετε, ίσως να θέλετε να πειραματιστείτε με υγρά, όπως ένα smoothie φρούτων, γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά. Σε γενικές γραμμές, οι υδατάνθρακες σνακ είναι πιο εύκολα στην πέψη από ό, τι τα λιπαρά τρόφιμα. Χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά γεύματα τείνουν να χωνευτούν πιο εύκολα.
• Ενεργειακές έτοιμες τροφές : Εμπορική μπάρες ενέργειας δεν περιέχουν μαγικά συστατικά που θα ενισχύσουν την απόδοση περισσότερο από ό, τι, για παράδειγμα, μια μπάρα δημητριακών ή ενα , bagel, ή cookies σύκο και νερό .
• Τροφοδοτώντας με ενεργειακές μπάρες και αθλητικά προ-προπόνησης ποτά είναι ένας δαπανηρός τρόπος για να ενεργοποιήσει την προπόνηση σας. Θα μπορούσατε λιγότερο ακριβά να καταναλωθουν 300 θερμίδες μπανάνα + γιαούρτι + νερό ή κουλούρια + σταφίδες + νερό
• Ενεργειακά ποτά παρέχουν υγρά για την ενυδάτωση πλήρως το σώμα σας. Με το πόσιμο αραιωμένο χυμό ή αθλητικών ποτών πριν από την άσκηση σας, μπορείτε να βελτιστοποιήσετε την πρόσληψη υγρών, καθώς και την ενίσχυση των υδατανθράκων σας και την πρόσληψη ενέργειας. Οι καλύτερες επιλογές ρευστό προ-άσκηση περιλαμβάνουν νερό, αθλητικά ποτά, αραιωμένο χυμούς, ζεστή σοκολάτα.
Οι γυναίκες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές μπορούν να κάψουν 1.000 θερμίδες σε ένα παιχνίδι, και οι άνδρες, 1.500.
Για τους παλαιότερους παίκτες:
• 1.000 αλλαγών δραστηριότητας ανά παιχνίδι, που σημαίνει μια αλλαγή της ταχύτητα ή η κατεύθυνση κάθε 6 δευτερόλεπτα
• Τα παιχνίδια είναι συνήθως παίζεται στο 75% των φυσικών ορίων ενός ατόμου
• Παύσεις συμβαίνουν για περίπου 3 δευτερόλεπτα ανά 2 λεπτά
Αποφύγετε Ανεπαρκής σύνδρομο ύπνου: Αυτό συμβαίνει όταν κάποιος παραλείπει συστηματικά να πάρει αρκετό ύπνο τη νύχτα. Το αποτέλεσμα είναι η στέρηση ύπνου. Είναι προαιρετική, αλλά ακούσια. Η κανονική ποσότητα του ύπνου που χρειαζόμαστε ποικίλλει 6-9 ώρες (κατά μέσο όρο ~ 7,5 ώρες). Ένα είναι συνήθως αγνοούν ότι χρειάζονται περισσότερο ύπνο από ό, τι παίρνουν. Αυτό προκαλεί μη συγκέντρωση και προσοχή , χαμηλό επίπεδο ενέργειας, μειωμένη εγρήγορση, διάσπαση της προσοχής, ευερεθιστότητα και κόπωση. Μη καλή ποιότητα ύπνου συνδέεται με μειωμένη ποιότητα ζωής (Sleep 2009? 32: 1049-1057) ...... "Εκείνα τα άτομα που δήλωσαν ότι έχουν δυσκολία στην έναρξη και διατήρηση του ύπνου ... και εκείνοι που ανέφεραν ότι ήταν υπερβολικά υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας είχαν χαμηλότερη ποιότητα ζωής από τα άτομα που δεν αναφέρουν έχουν αυτά τα συμπτώματα. "
Συμβουλές για σωστή προετοιμασία!
Το άρθρο που ακολουθεί είναι απλά μια μετάφραση άρθρου σε αγγλικό site. Η ανάρτησή του, περισσότερο αποτελεί μια προσπάθεια προβληματισμού και διαλόγου, αφού αρκετά σημεία του χρήζουν τουλάχιστον συζήτησης...
Οι προπονητές ποδοσφαίρου ερασιτεχνικών σωματείων, κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα: Πως θα φέρουν την ομάδα τους στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για τους αγώνες πρωταθλήματος, στο περιορισμένο διάστημα της προετοιμασίας. . Αυτή η περίοδος που διαρκεί από 3 έως 4 (σημ.: 6) εβδομάδες, με καθημερινό σχεδόν πρόγραμμα που περιλαμβάνει φυσική κατάσταση, τεχνική και τακτική, μπορεί να είναι αποθαρρυντική καθώς πρέπει τόσα πολλά να αποκτηθούν, σε τόσο μικρό διάστημα. Η προετοιμασία είναι επίσης η περισσότερη σημαντική και κρίσιμη περίοδος ολόκληρης της σαιζόν. Είναι η περίοδος στην οποία οι προπονητές με καθημερινή δουλειά θα χτίσουν την ομάδα τους, χωρίς την παρέμβαση επίσημων αγώνων. Αυτό απαιτεί τον κατάλληλο προγραμματισμό και μια σταδιακή διαδικασία. Παρακάτω αναλύονται δέκα τομείς, που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι προπονητές, έτσι ώστε η κατάρτιση του προγράμματος αλλά και ολόκληρη η προετοιμασία, να είναι όσο το δυνατόν αποδοτική και αποτελεσματικότερη.
1. Κάντε πάντα μια δυναμική προθέρμανση πριν την προπόνηση.
Ο βέλτιστος τρόπος για να προετοιμαστούν οι ποδοσφαιριστές σας για μια προπόνηση, είναι να κάνουν μια δυναμική προθέρμανση, που να ενσωματώνει κινήσεις και τρεξίματα, που θα πλησιάζουν το περιεχόμενο της προπόνησης. Η παραδοσιακή προθέρμανση με ελαφρύ τρέξιμο και έπειτα 5-10 λεπτά του στατικού τεντώματος είναι πραγματικά καταστρεπτική στη δύναμη, την ταχύτητα, και τη δυνατότητα τραυματισμών των αθλητών. Αρχίστε με 10 λεπτά αερόβιο τρέξιμο, για να αυξήσετε τη θερμοκρασία του σώματος και την κυκλοφορία του αίματος των ποδοσφαιριστών. Ακολουθήστε με διάφορα σετ δυναμικών διατάσεων (διατάσεις με κίνηση, σκίπινγκ, φτερνισμοί, άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης, στρίψιμο, εκκινήσεις, σταματήματα, κ.λ.π.) που βαθμιαία και σταδιακά θα αυξήσετε την ένταση, για να πλησιάσετε την προοριζόμενη δραστηριότητα της προπόνησης.
2. Δώστε σημασία στην κατάλληλη ενυδάτωση.
Οι κατάλληλες συνήθειες κατανάλωσης υγρών, πριν από, κατά τη διάρκεια, και αμέσως μετά από την προπόνηση θα μπορούσαν να έχουν την καλύτερη-μεγαλύτερη επίδραση στους αθλητές. Σιγουρευτείτε ότι οι αθλητές σας αρχίζουν με μια «πλήρη δεξαμενή». Επιτρέψτε τα επαρκή διαστήματα κάθε 15-20 λεπτά για το ‘’ξαναγέμισμα’’ κατά τη διάρκεια της άσκησης. Αυτό θα τους επιτρέψει να ανταπεξέλθουν μέχρι το τέλος της προπόνησης. Ενθαρρύνετε τους να προσλάβουν ικανοποιητικές ποσότητες ποτών υδατανθράκων αμέσως μετά από την προπόνηση, προκειμένου να αντικατασταθεί ότι ακριβώς κάηκε, να βοηθηθεί η επαναφορά των μυών και προετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα προπόνησης. Αυτές είναι συνήθειες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της σαιζόν, καθώς αυτή θα γίνεται μακρύτερη και σκληρότερη.
3. Χρησιμοποιείστε αργό, συνεχόμενο τρέξιμο ως μέσο για να εκπαιδευθεί η αεροβική αντοχή?
Σαν γενική προθέρμανση, για τα πρώτα 5-10 λεπτά της προπόνησης, το αργό συνεχές τρέξιμο είναι καλό. Σαν μέθοδος προπόνησης για τους ποδοσφαιριστές για να αυξήσει την αεροβική ικανότητά τους, είναι λάθος. Η απόλυτη καλύτερη μέθοδος για την αεροβική ικανότητα ενός ποδοσφαιριστή είναι η διαλειμματική προπόνηση και η εναλλαγή έντονου και γρήγορου τρεξίματος, με αργό τρέξιμο ή περπάτημα. Αυτό μιμείται το παιχνίδι για το οποίο εκπαιδεύονται!!! Ακόμα καλύτερα, χρησιμοποιείστε μικρά αγωνιστικά παιχνίδια (π.χ. 4 εναντίον 4, 4 φορές επί 4΄με 3΄διάλειμμα), προσομοιάζοντας την προπόνηση με τον αγώνα! Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να προπονούνται με μπάλα. Θυμηθείτε, εάν οι παίκτες προπονούνται σε αργούς ρυθμούς, θα είναι αργοί και στο παιχνίδι - και αυτό δεν βοηθά στην κατάκτηση της νίκης.
4. Ενσωματώστε σπριντ και ταχύτητες μέσα σε όσο το δυνατόν περισσότερες ασκήσεις.
Εκπαιδεύστε την ομάδα σας να είναι γρήγορη με την πραγματοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων ασκήσεων με τρέξιμο υψηλής ταχύτητας και γρήγορου ρυθμού. Κάντε κάθε άσκηση ανταγωνιστική με τη χρησιμοποίηση συναγωνισμού και κανόνων. Χρησιμοποιείστε μπάλα σε όλα αυτά τα παιχνίδια. Κάνετε τις αποστάσεις ταχύτητας συγκεκριμένες από 10-30 μ. Αφήστε μεγάλο χρονικό περιθώριο αποκατάστασης όταν η ταχύτητα είναι ο αρχικός στόχος. Όταν εστιάζετε στην αντοχή της ταχύτητας, δηλ., τη δυνατότητα να εκτελεσθούν οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες σε ένα ήδη κουρασμένο αθλητή, μειώστε το χρόνο αποκατάστασης μεταξύ των επαναλήψεων και αυξήστε τον αριθμό τους. Μην ξεχάστε να χρησιμοποιήσετε σαν βοηθήματα εμπόδια, κώνους, σκάλες κ.α. και τις αλλαγές κατεύθυνσης.
5. ‘’Ξυπνήστε’’ το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ανοίξτε όλες τις προπονήσεις, μετά από ένα δυναμικό ζέσταμα φυσικά, με ένα σετ ειδικών ασκήσεων για ΄΄ξύπνημα΄΄ του νευρικού συστήματος, σχεδιασμένο για να ετοιμάσει τους ποδοσφαιριστές σας, για μια προπόνηση υψηλής έντασης. Οι ασκήσεις ευκινησίας σε σκάλες και τα μικρά (κοντά) εμπόδια, θα βοηθήσουν τους παίκτες σας να μάθουν πώς να κινηθούν γρηγορότερα και να βελτιώσουν το συντονισμό τους. Δέκα έως 15 λεπτά ανά προπόνηση, είναι αρκετά για να επιτύχουν, υψηλότερη ένταση και ταχύτητα αργότερα. Είναι επίσης διασκέδαση και οι ποδοσφαιριστές αγαπούν την πρόκληση.
6. Χρησιμοποιείστε σειρές για να επιτύχετε τη σωστή αναλογία εργασίας-ξεκούρασης
Ασκήσεις με μεγάλο αριθμό παικτών και ουρές, μπορεί να μην ενδείκνυται σε ορισμένες καταστάσεις προπόνησης (μικρά παιδιά, τεχνική κατάρτιση, κ.λπ.) αλλά για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης, είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθούν οι κατάλληλες αναλογίες εργασίας--ξεκούρασης. Είναι επιτακτικό όμως, για το συγκεκριμένο είδος προπόνησης, οι παίκτες να παίρνουν το ικανοποιητικό υπόλοιπο μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Η ταχύτητα, η ευκινησία, και η εργασία συντονισμού, στις οποίες ο εγκέφαλος μαθαίνει πώς να ελέγξει τους μυς κατά τρόπο αποδοτικό, απαιτούν οι παίκτες να μην είναι υπερβολικά κουρασμένοι. Οργανώστε αυτές τις ασκήσεις, έτσι ώστε ο κάθε παίκτης να έχει από αρκετά δευτερόλεπτα , μέχρι αρκετά λεπτά μεταξύ των ασκήσεων. Για τις ασκήσεις αντοχής, όπως η αντοχή ταχύτητας, η προπόνηση στο κατώφλι του γαλακτικού οξέως και η αεροβική αντοχή, οι υποομάδες (σειρές) πρέπει να μειωθούν ή να αφαιρεθούν, έτσι ώστε οι παίκτες να μην έχουν μεγάλο κενό ξεκούρασης.
7. Προσθέστε αποθεραπεία στην προπόνησή σας.
Ένα κατάλληλο πρόγραμμα αποθεραπείας, στο τέλος της προπόνησης επαναφέρει με έναν ελεγχόμενο τρόπο τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την καταπόνηση των μυών, μειώνει την πιθανότητα για τραυματισμό και αρχίζει τη διαδικασία για την επόμενη περίοδο άσκησης. Η κατάλληλη αποθεραπεία, περιλαμβάνει ελαφρύ τρέξιμο και στατικές διατάσεις. Είναι επίσης ένας καλός χρόνος να ξαναγεμίσουν τα μειωμένα αποθέματα ‘’καυσίμων’’ με κάποιο αθλητικό ποτό υδατανθράκων.
8. Ενθαρρύνετε την υγιή, θρεπτική διατροφή.
Οι ποδοσφαιριστές συχνά δεν έχουν απλά μια φτωχή διατροφή αλλά δεν γνωρίζουν, πόσο κρίσιμη είναι μια καλή διατροφή σε έναν αθλητή. Η κατανάλωση μιας κατάλληλης διατροφής κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, μπορεί να είναι η αιτία μεταξύ μιας θέσης βασικού και του καθίσματος στον πάγκο, ή ενός τροπαίου πρωταθλήματος και δεύτερης θέσης ή χαμηλότερης. Μπορεί επίσης να είναι ο παράγοντας καθοριστικός στα κρίσιμα παιχνίδια. Μια φτωχή διατροφή μπορεί να ανατρέψει όλη τη σκληρή δουλειά που γίνεται στην προπόνηση με την παρεμπόδιση του σώματος για την ανάκτηση, την προσαρμογή και τη βελτίωση. Οι προπονητές πρέπει να καθοδηγήσουν τους παίκτες τους, στο τι είναι καλό να φάνε και τι να αποφύγουν. Πρέπει επίσης να δώσουν οδηγίες σε σχέση με τον κατάλληλο χρόνο πριν από τα παιχνίδια και την προπόνηση. Τέλος, πρέπει να προσδιορίσουν τα τρόφιμα που πρέπει να αποφευχθούν οπωσδήποτε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, όπως καραμέλες-γλυκίσματα, τα πλούσια σε λίπη τρόφιμα, τα τσιγαρισμένα τρόφιμα, το οινόπνευμα, και τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα ζάχαρης. Εάν οι παίκτες ακολουθούν αυτές τις οδηγίες για την κατάλληλη διατροφή καθ' όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας οι ανταμοιβές μπορούν να είναι μεγάλες!!
9. Εξετάστε προσεκτικά τη σειρά των ασκήσεων της προπόνησης.
Οι ασκήσεις που δεν είναι στη σωστή σειρά, μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα σε σχέση με το ζητούμενο, να παρεμποδίσουν την εκμάθηση και την απόκτηση δεξιοτήτων και να αυξήσουν την πιθανότητα για τον τραυματισμό. Οι ασκήσεις πρέπει πάντα να τοποθετηθούν κατά σειρά μειωμένης νευρικής απαίτησης. Πάντα αρχίστε με μια κατάλληλη δυναμική προθέρμανση προχωρήστε έπειτα στις ασκήσεις ευκινησίας και/ή συντονισμού. Αυτές οι ασκήσεις είναι σύντομες και έντονες, με απαίτηση μιας υψηλής νευρικής διέγερσης και επομένως πρέπει να γίνουν με ικανοποιητικό διάλλειμα μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Επίσης, η πρόοδος σε οποιαδήποτε ταχύτητα ή σπριντ, πετυχαίνεται αποκλείοντας την αντοχή ταχύτητας. Αυτό θα περιελάμβανε επίσης τη δύναμη ή τις πλειομετρικές ασκήσεις. Μετά από αυτό το στάδιο, κινηθείτε προς το τεχνικό/τακτικό μέρος της προπόνησης. Αυτό κατανείμει σωστά τον όγκο του διανεμημένου χρόνου προπόνησης. Σε αυτό το σημείο οι αθλητές είναι λίγο κουρασμένοι από τις ασκήσεις και από μια γενική συγκέντρωση της κούρασης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τοποθετηθούν οι δραστηριότητες αντοχής. Αυτό περιλαμβάνει τις αεροβικές ασκήσεις αντοχής και αντοχής ταχύτητας. Τέλος, τελειώστε πάντα με αποθεραπεία
10. Σχεδιάστε ένα πρόγραμμα για 6-8 εβδομάδες, για να χτίσετε την απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές σας.
Οι προπονητές πρέπει να είναι ρεαλιστές για να σχεδιάζουν το κατάλληλο πρόγραμμα προετοιμασίας. Εκτός της περίπτωσης που οι αθλητές μπαίνουν στην προετοιμασία, με ένα υψηλό επίπεδο ικανότητας, είναι μη ρεαλιστικό να προγραμματίσετε λιγότερο από 6-8 εβδομάδες προπόνησης, προκειμένου να αποκτήσουν οι παίκτες την κατάλληλη φυσική κατάσταση για να παίξουν ποδόσφαιρο. Αυτό συμβαίνει βαθμιαία και με έναν ελεγχόμενο και προοδευτικό τρόπο. Περισσότερη ζημιά γίνεται συχνά από την κακή ρύθμιση της έντασης στην αρχή της προετοιμασίας. Συχνά, οι τραυματισμοί που συμβαίνουν αυτή την πρώτη «εβδομάδα κόλασης» της προετοιμασίας, διαρκούν όλη τη σαιζόν. Αυτό θα μπορούσε να σημάνει τη διαφορά μεταξύ μιας επιτυχούς προετοιμασίας και μιας μέτριας. Οι προπονητές πρέπει να προγραμματίσουν δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα αεροβική προπόνηση, κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι έως οκτώ εβδομάδων, προκειμένου να χτιστεί η απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές τους έτσι ώστε να μπορούν να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά τους αντιπάλους τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είναι μη ρεαλιστικό και ανόητο να προγραμματιστούν για κάτι λιγότερο από αυτό.
Μετάφραση από την ιστοσελίδα: Soccer Coaching, Training & Conditioning.
http://vpsoccercoach.blogspot.gr/
ΠΗΓΗ : http://www.abola.gr/
Το άρθρο που ακολουθεί είναι απλά μια μετάφραση άρθρου σε αγγλικό site. Η ανάρτησή του, περισσότερο αποτελεί μια προσπάθεια προβληματισμού και διαλόγου, αφού αρκετά σημεία του χρήζουν τουλάχιστον συζήτησης...
Οι προπονητές ποδοσφαίρου ερασιτεχνικών σωματείων, κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, έρχονται αντιμέτωποι με το ίδιο δίλημμα: Πως θα φέρουν την ομάδα τους στην καλύτερη δυνατή κατάσταση για τους αγώνες πρωταθλήματος, στο περιορισμένο διάστημα της προετοιμασίας. . Αυτή η περίοδος που διαρκεί από 3 έως 4 (σημ.: 6) εβδομάδες, με καθημερινό σχεδόν πρόγραμμα που περιλαμβάνει φυσική κατάσταση, τεχνική και τακτική, μπορεί να είναι αποθαρρυντική καθώς πρέπει τόσα πολλά να αποκτηθούν, σε τόσο μικρό διάστημα. Η προετοιμασία είναι επίσης η περισσότερη σημαντική και κρίσιμη περίοδος ολόκληρης της σαιζόν. Είναι η περίοδος στην οποία οι προπονητές με καθημερινή δουλειά θα χτίσουν την ομάδα τους, χωρίς την παρέμβαση επίσημων αγώνων. Αυτό απαιτεί τον κατάλληλο προγραμματισμό και μια σταδιακή διαδικασία. Παρακάτω αναλύονται δέκα τομείς, που πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι προπονητές, έτσι ώστε η κατάρτιση του προγράμματος αλλά και ολόκληρη η προετοιμασία, να είναι όσο το δυνατόν αποδοτική και αποτελεσματικότερη.
1. Κάντε πάντα μια δυναμική προθέρμανση πριν την προπόνηση.
Ο βέλτιστος τρόπος για να προετοιμαστούν οι ποδοσφαιριστές σας για μια προπόνηση, είναι να κάνουν μια δυναμική προθέρμανση, που να ενσωματώνει κινήσεις και τρεξίματα, που θα πλησιάζουν το περιεχόμενο της προπόνησης. Η παραδοσιακή προθέρμανση με ελαφρύ τρέξιμο και έπειτα 5-10 λεπτά του στατικού τεντώματος είναι πραγματικά καταστρεπτική στη δύναμη, την ταχύτητα, και τη δυνατότητα τραυματισμών των αθλητών. Αρχίστε με 10 λεπτά αερόβιο τρέξιμο, για να αυξήσετε τη θερμοκρασία του σώματος και την κυκλοφορία του αίματος των ποδοσφαιριστών. Ακολουθήστε με διάφορα σετ δυναμικών διατάσεων (διατάσεις με κίνηση, σκίπινγκ, φτερνισμοί, άλματα, αλλαγές κατεύθυνσης, στρίψιμο, εκκινήσεις, σταματήματα, κ.λ.π.) που βαθμιαία και σταδιακά θα αυξήσετε την ένταση, για να πλησιάσετε την προοριζόμενη δραστηριότητα της προπόνησης.
2. Δώστε σημασία στην κατάλληλη ενυδάτωση.
Οι κατάλληλες συνήθειες κατανάλωσης υγρών, πριν από, κατά τη διάρκεια, και αμέσως μετά από την προπόνηση θα μπορούσαν να έχουν την καλύτερη-μεγαλύτερη επίδραση στους αθλητές. Σιγουρευτείτε ότι οι αθλητές σας αρχίζουν με μια «πλήρη δεξαμενή». Επιτρέψτε τα επαρκή διαστήματα κάθε 15-20 λεπτά για το ‘’ξαναγέμισμα’’ κατά τη διάρκεια της άσκησης. Αυτό θα τους επιτρέψει να ανταπεξέλθουν μέχρι το τέλος της προπόνησης. Ενθαρρύνετε τους να προσλάβουν ικανοποιητικές ποσότητες ποτών υδατανθράκων αμέσως μετά από την προπόνηση, προκειμένου να αντικατασταθεί ότι ακριβώς κάηκε, να βοηθηθεί η επαναφορά των μυών και προετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα προπόνησης. Αυτές είναι συνήθειες που θα παίξουν σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια της σαιζόν, καθώς αυτή θα γίνεται μακρύτερη και σκληρότερη.
3. Χρησιμοποιείστε αργό, συνεχόμενο τρέξιμο ως μέσο για να εκπαιδευθεί η αεροβική αντοχή?
Σαν γενική προθέρμανση, για τα πρώτα 5-10 λεπτά της προπόνησης, το αργό συνεχές τρέξιμο είναι καλό. Σαν μέθοδος προπόνησης για τους ποδοσφαιριστές για να αυξήσει την αεροβική ικανότητά τους, είναι λάθος. Η απόλυτη καλύτερη μέθοδος για την αεροβική ικανότητα ενός ποδοσφαιριστή είναι η διαλειμματική προπόνηση και η εναλλαγή έντονου και γρήγορου τρεξίματος, με αργό τρέξιμο ή περπάτημα. Αυτό μιμείται το παιχνίδι για το οποίο εκπαιδεύονται!!! Ακόμα καλύτερα, χρησιμοποιείστε μικρά αγωνιστικά παιχνίδια (π.χ. 4 εναντίον 4, 4 φορές επί 4΄με 3΄διάλειμμα), προσομοιάζοντας την προπόνηση με τον αγώνα! Οι ποδοσφαιριστές θέλουν να προπονούνται με μπάλα. Θυμηθείτε, εάν οι παίκτες προπονούνται σε αργούς ρυθμούς, θα είναι αργοί και στο παιχνίδι - και αυτό δεν βοηθά στην κατάκτηση της νίκης.
4. Ενσωματώστε σπριντ και ταχύτητες μέσα σε όσο το δυνατόν περισσότερες ασκήσεις.
Εκπαιδεύστε την ομάδα σας να είναι γρήγορη με την πραγματοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων ασκήσεων με τρέξιμο υψηλής ταχύτητας και γρήγορου ρυθμού. Κάντε κάθε άσκηση ανταγωνιστική με τη χρησιμοποίηση συναγωνισμού και κανόνων. Χρησιμοποιείστε μπάλα σε όλα αυτά τα παιχνίδια. Κάνετε τις αποστάσεις ταχύτητας συγκεκριμένες από 10-30 μ. Αφήστε μεγάλο χρονικό περιθώριο αποκατάστασης όταν η ταχύτητα είναι ο αρχικός στόχος. Όταν εστιάζετε στην αντοχή της ταχύτητας, δηλ., τη δυνατότητα να εκτελεσθούν οι επαναλαμβανόμενες προσπάθειες σε ένα ήδη κουρασμένο αθλητή, μειώστε το χρόνο αποκατάστασης μεταξύ των επαναλήψεων και αυξήστε τον αριθμό τους. Μην ξεχάστε να χρησιμοποιήσετε σαν βοηθήματα εμπόδια, κώνους, σκάλες κ.α. και τις αλλαγές κατεύθυνσης.
5. ‘’Ξυπνήστε’’ το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Ανοίξτε όλες τις προπονήσεις, μετά από ένα δυναμικό ζέσταμα φυσικά, με ένα σετ ειδικών ασκήσεων για ΄΄ξύπνημα΄΄ του νευρικού συστήματος, σχεδιασμένο για να ετοιμάσει τους ποδοσφαιριστές σας, για μια προπόνηση υψηλής έντασης. Οι ασκήσεις ευκινησίας σε σκάλες και τα μικρά (κοντά) εμπόδια, θα βοηθήσουν τους παίκτες σας να μάθουν πώς να κινηθούν γρηγορότερα και να βελτιώσουν το συντονισμό τους. Δέκα έως 15 λεπτά ανά προπόνηση, είναι αρκετά για να επιτύχουν, υψηλότερη ένταση και ταχύτητα αργότερα. Είναι επίσης διασκέδαση και οι ποδοσφαιριστές αγαπούν την πρόκληση.
6. Χρησιμοποιείστε σειρές για να επιτύχετε τη σωστή αναλογία εργασίας-ξεκούρασης
Ασκήσεις με μεγάλο αριθμό παικτών και ουρές, μπορεί να μην ενδείκνυται σε ορισμένες καταστάσεις προπόνησης (μικρά παιδιά, τεχνική κατάρτιση, κ.λπ.) αλλά για τη βελτίωση της φυσικής κατάστασης, είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθούν οι κατάλληλες αναλογίες εργασίας--ξεκούρασης. Είναι επιτακτικό όμως, για το συγκεκριμένο είδος προπόνησης, οι παίκτες να παίρνουν το ικανοποιητικό υπόλοιπο μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Η ταχύτητα, η ευκινησία, και η εργασία συντονισμού, στις οποίες ο εγκέφαλος μαθαίνει πώς να ελέγξει τους μυς κατά τρόπο αποδοτικό, απαιτούν οι παίκτες να μην είναι υπερβολικά κουρασμένοι. Οργανώστε αυτές τις ασκήσεις, έτσι ώστε ο κάθε παίκτης να έχει από αρκετά δευτερόλεπτα , μέχρι αρκετά λεπτά μεταξύ των ασκήσεων. Για τις ασκήσεις αντοχής, όπως η αντοχή ταχύτητας, η προπόνηση στο κατώφλι του γαλακτικού οξέως και η αεροβική αντοχή, οι υποομάδες (σειρές) πρέπει να μειωθούν ή να αφαιρεθούν, έτσι ώστε οι παίκτες να μην έχουν μεγάλο κενό ξεκούρασης.
7. Προσθέστε αποθεραπεία στην προπόνησή σας.
Ένα κατάλληλο πρόγραμμα αποθεραπείας, στο τέλος της προπόνησης επαναφέρει με έναν ελεγχόμενο τρόπο τον καρδιακό ρυθμό, μειώνει την καταπόνηση των μυών, μειώνει την πιθανότητα για τραυματισμό και αρχίζει τη διαδικασία για την επόμενη περίοδο άσκησης. Η κατάλληλη αποθεραπεία, περιλαμβάνει ελαφρύ τρέξιμο και στατικές διατάσεις. Είναι επίσης ένας καλός χρόνος να ξαναγεμίσουν τα μειωμένα αποθέματα ‘’καυσίμων’’ με κάποιο αθλητικό ποτό υδατανθράκων.
8. Ενθαρρύνετε την υγιή, θρεπτική διατροφή.
Οι ποδοσφαιριστές συχνά δεν έχουν απλά μια φτωχή διατροφή αλλά δεν γνωρίζουν, πόσο κρίσιμη είναι μια καλή διατροφή σε έναν αθλητή. Η κατανάλωση μιας κατάλληλης διατροφής κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, μπορεί να είναι η αιτία μεταξύ μιας θέσης βασικού και του καθίσματος στον πάγκο, ή ενός τροπαίου πρωταθλήματος και δεύτερης θέσης ή χαμηλότερης. Μπορεί επίσης να είναι ο παράγοντας καθοριστικός στα κρίσιμα παιχνίδια. Μια φτωχή διατροφή μπορεί να ανατρέψει όλη τη σκληρή δουλειά που γίνεται στην προπόνηση με την παρεμπόδιση του σώματος για την ανάκτηση, την προσαρμογή και τη βελτίωση. Οι προπονητές πρέπει να καθοδηγήσουν τους παίκτες τους, στο τι είναι καλό να φάνε και τι να αποφύγουν. Πρέπει επίσης να δώσουν οδηγίες σε σχέση με τον κατάλληλο χρόνο πριν από τα παιχνίδια και την προπόνηση. Τέλος, πρέπει να προσδιορίσουν τα τρόφιμα που πρέπει να αποφευχθούν οπωσδήποτε κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, όπως καραμέλες-γλυκίσματα, τα πλούσια σε λίπη τρόφιμα, τα τσιγαρισμένα τρόφιμα, το οινόπνευμα, και τα ποτά με υψηλή περιεκτικότητα ζάχαρης. Εάν οι παίκτες ακολουθούν αυτές τις οδηγίες για την κατάλληλη διατροφή καθ' όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας οι ανταμοιβές μπορούν να είναι μεγάλες!!
9. Εξετάστε προσεκτικά τη σειρά των ασκήσεων της προπόνησης.
Οι ασκήσεις που δεν είναι στη σωστή σειρά, μπορεί να μειώσουν την αποτελεσματικότητα σε σχέση με το ζητούμενο, να παρεμποδίσουν την εκμάθηση και την απόκτηση δεξιοτήτων και να αυξήσουν την πιθανότητα για τον τραυματισμό. Οι ασκήσεις πρέπει πάντα να τοποθετηθούν κατά σειρά μειωμένης νευρικής απαίτησης. Πάντα αρχίστε με μια κατάλληλη δυναμική προθέρμανση προχωρήστε έπειτα στις ασκήσεις ευκινησίας και/ή συντονισμού. Αυτές οι ασκήσεις είναι σύντομες και έντονες, με απαίτηση μιας υψηλής νευρικής διέγερσης και επομένως πρέπει να γίνουν με ικανοποιητικό διάλλειμα μεταξύ των επαναλήψεων και των σετ. Επίσης, η πρόοδος σε οποιαδήποτε ταχύτητα ή σπριντ, πετυχαίνεται αποκλείοντας την αντοχή ταχύτητας. Αυτό θα περιελάμβανε επίσης τη δύναμη ή τις πλειομετρικές ασκήσεις. Μετά από αυτό το στάδιο, κινηθείτε προς το τεχνικό/τακτικό μέρος της προπόνησης. Αυτό κατανείμει σωστά τον όγκο του διανεμημένου χρόνου προπόνησης. Σε αυτό το σημείο οι αθλητές είναι λίγο κουρασμένοι από τις ασκήσεις και από μια γενική συγκέντρωση της κούρασης. Σε αυτό το σημείο πρέπει να τοποθετηθούν οι δραστηριότητες αντοχής. Αυτό περιλαμβάνει τις αεροβικές ασκήσεις αντοχής και αντοχής ταχύτητας. Τέλος, τελειώστε πάντα με αποθεραπεία
10. Σχεδιάστε ένα πρόγραμμα για 6-8 εβδομάδες, για να χτίσετε την απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές σας.
Οι προπονητές πρέπει να είναι ρεαλιστές για να σχεδιάζουν το κατάλληλο πρόγραμμα προετοιμασίας. Εκτός της περίπτωσης που οι αθλητές μπαίνουν στην προετοιμασία, με ένα υψηλό επίπεδο ικανότητας, είναι μη ρεαλιστικό να προγραμματίσετε λιγότερο από 6-8 εβδομάδες προπόνησης, προκειμένου να αποκτήσουν οι παίκτες την κατάλληλη φυσική κατάσταση για να παίξουν ποδόσφαιρο. Αυτό συμβαίνει βαθμιαία και με έναν ελεγχόμενο και προοδευτικό τρόπο. Περισσότερη ζημιά γίνεται συχνά από την κακή ρύθμιση της έντασης στην αρχή της προετοιμασίας. Συχνά, οι τραυματισμοί που συμβαίνουν αυτή την πρώτη «εβδομάδα κόλασης» της προετοιμασίας, διαρκούν όλη τη σαιζόν. Αυτό θα μπορούσε να σημάνει τη διαφορά μεταξύ μιας επιτυχούς προετοιμασίας και μιας μέτριας. Οι προπονητές πρέπει να προγραμματίσουν δύο έως τρεις ημέρες την εβδομάδα αεροβική προπόνηση, κατά τη διάρκεια των πρώτων έξι έως οκτώ εβδομάδων, προκειμένου να χτιστεί η απαραίτητη αεροβική ικανότητα στους αθλητές τους έτσι ώστε να μπορούν να ανταγωνιστούν αποτελεσματικά τους αντιπάλους τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Είναι μη ρεαλιστικό και ανόητο να προγραμματιστούν για κάτι λιγότερο από αυτό.
Μετάφραση από την ιστοσελίδα: Soccer Coaching, Training & Conditioning.
http://vpsoccercoach.blogspot.gr/
ΠΗΓΗ : http://www.abola.gr/
Τι να κάνετε για πιο εύκολο ύπνο
Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα ύπνου τα βράδια.
Οι έντονοι ρυθμοί της ζωής, το στρες και η τεχνολογία (το φως από τις οθόνες τηλεοράσεων και ηλεκτρονικών συσκευών) επηρεάζουν το "βιολογικό ρολόι" του οργανισμού και αποσυντονίζουν τον κιρκαδικό σας ρυθμό με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να κοιμηθείτε.
Δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε πιο εύκολο ύπνο τα βράδια:
Διατηρήστε ένα σταθερό ωράριο ύπνου: Προσπαθήστε να προσαρμόσετε τις υποχρεώσεις και τις δραστηριότητές σας με τέτοιον τρόπο ώστε να πηγαίνετε για ύπνο κάθε βράδυ την ίδια ώρα, ακόμα και τις ημέρες που δεν εργάζεστε.
Μην φέρνετε τη δουλειά στο κρεβάτι: Τα λάπτοπ και τα τάμπλετ δεν έχουν δουλειά στο κρεβάτι. Αφήστε τις εργασίες έξω από την κρεβατοκάμαρα. Το κρεβάτι σας έχει δύο σκοπούς.
Ο καλός ύπνος ο ένας από αυτούς...
Επιλέξτε ένα άνετο στρώμα: Είναι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι ίσως φαντάζεστε. Ένα καλό στρώμα, στο οποίο το σώμα σας θα νιώθει άνετα και θα σας ξεκουράζει είναι πολύ σημαντικό. Ο εγκέφαλος ηρεμεί και μόνο στην σκέψη ότι θα ξαπλώσετε σε ένα στρώμα που ξεκουράζει στο μέγιστο το σώμα σας.
Να ασκείστε τακτικά: Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει τον κύκλο ύπνου σε άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Για καλύτερα αποτελέσματα, προσπαθήστε να έχετε ολοκληρώσει το πρόγραμμα γυμναστικής σας τουλάχιστον 3 ώρες πριν πέσετε για ύπνο.
Περιορίστε την κατανάλωση καφεΐνης: Είναι γνωστό ότι η καφεΐνη φέρνει σε εγρήγορση τον οργανισμό και αυτό θα σας κάνει να έχετε μεγάλες δυσκολίες στον ύπνο. Προσπαθήστε να μην πίνετε καφέ μετά το μεσημέρι, προκειμένου ο οργανισμός σας να έχει αρκετό χρόνο να αποβάλλει όλη την καφεΐνη.
Μην διστάζετε να κοιμάστε για λίγα λεπτά μέσα στην ημέρα: Ακόμα και 10-20 λεπτά ύπνου μέσα στην ημέρα θα σας βοηθήσουν να νιώσετε ξεκούραστοι και θα έχετε περισσότερη ενέργεια και καλύτερη συγκέντρωση στη συνέχεια της ημέρας.
Προσπαθήστε, ωστόσο, να μην το κάνετε μετά τις 16:00 το απόγευμα.
Βγείτε έξω: Το φυσικό φως θα βοηθήσει τον κιρκαδικό σας ρυθμό να επανασυντονιστεί. Ο εγκέφαλός μας είναι "προγραμματισμένος" να αντιδράει σύμφωνα με το φυσικό φως. Βγείτε περισσότερες ώρες έξω και θα αυξήσετε και την παραγωγή μελατονίνης που είναι η "ορμόνη του ύπνου".
Διατροφή: Επιλέξτε τροφές που είναι πλούσιες σε μαγνήσιο (αμύγδαλα, σπανάκι) και βιταμίνη Β (πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όσπρια).
Αποφύγετε τα γεύματα πολύ αργά τη νύχτα: Προσπαθήστε να ολοκληρώνετε τα γεύματά σας τουλάχιστον 2 ώρες πριν πέσετε για ύπνο.
Χαμηλώστε το φως: Αν είναι δυνατόν, επιλέξτε στο δωμάτιο να μην υπάρχει καθόλου φως. Επίσης, μην παρακολουθείτε τηλεόραση ή ασχολείστε με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή τουλάχιστον 1 ώρα πριν πάτε στο κρεβάτι για ύπνο.
πηγή:Yahoo Celebrity
Οι έντονοι ρυθμοί της ζωής, το στρες και η τεχνολογία (το φως από τις οθόνες τηλεοράσεων και ηλεκτρονικών συσκευών) επηρεάζουν το "βιολογικό ρολόι" του οργανισμού και αποσυντονίζουν τον κιρκαδικό σας ρυθμό με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να κοιμηθείτε.
Δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε πιο εύκολο ύπνο τα βράδια:
Διατηρήστε ένα σταθερό ωράριο ύπνου: Προσπαθήστε να προσαρμόσετε τις υποχρεώσεις και τις δραστηριότητές σας με τέτοιον τρόπο ώστε να πηγαίνετε για ύπνο κάθε βράδυ την ίδια ώρα, ακόμα και τις ημέρες που δεν εργάζεστε.
Μην φέρνετε τη δουλειά στο κρεβάτι: Τα λάπτοπ και τα τάμπλετ δεν έχουν δουλειά στο κρεβάτι. Αφήστε τις εργασίες έξω από την κρεβατοκάμαρα. Το κρεβάτι σας έχει δύο σκοπούς.
Ο καλός ύπνος ο ένας από αυτούς...
Επιλέξτε ένα άνετο στρώμα: Είναι πολύ πιο σημαντικό από ό,τι ίσως φαντάζεστε. Ένα καλό στρώμα, στο οποίο το σώμα σας θα νιώθει άνετα και θα σας ξεκουράζει είναι πολύ σημαντικό. Ο εγκέφαλος ηρεμεί και μόνο στην σκέψη ότι θα ξαπλώσετε σε ένα στρώμα που ξεκουράζει στο μέγιστο το σώμα σας.
Να ασκείστε τακτικά: Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση μπορεί να βοηθήσει τον κύκλο ύπνου σε άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Για καλύτερα αποτελέσματα, προσπαθήστε να έχετε ολοκληρώσει το πρόγραμμα γυμναστικής σας τουλάχιστον 3 ώρες πριν πέσετε για ύπνο.
Περιορίστε την κατανάλωση καφεΐνης: Είναι γνωστό ότι η καφεΐνη φέρνει σε εγρήγορση τον οργανισμό και αυτό θα σας κάνει να έχετε μεγάλες δυσκολίες στον ύπνο. Προσπαθήστε να μην πίνετε καφέ μετά το μεσημέρι, προκειμένου ο οργανισμός σας να έχει αρκετό χρόνο να αποβάλλει όλη την καφεΐνη.
Μην διστάζετε να κοιμάστε για λίγα λεπτά μέσα στην ημέρα: Ακόμα και 10-20 λεπτά ύπνου μέσα στην ημέρα θα σας βοηθήσουν να νιώσετε ξεκούραστοι και θα έχετε περισσότερη ενέργεια και καλύτερη συγκέντρωση στη συνέχεια της ημέρας.
Προσπαθήστε, ωστόσο, να μην το κάνετε μετά τις 16:00 το απόγευμα.
Βγείτε έξω: Το φυσικό φως θα βοηθήσει τον κιρκαδικό σας ρυθμό να επανασυντονιστεί. Ο εγκέφαλός μας είναι "προγραμματισμένος" να αντιδράει σύμφωνα με το φυσικό φως. Βγείτε περισσότερες ώρες έξω και θα αυξήσετε και την παραγωγή μελατονίνης που είναι η "ορμόνη του ύπνου".
Διατροφή: Επιλέξτε τροφές που είναι πλούσιες σε μαγνήσιο (αμύγδαλα, σπανάκι) και βιταμίνη Β (πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όσπρια).
Αποφύγετε τα γεύματα πολύ αργά τη νύχτα: Προσπαθήστε να ολοκληρώνετε τα γεύματά σας τουλάχιστον 2 ώρες πριν πέσετε για ύπνο.
Χαμηλώστε το φως: Αν είναι δυνατόν, επιλέξτε στο δωμάτιο να μην υπάρχει καθόλου φως. Επίσης, μην παρακολουθείτε τηλεόραση ή ασχολείστε με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή τουλάχιστον 1 ώρα πριν πάτε στο κρεβάτι για ύπνο.
πηγή:Yahoo Celebrity
Τραφείτε σωστά όταν αθλείστε!
Yπάρχουν πολλά περισσότερα για να τραφείτε ένω αθλείστε από τους υδατάνθρακες ή τα αθλητικά ποτά. Τα καλά νέα είναι ότι το φαγητό που χρειάζεστε για να φθάσετε στο επίπεδο μέγιστη απόδοση σας, δεν απαιτεί κάποια ειδική δίαιτα ή συμπληρώματα . Είναι όλα σχετικά την επιλογή των σωστών τροφίμων, στο πρόγραμμα γυμναστικής σας και στις σωστές ποσότητες .
Οι νεαροί αθλητές έχουν ιδιαίτερες ανάγκες, οι οποίες πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην διατροφής . Επειδή οι αθλητές ασκούνται περισσότερο από το λιγότερο ενεργό τους συνομηλίκους τους , χρειάζονται γενικά επιπλέον θερμίδες για να τροφοδοτήσουν τόσο τις αθλητικές επιδόσεις τους, αλλά ταυτόχρονα και την ανάπτυξή τους . Ανάλογα με το πόσο δραστήριοι είναι οι νεαροί αθλητές μπορεί να χρειάζονται να καταναλώνουν από 2.000 έως 5.000 συνολικές θερμίδες ανά ημέρα για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες.
Τι συμβαίνει εάν οι νεαροί αθλητές δεν τρώνε αρκετά ;
Ο οργανισμός τους είναι λιγότερο πιθανό να επιτεύξει μέγιστη απόδοση και μπορεί ακόμη και να καταρρεύσει αντί να χτίσει τους μυς . Οι αθλητές που δεν λαμβάνουν αρκετές θερμίδες κάθε μέρα δεν θα είναι τόσο γρήγοροι και τόσο δυνατοί όσο θα μπορούσαν να είναι και να μην είναι σε θέση να διατηρήσουν το βάρος τους . Και ο ακραία περιορισμός των θερμίδων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ανάπτυξης και άλλους σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τόσο για τα κορίτσια, όσο και τα αγόρια.
ΠΗΓΗ :http://www.abola.gr/
Yπάρχουν πολλά περισσότερα για να τραφείτε ένω αθλείστε από τους υδατάνθρακες ή τα αθλητικά ποτά. Τα καλά νέα είναι ότι το φαγητό που χρειάζεστε για να φθάσετε στο επίπεδο μέγιστη απόδοση σας, δεν απαιτεί κάποια ειδική δίαιτα ή συμπληρώματα . Είναι όλα σχετικά την επιλογή των σωστών τροφίμων, στο πρόγραμμα γυμναστικής σας και στις σωστές ποσότητες .
Οι νεαροί αθλητές έχουν ιδιαίτερες ανάγκες, οι οποίες πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην διατροφής . Επειδή οι αθλητές ασκούνται περισσότερο από το λιγότερο ενεργό τους συνομηλίκους τους , χρειάζονται γενικά επιπλέον θερμίδες για να τροφοδοτήσουν τόσο τις αθλητικές επιδόσεις τους, αλλά ταυτόχρονα και την ανάπτυξή τους . Ανάλογα με το πόσο δραστήριοι είναι οι νεαροί αθλητές μπορεί να χρειάζονται να καταναλώνουν από 2.000 έως 5.000 συνολικές θερμίδες ανά ημέρα για να καλύψουν τις ενεργειακές τους ανάγκες.
Τι συμβαίνει εάν οι νεαροί αθλητές δεν τρώνε αρκετά ;
Ο οργανισμός τους είναι λιγότερο πιθανό να επιτεύξει μέγιστη απόδοση και μπορεί ακόμη και να καταρρεύσει αντί να χτίσει τους μυς . Οι αθλητές που δεν λαμβάνουν αρκετές θερμίδες κάθε μέρα δεν θα είναι τόσο γρήγοροι και τόσο δυνατοί όσο θα μπορούσαν να είναι και να μην είναι σε θέση να διατηρήσουν το βάρος τους . Και ο ακραία περιορισμός των θερμίδων μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα ανάπτυξης και άλλους σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τόσο για τα κορίτσια, όσο και τα αγόρια.
ΠΗΓΗ :http://www.abola.gr/
Οι γονείς και ο προπονητής, δυο κυρίαρχοι ρόλοι στην ζωή των νεαρών αθλητών
Η ψυχολογική στήριξη των παιδιών από τους γονείς, παίζει μεγάλο ρόλο στην εξέλιξη των παιδιών ειδικά στον αθλητισμό. Οι πεποιθήσεις και οι προσδοκίες των γονιών αλλά και του προπονητή επηρεάζουν την αυτοεικόνα των νεαρών αθλητών καθώς και την αυτοπειθαρχία τους.
Πολλές φορές η σχέση γονέα-παιδιού και η σχέση προπονητού-παιδιού εμπλέκονται με αποτέλεσμα το παιδί να βιώνει μεγαλύτερη ψυχολογική πίεση. Όσο ξεκάθαρος είναι ο ρόλος του γονέα-παιδιού-προπονητή τόσο πιο εύκολη είναι η συνεργασία μεταξύ των τριών, κάτι το οποίο θα ωφελήσει αποκλειστικά το παιδί.
Ο προπονητής θα πρέπει να είναι πρότυπο αθλητικής συμπεριφοράς για τους αθλητές. Θα πρέπει να έχει θετική διάθεση απέναντι στα παιδιά, να είναι δίκαιος, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ο προπονητής προκειμένου να έχει οποιοδήποτε απαίτηση από τα παιδιά αθλητές να έχει διασφαλίσει ότι οι νεαροί αθλητές να έχουν κατανοήσει πλήρως το πρόγραμμα και τους κανόνες. Ένα φορτωμένο πρόγραμμα παιδιών-αθλητών μπορεί να τους οδηγήσει στο να παραμελήσουν κάπως τα μαθήματα τους κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.
Η σωστή επικοινωνία είναι μια δεξιότητα που χρειάζεται σε όλα τα πλαίσια της ζωής μας. Εάν η επικοινωνία γονέων και προπονητή δεν είναι σωστή τότε πολύ πιθανό το παιδί να μην αποδίδει στο έπακρον. Η πρώτη γνωριμία του προπονητή με τους γονείς θα πρέπει να περιλαμβάνει και να ξεκαθαρίζει τις ώρες των προπονήσεων, τους κανόνες και τους στόχους της ομάδας, έτσι ώστε και οι γονείς να μπορούν να βοηθήσουν πιο ενεργά την ανοδική πορεία του παιδιού τους ως αθλητή. Επίσης καλό είναι από την αρχή ο προπονητής να περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του μέρες και ώρες όπου μπορεί να δέχεται τους γονείς για να συζητάνε θέματα που αφορούν το παιδί.
Ασφαλώς η καλή επικοινωνία χρειάζεται και τις δεξιότητες του καλού ακροατή εκατέρωθεν έτσι ώστε να απαντηθούν ξεκάθαρα τυχόν απορίες. Όσο καλύτερη είναι η πληροφόρηση των γονιών στο πως μπορούν να βοηθήσουν σωστά το παιδί τους, τόσο πιο ξεκάθαροι είναι οι ρόλοι του προπονητή και του γονέα.
Χρήσιμες συμβουλές για τους γονείς από τον ειδικό
Να μην επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τα δικά τους όνειρα μέσα από την αθλητική πορεία του παιδιού τους και να σέβονται την απόφαση του παιδιού να συμμετέχει ή όχι σε άθλημα.
Να είναι ενεργά ενισχυτικοί στις προσπάθειες του παιδιού τους, παρακολουθώντας τους αγώνες του και να είναι δίπλα στο παιδί τους κάθε φορά που απογοητεύεται να το παρακινούν να συνεχίσει την προσπάθεια.
Να μάθουν στο παιδί τους να αποδέχεται τα λάθη του έτσι μόνο θα μπορέσει να εξελιχτεί.
Να αποφεύγουν να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί τους οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του.
Να αποφεύγουν να σχολιάζουν αρνητικά τον προπονητή τους, το πρόγραμμα τους, τους συναθλητές του, μπροστά στο παιδί τους.
Ο προπονητής παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή του παιδιού-αθλητού για αυτόν το λόγο και οι γονείς να αναγνωρίζουν και να στηρίζουν τις προσπάθειες του.
Να κατανοήσουν οι γονείς ότι ο στόχος του προπονητή είναι να βοηθήσει τα παιδιά τους να γίνουν αθλητές με ήθος και υγιή προσωπικότητα και όχι πάντα να κερδίζουν έναν αγώνα.
Η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των γονέων και των προπονητών βοηθά και τις δυο πλευρές να ολοκληρώσουν τους αντίστοιχους ρόλους και τις ευθύνες τους, πάντα προς όφελος του παιδιού-αθλητή.
Βιβλιογραφία˸
Mark R., B, Mark A . (2007). Group Dynamics in Exercise and Sport Psychology. Contemporary Themes:Routledge.
Martens, R., Christina, R., Harvey, J., & Sharkey, B. (1981). Coaching young athletes. Champaign, IL: Human Kinetics.
Carter, E., & McGoldrick, M. (1980). Re family life cycle: A framework for family
therapy. New York: Gardiner.
* Η ‘Eλσα Μπάρδα είναι Κλινικός Ψυχολόγος (BSc Honors, MSc)-Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς (MSc ABA)
Ο προπονητής θα πρέπει να είναι πρότυπο αθλητικής συμπεριφοράς για τους αθλητές. Θα πρέπει να έχει θετική διάθεση απέναντι στα παιδιά, να είναι δίκαιος, χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ο προπονητής προκειμένου να έχει οποιοδήποτε απαίτηση από τα παιδιά αθλητές να έχει διασφαλίσει ότι οι νεαροί αθλητές να έχουν κατανοήσει πλήρως το πρόγραμμα και τους κανόνες. Ένα φορτωμένο πρόγραμμα παιδιών-αθλητών μπορεί να τους οδηγήσει στο να παραμελήσουν κάπως τα μαθήματα τους κατά την διάρκεια του σχολικού έτους.
Η σωστή επικοινωνία είναι μια δεξιότητα που χρειάζεται σε όλα τα πλαίσια της ζωής μας. Εάν η επικοινωνία γονέων και προπονητή δεν είναι σωστή τότε πολύ πιθανό το παιδί να μην αποδίδει στο έπακρον. Η πρώτη γνωριμία του προπονητή με τους γονείς θα πρέπει να περιλαμβάνει και να ξεκαθαρίζει τις ώρες των προπονήσεων, τους κανόνες και τους στόχους της ομάδας, έτσι ώστε και οι γονείς να μπορούν να βοηθήσουν πιο ενεργά την ανοδική πορεία του παιδιού τους ως αθλητή. Επίσης καλό είναι από την αρχή ο προπονητής να περιλαμβάνει στο πρόγραμμα του μέρες και ώρες όπου μπορεί να δέχεται τους γονείς για να συζητάνε θέματα που αφορούν το παιδί.
Ασφαλώς η καλή επικοινωνία χρειάζεται και τις δεξιότητες του καλού ακροατή εκατέρωθεν έτσι ώστε να απαντηθούν ξεκάθαρα τυχόν απορίες. Όσο καλύτερη είναι η πληροφόρηση των γονιών στο πως μπορούν να βοηθήσουν σωστά το παιδί τους, τόσο πιο ξεκάθαροι είναι οι ρόλοι του προπονητή και του γονέα.
Χρήσιμες συμβουλές για τους γονείς από τον ειδικό
Να μην επιδιώκουν να ικανοποιήσουν τα δικά τους όνειρα μέσα από την αθλητική πορεία του παιδιού τους και να σέβονται την απόφαση του παιδιού να συμμετέχει ή όχι σε άθλημα.
Να είναι ενεργά ενισχυτικοί στις προσπάθειες του παιδιού τους, παρακολουθώντας τους αγώνες του και να είναι δίπλα στο παιδί τους κάθε φορά που απογοητεύεται να το παρακινούν να συνεχίσει την προσπάθεια.
Να μάθουν στο παιδί τους να αποδέχεται τα λάθη του έτσι μόνο θα μπορέσει να εξελιχτεί.
Να αποφεύγουν να έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από το παιδί τους οι οποίες δεν ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του.
Να αποφεύγουν να σχολιάζουν αρνητικά τον προπονητή τους, το πρόγραμμα τους, τους συναθλητές του, μπροστά στο παιδί τους.
Ο προπονητής παίζει μεγάλο ρόλο στην ζωή του παιδιού-αθλητού για αυτόν το λόγο και οι γονείς να αναγνωρίζουν και να στηρίζουν τις προσπάθειες του.
Να κατανοήσουν οι γονείς ότι ο στόχος του προπονητή είναι να βοηθήσει τα παιδιά τους να γίνουν αθλητές με ήθος και υγιή προσωπικότητα και όχι πάντα να κερδίζουν έναν αγώνα.
Η αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των γονέων και των προπονητών βοηθά και τις δυο πλευρές να ολοκληρώσουν τους αντίστοιχους ρόλους και τις ευθύνες τους, πάντα προς όφελος του παιδιού-αθλητή.
Βιβλιογραφία˸
Mark R., B, Mark A . (2007). Group Dynamics in Exercise and Sport Psychology. Contemporary Themes:Routledge.
Martens, R., Christina, R., Harvey, J., & Sharkey, B. (1981). Coaching young athletes. Champaign, IL: Human Kinetics.
Carter, E., & McGoldrick, M. (1980). Re family life cycle: A framework for family
therapy. New York: Gardiner.
* Η ‘Eλσα Μπάρδα είναι Κλινικός Ψυχολόγος (BSc Honors, MSc)-Αναλύτρια Εφαρμοσμένης Συμπεριφοράς (MSc ABA)
ΠΗΓΗ : pieriasport
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου